Goðasteinn - 01.09.1968, Blaðsíða 81

til Hafnarfjarðar og kom hestinum til skila. Fjórða daginn fór ég
austur í Flóa að Króki í Hróarsholtshverfi til Þorsteins bróður
míns. Hann bjó þar sín fyrstu búskaparár. Hann veiktist í spönsku
veikinni og varð að hætta búskap þar.
Það þætti víst seinlátt núna að ferðast svona, en ég sá ekki eftir
því, ég fékk það margborgað. Ot af þessu folaldi fékk ég marga
góða hesta, en þó varð það mesti snillingurinn. Það var jarptopp-
ótt hryssa, og væri gaman að sitja hana á einhverjum skeiðvell-
inum núna.
Á þessum lausamannsárum hafði ég oft hestakaup og átti alltaf
góða reiðhesta, enda var ég ekki alltaf lengi á milli bæja. Ég
þurfti oft að hafa vistaskipti. Það var á þessum bænum heyhlaða
og hinum einn gluggi, enda telst mér svo til, að ég hafi borið niður
á milli 70 og 80 bæjum milli Þjórsár og Eystri-Rangár, og dvaldi
stundum lengi á sumum bæjunum.
Það var haustið 1917, eftir að ég var búinn að vera í Norðtungu,
að ég fór að Arabæ í Flóanum. Var mér að hugkvæmast að minnka
flakkið og reyna að mynda mér heimili. Ég var búinn að ná mér í
meðhjálp til að byrja búskap, og var konuefnið í Arabæ. Hét hún
Bjarnheiður Magnúsdóttir, mjög myndarleg og góð stúlka. Var hún
þar hjá móður sinni. Gamla konan hét Kristrún Bjarnadóttir. Var
hún orðin ekkja og óskaði eftir að hætta við búskapinn. Vildi hún
láta okkur fá jörðina til ábúðar, og varð það að samkomulagi, að
við byrjuðum þar búskap. Þetta var vorið 1918.
Ég var í Arabæ fram að vertíð og í Þorlákshöfn yfir vertíðina.
Lenti ég þar hjá Jóni Jónssyni frá Eyrarbakka og var í góðum
félagsskap. Aflinn var í meðallagi en ekki nein uppgrip og þótti
sæmilegt í þá daga. Eftir vertíðina fór ég alfarinn að Arabæ. Var
ég þá búinn að vera víða síðastliðin sex ár og aflað eftir beztu
getu, alltaf unnið fyrir fullu kaupi og lagt fyrir. Átti ég í Spari-
sjóði Eyrarbakka rúmar þrjú þúsund krónur í peningum, þar að
auki smíðatól af ýmsu tagi og tvo hesta.
Nú varð ég að fara að hugsa fyrir búskapnum. Ég fékk Ara-
bæinn með öllum húsum og girðingum en hugsaði ekki um jarða-
kaup. Ég fékk þann fénað, sem ég óskaði eftir, og þó það væri
ekki mikill stofn, þá sá ég að það mundi kosta mikið og varð að
Goðasteinn
79