Úrval - 01.06.1967, Blaðsíða 84
82
ÚRVAL
„Þú ert Símon, sonur
Jóhannesar. Þú skalt
verða kallaður Cephas.“
Jesús hafði aldrei hitt
mann þennan fyrr en
þennan dag, en hann þekkti Andrés
bróður Símonar. Það var Andrés,
sem hafði hvatt bróður sinn til þess
að koma með sér að hitta Jesún.
Hann hafði sagt við Símon: ,,Við
höfum fundið Messías.1'
Báðir bræðurnir voru fiskimenn,
óbrotnir alþýðumenn, vanir hinni
hörðu lífsbaráttu við Galíleuvatnið.
Og er þessir þrír menn stóðu þarna
á ströndinni, var sem Jesús og ó-
kunni fiskimaðurinn yrðu alteknir
gagnkvæmum skilningi. Viðurnefnið
„Cephas“, sem Kristur gaf honum,
samstundis er hann sá hann, þýðir
,,klettur“ á aramisku, móðurmáli
Jesú. Þegar það var þýtt á grísku
guðspjallanna, varð það að nafninu
Petros, en á ensku er það Peter.
Og milljónum sveinbarna um víða
veröld, hefur síðan verið gefið nafn
þess, er fyrstur bar það, nafn Símon-
ar, Klettsins. Þeir heita Peter eða
Pedro, Pierre eða Pietro eða Pyotr.
Símon Pétur, hinn helzti af post-
ulum Krists, er ætíð nefndur fyrst-
ur, þegar nöfn postulanna eru talin
upp í heilagri ritningu. Og það er
Pétur, sem kemur fram sem tals-
maður þessa litla hóps, er hann
fylgdi Jesú á hérvistardögum hans.
Og Kristur felur einmitt Pétri um-
sjón safnaðarins, er hann skilur hér
eftir, þegar hann hverfur burt.
Eldri myndirnar af Pétri, en
nokkrar þeirra hafa fundizt í kata-
kombunum í Róm, sýna hann sem
stóran og kraftalegan mann með
breiðar axlir, fremur breiðleitt and-
lit með þykkt, en ekki sítt skegg
og með þrjózkusvip í augum. Við vit-
um, að postulinn var giftur og að
hann tók konu sína stundum með
sér í trúboðsferðir sínar. í ýmsum
sögnum er einnig nefnd dóttir hans,
Petronilla að nafni. Pétur hefur
sjálfur viðhaft þessi orð um fátækt
sína: „Silfur og gull hef ég eigi.“
Þessi orð mælti hann við lamaða
manninn við musterishliðið.
HINN EINFALDI FISKIMAÐUR
Hann var maður framkvæmdanna
fremur en mikill hugsuður. Hann
skorti skólamenntun þá, sem Páll
postuli, hinn mikli samtímamaður
hans, hafði hlotið. Pétur var duttl-
ungafullur og fljótfær, fremur ofsa-
fenginn í skapi. Honum hætti til að
framkvæma án umhugsunar. Hann
var jafn óútreiknanlegur og hið gráa
Galíleuvatn, sem hann hafði alið
aldur sinn við. Pétur tekur afstöðu
til málanna samkvæmt rödd hjart-
ans fremur en rökréttrar hugsunar.
Kærleikur hans til Jesú er grund-
völlur allrar tilveru hans, en samt
er hann jafnan haldinn efa. Þegar
Kristur gengur á ókyrrum bylgjum
Galíleuvatns í áttina til báts læri-
sveina sinna, þá er það Pétur einn,
sem lætur ekki sannfærast við orð
Krists: „Það er ég.“ Þegar Kristur
segir: „Komdu!“ þá klöngrast hann
út yfir borðstokkinn og gengur hug-
rakkur í áttina til Meistara sins.
En Kristur bjargar honum með því
að rétta honum höndina og segir um
leið þungum ávítunarrómi: „Ó, þú
hefur litla trú!“
Það verður að útskýra allt í