Læknaneminn - 01.11.1969, Side 72

62
LÆKNANEMINN
HÖGNI ÓSKARSSON, stud. med.,
formaður menntamálanefndar S. H. í.
PR ÓFESSORA K ÖNNUNIN
Á vormisseri 1967 var framkvæmd á vegum Stúdentaráðs könn-
un á kennsluháttum prófessora í heimspekideild. Var þetta nýmæli og
vakti mikla athygli, enda voru niðurstöður birtar í Vettvangi Stúdenta-
ráðs. Varð uppi fótur og fit í prófessorastétt og hitnaði mörgum í
hamsi. Allt þetta tilstand leiddi til þess, að nemendum þótti prófessor-
ar öllu áhugasamari um kennslu og kennsluaðferðir veturinn næsta.
Var því ákveðið að halda áfram uppteknum hætti og skyldi gera
kennsluháttakönnun í öðrum deildum háskólans hið fyrsta. Gerðar
voru miklar endurbætur á fyrri könnun og var haft samráð við pró-
fessora. Frá þeim komu margar tillögur og voru flestar teknar til
greina. Ákveðið var, að ekki skyldu birtar á opinberum vettvangi nið-
urstöður um einstaka prófessora. Verður það því ekki gert nú, en það
atriði verður tekið til endurskoðunar, ef sýnt þykir, að prófessorar
hafa að engu ábendingar stúdenta.
Könnunin var framkvæmd í flestum deildum háskólans í janúar
1969. Þegar velja skyldi úrtak stúdenta í læknadeild, var ákveðið að
leita fyrst og fremst til þeirra stúdenta, sem mesta reynslu hefðu af
viðkomandi prófessorum, þ. e. leitað var til þess hóps í hverjum hluta
læknanámsins, sem var á prófmisseri. Með því var tryggt, að menn
gætu af nokkurri sanngirni dæmt kennsluhæfni prófessora. Þar að auki
voru úrlausnir ekki teknar til greina nema viðkomandi stúdent hefði
sótt a. m. k. 25% tíma hjá viðkomandi prófessor. Könnunin náði til
u. þ. b. 100 læknanema. TJrlausnum skiluðu 62. Eru því niðurstöður
markhæfar. Þó ber að geta þess, að í III. hluta skiluðu aðeins 7 af 15.
Er það á mörkum þess að geta talizt markhæft. Við úrvinnsluna var
notið aðstoðar Odds Benediktssonar, tölvunnar í Reiknistofnun Há-
skólans o. fl. Síðan var gengið á fund prófessora með niðurstöður og
rætt um þær ályktanir, sem af þeim mátti draga. Yfirleitt sýndu pró-
fessorar máli þessu áhuga og höfðu hug á að bæta úr þeim vanköntum
kennslunnar, sem þeim var bent á, en að sjálfsögðu verður það ekki
gert nema með samstarfi við stúdenta.
Eins og áður er sagt verða niðurstöður um einstaka prófessora
ekki birtar opinberlega að sinni Hér verða þó dregin fram nokkur