Goðasteinn - 01.09.1968, Page 82

fá töluvert af því til láns. Ég þurfti að fara hægt og varlega, komin
dýrtíð allt í einu og sex ára launin horfin áður en mig varði.
Þá var Flóaáveitan að komast í stand, var sumt af engjunum slétt
og langaði mig því að fá mér sláttuvél. Keypti ég hana, og kostaði
hún fimm hundruð krónur. Einnig varð ég að kaupa mér einn hest,
og kostaði hann það sama og sláttuvélin. Þetta hafði þá kostað mig
tveggja ára vinnu og þriðjunginn af eignum mínum að eignast
hestinn og vélina. Hvað mundu nútíma menn segja um svona af-
komu?
Við Bjarnheiður giftum okkur um vorið og byrjuðum að búa.
Var gamla konan hjá okkur og önnur gömul kona, sem var búin
að vera lengi á heimilinu, einnig systir Bjarnheiðar, sem varð vinnu-
kona hjá okkur. Ég tók ungling til að vera í snúningum. Var hann
af Eyrarbakka og hét Ásgeir, sonur Péturs barnakennara á Eyrar-
bakka, mikill dugnaðarstrákur. Var hann hjá mér í fimm sumur.
Þetta var bezti mannskapur á ekki stærra búi, fólkið samhent og
duglegt. Við heyjuðum vel um sumarið. Hafði ég heldur góða
slægju á engjum og var því að þakka, að það náðist vatn á þær
um vorið. Mjög mikið grasleysi var víða það sumar, vegna þess,
að það voru miklir gaddar um veturinn.
Um haustið fæddist okkur dóttir, var hún látin heita Kristrún,
og var það ömmunafnið. Um veturinn var ég heima fram að ver-
tíð en reri frá Loftsstöðum á vertíðinni. Fékk ég þar allgott inn-
legg í heimilið; lagði afganginn inn á Stokkseyri.
Arabærinn er lítil jörð en hæg og engjarnar út af túninu. Einnig
var dálítil veiði í Þjórsá, silungur og nokkrir selkópar á hverju vori.
Við vorum tveir um sömu lögnina, og skiptist hún jafnt á báða. Ég
fór fram á það við Kristrúnu tengdamóður mína, að fá jörðina í
veð og var það auðsótt. Því næst fór ég út að Selfossi að tala við
Eirík bankastjóra, og varð það að samkomulagi að ég fengi fjögur
þúsund krónur og bankinn Arabæinn með öllum húsum og girð-
ingum í veð fyrir skuldinni. Þetta varð til þess, að ég gat byggt
fjárhús fyrir eitt hundrað kindur, stækkað hlöðuna, lagað girð-
ingar og fleira.
Það var í apríl 1921, að ég og næsti nágranni minn, Guðmundur
80
Goðasteinn