Læknaneminn - 01.12.1979, Qupperneq 57

kennandi á yfirborði heilans32, og hámarksflæði
fæst á sama tíma í báðum heilahvelum, ef slagæðar
eru vel starfandi. Með blóðflæðirannsókn á þannig
að vera hægt að sjá mun á heilahimnublæðingu og
heiladrepi af völdum blóðskorts. Með blóðflæði-
rannsókn er hægt að greina heilahinmublæðingu
strax eftir að hún myndast og áður en hún kemur
fram á kyrrmyndum.
Heilamar (contusiol, haematoma utan höfuð-
kúpu o.fl. geta gefið aukna upptöku á skanni, svo
að líkist heilahimnublæðingu.8 Upptaka vegna heila-
mars hverfur þó fljótlega og má greina það frá
heilahimnublæðingu með endurskönnun. Einnig má
nota blóðflæðirannsókn til að greina þarna á milli,
þar sem hún er yfirleitt eðlileg í contusio og öðrum
meinsemdum, sem líkst geta subdural heamatoma á
kyrrmyndum.
Ileilablœifiny
(haenutrrhsiyia eerebri)
Heilablæðing kemur sjaldan fram „akút“ á skanni.
Hún getur verið regluleg í lögun, en tekur breyt-
ingum með tíma líkt og heiladrep. Greiningargeta
á henni er fremur lítil, líklega ekki yfir 40%45.
Það má villast á henni og heiladrepi, en staðsetn-
ing hennar er oft jtarmig, að ekki kemur heim við
næringarsvæði ákveðinna arteriugreina. Ef geisla-
virka svæðið er t.d. í lobus temporalis, lobus pariet-
alis eða aftan til í lobus frontalis skv. hliðarmynd,
en nálægt miðlínu á AP-mynd, getur tæpast verið
um að ræða næringarsvæði ACM, ACA eða ACP,
skv. áður sögðu (Mynd 15).
Ekki liggur Ijóst fyrir hvers vegna heiladrep,
heilahimnublæðing og heilablæðing koma svona
seint fram á skanni. Sennilegt er, að þegar líkaminn
reynir að endut'bæta skaðann, eigi sér stað nýmynd-
un á háræðum sem eru afbrigðilegar og hleypi
Tc04^“ jóninni út í gegnum æðaveggina.19,20
■ T.xli (ímnours)
Æxli eru oftast regluleg í lögun á skanni (kúlu-
laga), einkum á hliðarmynd, en lögunin getur ver-
ið noklcuð óregluleg á myndum framan- og aftan-
frá. Ef æxlið er infiltrerandi getur lögunin verið
óreglulegri og líkst heiladrepi. Oft er innri hluti
A B
Mynd 15. Haemorrhagici cerehri. Sjúklingur veiktist skyndi-
lega, kastaði upp, varð sljór og fékk vinstri heljtarlömun.
A og B: HH og AP 6 vikum ejtir áfall. Það sést jremur dciuj
upptaka, nokkuð regluleg í lögun, 3-4 cm í þvermál ajtan og
neðan til í lobus jrontalis og jremst í lobus temporalis ná-
lœgt miðlínu í hœgri hemispheru. C-D: Sama, mánuði
seinna. Svæðið hejur m'nnkað. Carotis angiografía sýndi fyr-
irjerðarauknngu í hœgri h m'sphcru. Eðl legt skann fékksi
4 mán. eftir áfall.
A B
Mynd 16. Glloblastoma multijornvs jibrosarcomatosum (rej.
13). A: VH. B: AP. Upptaka er minni inni í svœðinu en í
jciðrinum.
læknaneminn
47