Læknaneminn - 01.12.1979, Qupperneq 46

ÍVITNUÐ RITVERK:
1. Fitch, WM, Margoliash E, Science 155, 279, 1967.
2. Mitchell, P. Nature 191: 144-148, 1961 og Biol. Rev. 41:
445-502, 1966.
3. Lehninger, A.L., Biochem. J. 119, 129, 1970.
4. Evans, I, Egilsson V, Wilkie, D, f „Genetics, biogenesis
and bioenergitics of mitochondria“ (ed. Banlow etal.
Walter de Griiter, Berlín, 1976.
5. Gause G.F. Adv. Appl. Microbiol. 9, 69 (1967).
6. Evans I, Wilkie D, Genet. Res. Gamb. 27, 89 (1976).
7. Wilkie D, Methods in Cell Biclogy XII, 353-372, 1975.
8. Roodyn D, Wilkie D, The Biogenesis of Mitochondria,
Methuen, London, 1968.
9. Carafoli E, Biochem. Soc. Symp. 39, 89 (1974).
10. Mahler H, Lin CC, Biochem Biophys ResComm 83 (3),
1039, (1978).
11. Warburg 0, Science, 123, 309, 1956
12. Gause GF, Biol. Rev. 34, 348, 1959.
13. Nagai S, Yanagishima N., Nagai H, Bacteriol Rev. 25,
404, (1961).
14. Graffi A. Z. Krebsforch. 49, 477-495 (1940).
15. Egilsson V, Evans I, Wilkie, Molec. gen. Genet. 174, 39
(1979).
16. Egilsson V, Cell Bicl. Int. Rep. 1 (5), 435, (1977).
17. Bygrave F., Biol. Rev. 53, 43 (1978).
Frumurannsóknir
Framh. af bls. 6.
Góðkynja æxli láta í té lítið af frumum við ástungu
og við bólgur fást bólgufrumur eða gröftur.
Af spurningunum, sem vakna í sambandi við nál-
sýnistöku eru þessar þrjár helstar:
Er þetta sársaukafullt?
Er þetta hættulegt?
Er þetta örugg greining?
Þessu má svara sem svo, að sársaukinn er eins
og af annarri sturrgu með fínni nál og er því venju-
lega ekki ástæða til staðdeyfingar. Nokkur mismun-
ur er á svæðum og t.d. er mjög óþægilegt fyrir
sjúklinga við stungu á supraclavicular-svæði ef hitt
er á plexus brachialis. Sálræn áhrif hafa sitt að
segja og fólk kvíðir oft mjög fyrir nálstungu.
Ekki er vert að láta sem nálarstungur séu hættu-
lausar, en því fíngerðari sem nálin er, þeim mun
minni líkur eru fyrir blæðingu. Nokkurt mar getur
komið eftir stunguna, en meiriháttar blæðingar t.d.
frá æxlinu þekkjast varla. Fátítt er að bólga sái sér
út í nálarfari og þrátt fyrir ítarlegar athuganir hefur
ekki þótt frágangssök að stinga í hin illkynjuðustu
æxli af ótta við dreifingu meinsins. Ein viðsjárverð-
asta hættan, sem sjúkingar eru lagðir í, er nálar-
þræðing í lunga, þar sem möguleiki er að nálin
lendi í að opna milli loftvega og lungnaæðar og
valda lofítappa í æðinni. Varðandi öryggi greining-
ar skal það ítrekað, sem talið var upp hér að fram-
an, að markviss sýnistaka, natni við frágang sýnis-
ins og reynsla í úrlestri, eru undirstaða réttrar nið-
urstöðu í frumurannsókninni. Góð samvinna klin-
iskra lækna og meinafræðinga er tryggir best vel-
farnað sjúklinganna. Astunguaðferðin er hand-
hæg til fyrstu sorteringar meinsemda, sem síðan má
staðfesta með vefjagreiningu, ef þurfa þykir.
Astunguaðferðin hefur opnað dyr rannsóknastof-
anna fyrir meinfræðinga og geta þeir nú komið
mjög til móts við þarfir kliniskra lækna og stuðlað
að skjótari og markvissri úrlausn margra vanda-
mála sjúklinga með fyrirferðaraukningu í ein-
hverju líffæri.
Meðferð brjóstkrobbo
Framh. af bls. 25.
Cytctoxisk meðjerð:
Tonney DC. Combined chemctherapy and surgery in breast
cancer: A raview. Cancer 1975; 35:881-892.
Weiss RB, De Vita VT. Multimodal primary cancer treat-
ment (Adjuvant chemotherapy): Current results and íuture
prospects. Annals of Jnternal Medicine 1979; 91:251-260.
Legha SS, Euzdar AIJ, Smith TL, Iícrtcbagyi GN, Swen-
erton KD. Blumenschein GR, Gehan EA, Bodey GP, Frei-
reich EJ. Ccmplete remissions in metastatic breast cancer
treated with combination drug therapy. Annals of Internal
Medicine 1979; 91:847-852.
Bonadonna G. Adjuvant combination chemotherapy foi
operable breast cancer - five vear results. Cancer topics
1980 : 2:Jan/Feb. 1980. 4.
36
LÆKNANEMINN