Úrval - 01.06.1976, Qupperneq 7

AÐ LÁTA SÉR EKKI LEIÐAST
óþolinmóði þarf ekki lengur að biðla
til elskunnar sinnar í mánuð, kannski
ár. heldur getur stofnað til ástarsam-
bands — oft skammvinns — strax
fyrsta kvöldið. Afleiðingin er, að það
er fjarska fátt — eða kannski ekkert
— sem æskan getur hlakkað til. Og
þá eiga leiðindin greiða leið.
Vandamálunum til að takast á við í
daglegu lífi hefur farið fækkandi hjá
flestum. Auðvitað er ennþá hægt að
fara í erfiðar gönguferðir, sigla eftir
hættulegum fljótum og klífa há fjöll.
En þetta er vandi, sem fólkið verður
sjálft að bera sig eftir. Hann er ekki
hluti af daglegu lífi. Sálfræðingur
einn segir um þörf okkar til að takast
á við vandamál. að lífið bjóði aðeins
tvo kosti: Stöðugt öryggi eða stöð-
ugan vanda og áhættu. ,,í fyrra
tilvikinu leiðist mönnum næstum
stöðugt,” segir hann. ,,I því síðara
eru menn ofr smeykir um sig. Sé lífið
of auðvelt, er það ekki rnikils virði.
Það er nauðsvnlegt að taka áhættu
við og við.
En það er mögulegt að losna við
leiðindin á öllum aldri og við allar
aðstæður. Foreldrar geta hjálpað
börnum sínum með því að kenna
þeim að bíða og vinna að því að
uppfylla óskir sínar. Börnin verða að
skilja, að lífið er ekki ein samfelld
hamingjustund. Læknir, sem fjallar
um börn með sérstök vandamál, segir:
,,Leiðindin eru ott tilraun til að
sleppa undan því. sem er óþægtlegt.
Mörg börn neita að hortast í augu við
þá staðreynd, að ánægja >>g and-
5
streymi eru tvö óaðskiljanleg hugtök.
Þau neita einfaldlega að sætta sig við,
að þjáning sé hluti af gleði, og leita
þannig öryggis í leiðindunum. ”
Ábyrgð vinnuveitenda gagnvart
starfsfólki sínu minnir á ábyrgð
foreldra gagnvart börnum sínum.
Þeim ber skylda til að gera starfið eins
lifandi og mögulegt er, bæði vegna
starfsfólksins og til þess að fyrirtækið
geti blómstrað. Starfsmaðurinn
hefur þörf fyrir að vita, að hans
þáttur í starfinu sé mikilvægur og
hvers vegna. Þess vegna verða vinnu-
veitendur og yfirmenn yfirleitt að
mynda andrúmsloft gagnkvæmrar
virðingar, þeir verða að hlusta með
athygli á tillögur starfsfólksins og
leyfa því að hafa eins mikil áhrif á
vinnuna og hægt er.
Eigi að gefa upp einskonar elixír
við leiðindum, væri uppskrifttn eitt-
hvað á þessa leið: Dreifið áhugamál-
um ykkar og þátttöku á verkefni, sem
eru utan við daglegt brauðstrit. Það
er hægt að helga sig fullkomlega
einhverju verkefni eða málefni utan
hversdagsins og finna þannig nýjan
vanda að glíma við. Þá verða
leiðindin sjálfdauð.
Önnur og mjög áhrifarxk leið fyrir
fólk, sem leiðist, er að helga sig
aðstoð við fólk með sérþartir, til
dæmis vinna sem sjálfboðaliðar hjá
stofnunum og sjúkrahúsum eða
hlynna að öldruðum einstæðingum.
Þess konar starf gerir tvöfalt gagn. því
það er ekki aðeins að styðja sjúka ttl