Úrval - 01.12.1976, Blaðsíða 68

66
smeykur við að reyna við New York
eða Chicago svo hann bað kunningja
sinn að velja á landabréfínu meðal-
stóra borg eins langt frá Jacksonville
og hann gæti fundið. Valjð var
Seattle.
Þannig vildi það til, að árið 1948,
þegar Ray var varla orðinn 18 ara, að
hann tók sér far með langferðabíl
með 600 dollara, sem hann hafði
sparað saman undanfarin ár, og
fímm dögum seinna kom hann til
Seattle, uppgefínn og hungraður.
Hann fór í lítið gistih'ús og svaf í 21
klukkutíma. Þegar hann' vaknaði,
spurði hann afgreiðslustúlkuna, hvar
hann gæti fundið matsölustað.
,,Klukkan er tvö að nóttu. Hvergi
opið,” sagði stúlkan. Svo minndst
hún þess, að lítill næturklúbbur í
nágrenninu hefði ef til vill mat á
boðstólum. Ray fann staðinn og drap
á dyr.
,,Hvað vilt þú, drengur minn?”
spurði maður nokkur,
, .Eitthvað að borða.
,,Við seljum ekki mat. Við erum
með hæfniprófun hér í nótt. ’ ’
Ray sá þarna tækifæri, hann
dlkynnti, að hann gæti spilað á pxanó
og sungið. Maðurinn reyndi að
stugga honum í burm, en Ray var
þrár, og honum var að lokum hleypt
inn. Þegar allir aðrir umsækjendur
vom farnir, var Ray leiddur að
píanóinu og hann söng lag, sem
kallað var „Dapurlegt ráf”. Þegar
hann hafði lokið því kom maður til
hans og sagði: ,,Ég er frá Elgs-
ÚRVAL
klúbbnum. Otvegaðu þér tríó og þú
færð helgarvinnu. ’ ’
Þetta var á þriðjudegi. Á föstudag
var Ray farinn að vinna reglulega.
Eftir þetta leit hann aldrei um öxl.
Fyrstu árin fékk hann lítið borgað
fyrir vinnu sína, hljóðfæraleikararnir,
sem hann vann með, vom stundum
lélegir, og ferðalífið var erfítt. En
hann var ungur, hrifínn af sinni litlu
velgengni og elskaði tónlist. ,,Pen-
ingar höfðu ekki mikla þýðingu fyrir
mig,” sagði hann. ,,Það sem ég
þráði, var að verða viðurkenndur í
faginu sem einn hinn besti. ’ ’
Næstu árin vann Ray með ýmsum
hljómsveitum, aðallega í vesmrríkj-
unum, og lék á plötur fyrir lítið
félag. En svo, árið 1954, keypti
Atlantic Records samningsréttindi
hans og gaf sama árið út ,,Ég fékk
konu.” Þetta varð mikilvæg stund í
sögu vinsællar tónlistar bandaríkja-
manna, því í fyrsta sinn hlaut ótil-
hliðmnarsöm, dimm rödd almenna
viðurkenningu. Og af þessari byrjun
leiddi flóð af vinsældatónlist til þessa
dags, með áherslu á ,,sál” eða
„takti”.
Lífíð eftir ,,Ég fékk konu”, var
ekki tómur dans á rósum fyrir Ray.
Til að byrja með stafaði það af eitur-
lyfíaneyslu hans, sem mikið var gert
úr í fjölmiðlum. Þegar dómstólar
loksins náðu að afgreiða mál hans,
fékk hann skilorðsbundinn dóm,
með því skilyrði, að hann leitaði
læknishjálpar. Nú segir Ray: ,,Ég
vildi losna við þennan þátt úr lxfí