Læknaneminn - 01.03.1970, Síða 39

LÆKNANEMINN
83
KRISTÍN JÓNSDÓTTIR, læknir:
Um notkun sýklalyfja
(Samið upp úr erindum fluttum á
Borgarspitalanum í október 1969 og í
Domus Medica I nóvember 1969).
Val á sýklalyfi var ekki vanda-
samt, meðan einungis eitt eða tvö
slík lyf voru fáanleg. Nú, nær
þrem áratugum eftir að notkun
penicillíns hófst, eru til a. m. k. 30
mismunandi sýklalyf, sem læknar
hafa greiðan aðgang að. Er því
augljóst, að valið er vandasamara
en í upphafi sýklalyfjatímabilsins.
Ekki dregur það úr vandanum, að
víðtæk notkun sýklalyf ja á undan-
förnum árum hefur valdið því, að
upp hafa vaxið sýklastofnar með
mótstöðu gegn mörgum af algeng-
ari sýklalyfjum.
Mönnum er nú ljóst, að fjöldi
sýkla með aukna mótstöðu gegn
þessum lyfjum í ákveðnu um-
hverfi, t. d. á sjúkrahúsi, er í
beinu hlutfalli við það magn af
sýklalyfjum, sem gefið hefur ver-
ið í því umhverfi. Með öðrum orð-
um: Því meira magn og fleiri teg-
undir sýklalyfja, sem gefin eru á
ákveðnu sjúkrahúsi, því fleiri
ættstofnar hættulegra sýkla með
lyfjamótstöðu alast þar upp.
Mörg sjúkrahús erlendis hafa
því tekið það til bragðs að setja
ákveðnar reglur um notkun sýkla-
lyfja, sem læknar viðkomandi
sjúkrahúss verða að fylgja. Þess-
ar reglur eru venjulega gefnar út
í litlum bæklingi. Þar stendur,
hvað gera skuli, ef upp kemur
sýklastofn með óvenjulegri lyfja-
mótstöðu, hvernig meðhöndla
skuli sýkingu af völdum klasa-
sýkla og hvaða sýklalyf sé bann-
aö að nota nema með leyfi yfir-
manns sýkingavarna sjúkrahúss-
ins, sem venjulega er sýklafræð-
ingur. Bann þetta er til þess að
hafa viss lyf sem varavopn, ef
upp kemur sýklastofn ónæmur
fyrir þeim lyf jum, sem eru í dag-
legri notkun á staðnum. I ensku-
mælandi löndum kallast þessar
reglur „Hospital Antibiotic
Policy“. Dæmi úr bæklingi frá St.
Thomas Hospital í London, út-
gefnum 1967:
verður tími fer í að læra að meta notkun tækisins hefur breiðzt
sneiðmyndirnar rétt. Hefur þetta hægt út.
átt verulegan þátt í því, hve