Læknaneminn - 01.03.1970, Qupperneq 18

16
LÆKNANEMINN
þroska nýrnastarfsemi hjálpar
þar einnig til.
IV. Einstaklings-
frávik í niðurbroti
lyfja
Einstaklingsbundin frávik í nið-
urbroti margra fituuppleysanlegra
lyfja hafa mjög mikil áhrif á
lækningamátt þeirra. Hjá sumum
sjúklingum getur niðurbrotshraði
lyfs verið svo mikill, að virk
plasma- og vefjaþéttni fáist ekki
við venjulega skömmtun. Á hinn
bóginn getur niðurbrotshraðinn í
öðrum sjúklingum verið svo hæg-
ur, að eituráhrifa gæti frá sömu
skömmtun. Það er því erfitt að
segja fyrir um klínískt svar hvers
einstaklings um sig við ákveðnum
skömmtum lyf ja.
Kúmarin lyf hafa t. d. mjög
mismunandi niðurbrotshraða, svo
að mælzt getur meiri en 10-faldur
munur á helmingunartíma þessara
lyfja í ólíkum einstaklingum.
Slíkur munur á niðurbrotshraða er
ekki sjaldgæfur, þegar um er að
ræða lyf, sem eru brotin niður af
míkrosóm hvötiun (mynd IV).
Þessi miklu einstaklingsfrávik
skýra að verulegu leyti það fyrir-
bæri, að sjúklingar þurfa misstóra
skammta af kúmarin lyfjum til
þess að sýna viðunandi prothromb-
insvar. Auk niðurbrots eru aðrir
þættir mikilvægir til skýringar á
svari hinna ýmsu sjúklinga við
kúmarin meðferð, og stundum
koma fram einstaklingar, sem ekki
svara stórum skömmtum kúmarin
Mynd 4. Þéttni díkúmarols í plasma eftir i. v. gjöf 5 mg/kg til mismunandi
einstaklinga.