Goðasteinn - 01.09.1968, Page 80

um hann sýna mikinn dugnað svona ungur, enda varð hann mjög
traustur hestur.
Sumurin 1916-17 fór ég vestur í Borgarfjörð og var þar við hey-
skap hjá frænda mínum, Runólfi Runólfssyni í Norðtungu, og hafði
bæði gagn og gaman af því. Þar lærði ég að heyja, enda sagði ég
sveitungum mínum það, þegar ég kom heim, að þeir kynnu ekki
að heyja, en þeir voru nú ekki alveg á því, og ekki tók betra við,
þegar ég byrjaði minn búskap með borgfirzku aðferðinni, en hún
var sú, að heyið var sett í lanir og látið standa í þeim 6-8 daga og
síðan sett í hlöðu. Á engjunum var heyið borið saman í stóra flekki.
Fimm til sex hestar voru í flekknum, og var flekknum alltaf snúið,
þegar búið var að breiða á honum, hvort sem veður var þurrt eða
vott, til þess að loftaði betur í það, þegar þurrkurinn kom. Þá var
það fljótara til að þorna heldur en með sunnlenzku aðferðinni,
sem var þannig, að heyinu var rakað í smáflekki, breitt á þeim
og gengið í því, hvort sem var þurrt eða blautt undir, svo þegar
þurrkurinn kom var ein og ein sáta um allan teig. En þó yfirtók,
þegar allar sáturnar voru dottnar, er átti að fara að hirða og heyið
þannig, að það varð að þurrka það aftur.
Sumarið 1917, þegar ég var að Ijúka heyskap í Norðtungu hjá
Runólfi frænda mínum, varð að samkomulagi hjá okkur, að ég
fengi hjá honum þriggja vetra hryssu með folaldi fyrir mánaðar-
vinnu við sláttinn en hitt í peningum. Vegna þess, að ég var að
þessu bralli, þá varð ég að fara á hestum alla leið austur en ekki
sjóleiðina til Reykjavíkur, en það bjargaði þessu braski mínu, að
það þurfti að koma einu hrossi til Hafnarfjarðar og öðru hrossi
austur í Flóa, og mátti ég hafa þau til reiðar.
Fór ég með þetta dót og varð að fara, sem kallað var, klyfja-
gang alla leið austur í Flóa, folaldið ekki nema fjögurra vikna gam-
alt. Ég gerði skó á fæturna á því, en þeir týndust, dugðu þó fyrsta
daginn. Þá komst ég að Draghálsi í Svínadal og gisti þar um nótt-
ina. Næsta dag komst ég að Valdastöðum í Kjós og var þá búinn
að fara fyrir Hvalfjörð. Þótti mér æði langt að komast fyrir botn-
inn á honum. Á Valdastöðum gisti ég næstu nótt. Þar var þá Þor-
gils Guðmundsson, en við vorum búnir að vera saman eina vertíð
í Sandgerði, og var mér þar mjög vel tekið. Þriðja daginn kom ég
78
Goðasteinn