Úrval - 01.06.1976, Side 107

Úrval - 01.06.1976, Side 107
105 nýja taska sé aðeins áfangi, þeir stefni að lítilli vél, sem sé svo fyrirferða- lítil og velvirk, að hægt sé að bera hana á sér og hafa hana jafnaðarlega í gangi — að hún virki sem sagt eins og eðlileg nýru. Willem Kolff, höfundur „gervinýrans” — báknsins mikla, sem sjúklingar almennt verða að nota nú, segir að hann hafí ásamt Stephen C. Jakobsen búið til gervi- nýra, sem hægt er að bera á sér. Þetta er vél, sem vegur fíögur kíló, og hangir í axlarbandi eða er spennt á bringuna, og gerir sjúklingnum kleift að sinns helstu verkum meðan blóðið hreinsast. En þeir Friedman og Hutchisson hafa búið til fíórar nýrnahreinsitösk- ur, sem þeir eru að prófa á ýmsum stöðum. Þeir telja, að þær geti ekki aðeins komið sér vel fyrir sjúklinga á ferðalögum, heldur einnig sjúkrahús í fámennum byggðarlögum, sem gætu notað þær í neyðartilfellum. Time. MENN ELDAST VEGNA OF VIRKRAR STARFSEMI. Þegar menn eldast, þá stafar það ekki af því, að líkaminn sé útslitinn, heldur þvert á móti vegna þess, að stjórnkerfí líkamans eru of virk, fullyrðir prófessor V. Dilman, einn fremsti sérfræðingur Sovétríkjanna á sviði rannsókna á starfsemi mannslíkamans. >• 011 æðri dýr, þar á meðal maðurinn, hafa þróað með sér ákaflega flókin sjáfvirk stjórnkerfí, sem varðveita stöðugleika lífkerfísins. Það eru þessi kerfí, sem gera það að verkum, að dýrin geta þolað áhrif frá umhverfinu, en þau verða einnig til þess að flýta fyrir aldursþróuninni. Öll þessi sjálfstýrikerfi byggja starfsemi sína á einu frumefni, sem kaila mætti ,,ræsi”, þar sem það setur í gang sérstakt undirstöðulíffæri, gangráðinn. Eftir því, sem líkaminn stækkar framleiðir hann meira magn af ræsiefninu, jafnframt því, sem gangráðurinn verður smám saman ónæmari fyrir áhrifum þess. Þetta minnkandi næmi er nauðsynlegt á vaxtarstiginu, en af því leiðir aukin stöðugleikafrávik, þegar vaxtarskeiðinu lýkur. Þetta stöðugleikatap er hin raunverulega orsök þess að menn og dýr eldast. Þeirri spurningu, hvort ytri atriði svo sem álag, reykingar ellegar ofát hafí sérstök áhrif, svarar prófesson Dilman svo, að þau áhrif, sem þetta getur haft verði einmitt meiri sökum þverrandi jafnvægis í sjálfstýrikerfinu. Með áframhaldandi rannsóknum á þessu ástandi, er e.t.v. unnt að seinka aldursþróuninni með því að örfa næmi aðalgangráðsins, hypothalamus.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.