Læknaneminn - 01.12.1979, Page 17

Sendari með mörgum móttökurum, eða margir út-
sendarar sem umlykja einn miðlægan móttakara.
(Sjá mynd 3 og 4).
Rétt er að undirstrika kyrfilega, að samfelld skrán-
ing hjartsláttar með hátíðnihljóðritun (ultrasound),
er ekki sambærileg við skráningu hjartarafrits
(ECG) beint frá fóstri, þar se:n hljóðbylgjurnar
koma frá hreyfingu hjartans, en ECG frá rafboð-
um hjartans. Stafi hljóðbylgjurnar frá hjartalok-
unum líkjast þær í mörgu ECG. En séu þær frá
veggjum sleglanna er skráningin ólík ECG. Rétt
túlkun á ritinu er Javí eingöngu möguleg að maður
skilji uppruna þess. Hátíðnihljóðritun (ultrasound)
dugir vel við allar venjulegar hj artsláttarritanir.
En í vafa- og áhættutilfellum er ekki neitt nógu
nákvæmt nema bein ECG-skráning af kolli barns.
lírin áverhaaðfcrð (tnvasiue) við
fásturhjartsláttarritun (FHR)
4) Þetta er beint hjartarafrit fósturs (electrocar-
diogram, ECG). Það er einungis hægt að fá séu
belgir sprungnir, eða sprengja verður belgi til að
koma því við. Fram að því verður að nota einhverra
áðurnefndra þriggja aðferða. Hér er rafskaut (elec-
trode), sem venjulega er spirall eða lítil klemma,
fest á fyrirsætan fósturhluta (Mynd 5.) Liggur svo
leiðsla yfir í monitorinn. Leiðslan hefur tvöfalt
jarðsamband. Hið fyrra er lítið silfurskaut rétt ofan
við sjálfan spíralinn og fær það jörð við það að
leggjast upp að slímhúðinni í leggöngum móður.
Hið síðara er málmplata fest á læri konunnar. Þetta
tvöfalda jarðsamband dregur mjög úr öllum trufl-
unum, s. s. vegna vöðvahreyfinga eða skjálfta móð-
ur. Kerfið metur spennumun móður og fósturs, þar
sem rafboð frá hjarta fóstursins ráða mestu. Fæst
þannig hjartalínurit beint frá fóstrinu og skráir
monitorinn það á strimil.
Itafskuul (eleetrode) sett upp
Sprengja verður belgi og útvíkkun þarf að vera
1-2 cm, helst meiri. Rafskaulið, löng leiðsla með
silfurspíral á endanum, á að skrúfast í höfuð barns-
ins. (Mynd 6.) Þessari leiðslu er komið fyrir í mjóu
plaströri með handfangi (gripi) á ytri enda, snún-
ingsrör (skrúfari) svo hægt sé að sktúfa spíralinn
Mynd 4. Hljóðdós frá hátíSni hjartsláltarrita með miðlœgum
hátíðni útsendara (transmitting crystal) umkringd 6 mótlök-
urum. Þessi hljóðdós er spennt á kvið konunnar þannig að
útsendandi tónn beinist að hjarta jóstursins. Erfitt er að
staðsetja hana sé konan jeit, legvatn mikið, jóstur mikið á
hreyjingu og ej móðir liggur ekki kyrr. „Þá tapast merkin“.
fastan. Þessu öllu er svo komið fyrir í öðru röri
(leiðara), sem hindrar að vírinn krækist í leggöng-
in þegar verið er að setja rafskautið upp. Þreifað er
eftir kolli barnsins, leiðararörið lagt milli tveggja
fingra og þrýst fast upp að kollinum. Að því búnu
er innra rörinu (skrúfaranum) með spíralnum á
endanum, ýtt fast fram og snúið einn og hálfan
hring og festist hann þá. Þá eru bæði rörin dregin
út og eftir situr spírallinn með áföstum vír, sem
síðan er tengdur rafskautinu á læri móðurinnar, og
þaðan beint yfir í monitor (mvnd 7).
Monitorinn telur og skráir fósturhjartsláttinn og
skilar honum á þrjá vegu:
I fyrsta lagi, með talnaskráningu (digitals). Hjart-
sláttarhraði fóstursins, sem tækið endurmetur eftir
hvert einasta slag, birtist stöðugt sem tölustafir á
Ijósatöflu.
læknaneminn
15