Goðasteinn - 01.09.1968, Side 78

Guðjón frá Berustöðu/n:
Minningar
Framh. frá síðasta hefti
Sumarið 1913 er ég hjá Grími í Kirkjubæ um sláttinn, og við
lágum við á engjunum í svokölluðu Grafarnesi; sex karlmenn og
fimm stúlkur í einum kofa í flatsæng. Þar voru rýrar engjar og
blautar, en með því að fólkið var þetta margt og ég held vel unnið,
náðust mikii hey. Þarna var stórbúskapur.
Ráðsmaðurinn hét Pétur og var af Eyrarbakka, mikill dugnaðar-
maður og vildi líka að aðrir ynnu vel. Var það gert eftir beztu
getu enda var Grafarnes allt slegið sem ljádrægt var. Aldrei var
farið að hirða, fyrr en búið var að sæta eitt - tvö hundruð hesta,
en þá lét Pétur ráðsmaður mig vera að slá eftirstöðvar, rima og
börð, sem hinir sláttumennirnir vildu ekki slá, þeim fannst bíta illa
á börðin, en mér var nokkuð sama kannske hefur bitið betur Ijárinn
hjá mér en hinum. Nú vorum við búnir með Grafarnes og var þá
farið í svokölluð Lambhagaflóð. Hólmar voru úti í flóðunum og
þurfti að vaða út í þá. Vorum við strákarnir gjarnan tilbúnir að
bera kaupakonurnar yfir rásirnar og orðnir það vel að manni að
geta borið létta blómarós. Eftir sláttinn fór ég að Stóra-Hofi og var
þar fram að vertíð. Þar var dlltaf nóg að gera fyrir menn, sem
76
Goðasteinn