Læknaneminn - 01.04.2007, Qupperneq 131

Verkefni 3. árs læknanema
sýkinga hjá íslenskum börnum. Jafnframt veitir rannsóknin
mikilvægar upplýsingar til að fylgjast með og stemma
stigu við frekari uppkomu og dreifingu ónæmra og
meinvirkari stofna í framtíðinni.
Umfang, eÖli og orsakir eitrana
Gunnþórunn Steinarsdóttir1, Brynjólfur Mogensen2,
Guðborg Guðjónsdóttir3, Gunnar Guðmundsson4, Kristinn
Sigvaldason5, Sigurður Pálsson6, Elísabet Benedikz7
Læknadeild Háskóla ísland s1- 2, Slysa- og bráðasvið
Landspítala - háskólasjúkrahúss 2'3'7, Lyflækningasvið
Landspítala-háskólasjúkrahúss4, Svæfinga-, gjörgæslu- og
skurðstofusvið Landspítala-háskólasjúkrahúss s, Geðsvið
Landspítala - háskólasjúkrahúss 6
Inngangur: Eitranir ýmiss konar eru meðal algengra
ástæðna fyrir heimsóknum á bráðamóttökur sjúkrahúsa á
Vesturlöndum. Eitranir geta verið mjög alvarlegar og hafa
verið vaxandi heilbrigðisvandamál undanfarna áratugi. Má
það að miklu leyti rekja til aukinnar notkunar á lyfjum,
fíkniefnum og ýmsum kemískum efnum. Einstakar rann-
sóknir hafa verið gerðar hér á landi sem sýna að ísland er
engin undantekning í þessum efnum og þær sýna einnig
breytingar á eðli og orsökum eitrananna milli ára. Þó eru
nákvæmar upplýsingar um eitranir ekki aðgengilegar frá
ári til árs. Tilgangur þessarar rannsóknar var að kanna
umfang, eðli og orsakir eitrana á höfuðborgarsvæðinu,
eins og þær birtast í komum á Landspítala - háskólasjúkr-
ahús á fyrsta ársfjórðungi ársins 2006. Um leið var rann-
sóknin hluti af stærra verkefni sem nærtil loka ársins 2006
og felst í því að bæta skráningu á eitrunum og gera upp-
lýsingarnar aðgengilegri í framtíðinni.
Efniviður og aðferðir: í úrtaki voru allir sem komu inná
Landspítala - háskólasjúkrahús á rannsóknartímabilinu
með mögulegar eitranir. Það voru þeir einstaklingar sem
fengu mögulegar eitranagreiningar samkvæmt ICD-10
sjúkdómaflokkunarkerfinu og/eða þar sem ástæða komu
samkvæmt NOMESCO slysa- og óhappaskránni gat falið í
sér eitrun. Gögn frá gæsludeild og gjörgæsludeild voru
skoðuð sérstaklega. Sjúkragögn þessara einstaklinga voru
yfirfarin og þar sem um eitranir var að ræða voru viðeig-
andi upplýsingar skráðar í NOMESCO hjá viðkomandi sjúkl-
ingi. Þau efni sem komu við sögu voru skráð sem fram-
leiðsluvörur og ástæða komu var endurkóðuð ef með
þurfti. Unnið var í Excel með þær niðurstöður sem fengust
úr sjúkraskrám spítalans.
Niðurstöður: Alls voru 284 eitranatilfelli skráð á tímab-
ilinu hjá 269 einstaklingum. í 98 tilfellum var einstak-
lingurinn lagður inn á sjúkrahúsið, þar af 21 á gjörgæslu-
deild. Algengasta ástæða komu var sjálfsvígstilraun og
hugsanleg sjálfsvígstilraun, eða í 115 tilfellum. Slys og
önnur óhöpp var ástæðan í 72 tilfellum og víma af efnum í
63 tilfellum. Aldurshópurinn 20 - 24 ára átti flestar komur
eða 50, en í 208 tilfellum voru einstaklingarnir á aldrinum
15 - 50 ára. Kynjahlutfallið var 152 karlar á móti 132 kon-
um. Konur voru fjölmennari í sjálfsvígshópnum meðan
karlar komu frekar vegna vímu af efnum. Algengasti eit-
runarvaldurinn var áfengi (57,0%), þar á eftir koma geð-
örvunar og þunglyndislyf (14,4%), slævandi og róandi
(12,7%), parasetamól (11,0%), svefnlyf, önnur en bar-
bitúröt (10,6%), sefandi lyf (9%). Eitranir af öðrum efnum
en áfengi og lyfjum voru 15,8%. Áfengi var meðfram-
leiðsluvara í 57 tilfellum af þeim 115 (49,6%) sem voru
skráð sem sjálfsvígstilraun og hugsanleg sjálfsvígstilraun.
Ályktanir: Stærstur hluti eitrana eru sjálfsvígstilaunir.
Áfengi kemur mikið við sögu. Nákvæm vitneskja um eit-
ranir er nauðsynleg með tilliti til markvissrar fræðslu og
forvarnarstarfs. Nauðsynlegt er að rannsaka nánar þá
þætti sem liggja að baki eitrunum.
A Registry-Based Study on the Use of Anti-TNF
Biologic Therapies in the Rheumatic Diseases
Jóel Kristinn Jóelsson1, Ronald F. van Vollenhoven2
^Department of Medicine, University of Iceland
2Department of Rheumatology, Karolinska University
Hospital, Sweden
Introduction: Anti-tumor necrosis factor (TNF) biologics
are used in the treatment of several rheumatologic
conditions, principally rheumatoid arthritis (RA). There are
three anti-TNF biologics currently used in clinical practice,
the monoclonal antibodies infliximab and adalimumab and
the soluble receptor-construct etanercept.
Since their introduction in the late-nineties, treatment
with the anti-TNF biologics in Stockholm has been
extensively registered in the STURE registry (Stockholm
TNF-a Follow-up Registry).
Treatment is discontinued due to several reasons, mainly
side effects, loss of efficacy and secondary loss of efficacy.
It is of particular interest to examine how patients do that
have tried a different anti-TNF biologic when the first one
fails.
Purpose: To analyze data from the STURE registry to
look for gender differences, reduction in disease activity
during treatment before and after switching between
different anti-TNF biologics, and to look for predictors of
patients being likely to switch between anti-TNF biologics.
Methods: Data were gathered from 937 patients that were
treated with anti-TNF biologics at the rheumatology unit at
the Solna campus of the Karolinska University Hospital.
The earliest patients began treatment in 1998 and our
data extends into mars 2006.
Disease activity was evaluated by the DAS28 (disease
activity score including a 28 joint examination).
Results:
Gender differences:
Læknanemirm 2007 1 31