Ársrit Torfhildar - 01.04.1989, Qupperneq 32

Arsrit Torfhildar
sig „ancients“. í þeirra röðum var reiður maður maður að nafni
Jonathan Swift.
„HRYSSINGSLEGT“ FYRIRMYNDARRÍKI
Þegar hugmyndirnar að baki þess fyrirmyndarsamfélags
Hestlendinga, sem Swift skapaði, eru skoðaðar er eitt sem
stendur upp úr: Skynsemin. Þetta ríki er grundvallað á
skynsemi. Nú mætti ætla að slíkt ríki væri sælustaður á jörð,
öld skynseminnar endanlega runnin upp. Því fer þó fjarri ef
betur er að gætt.
Samfélag hestlendinga er rækilega stéttskipt. Þegnarnir
fæðast inn í sína stétt og lifa þar og hrærast alla tíð.
Stéttaskiptingin er grundvölluð á skynsemi. Hinir skynsamari
eru æðri og ráða. Stéttaskiptingunni er viðhaldið með kynbótum
eða hreinræktun. Hreinræktaðir þegnar eru valdir saman af
skynsemi án þess að ást komi þar nokkuð nærri. Stjórnun á
fjölda þegnanna er líka í mjög föstum skorðum. Foli og Meri
„koma saman“ tvisvar sinnum til að eignast tvö folöld, eitt af
hvoru kyni. Séu afkvæmin óvart bæði af sama kyni skipta
foreldrarnir einfaldlega við einhvern sem á tvö af gagnstæðu
kyni. Lægri stéttir Hestlendinga „koma saman“ sex sinnum.
Deyi folald er annað búið til í stað þess, annaðhvort af
foreldrum þess látna eða öðrum sem til þess eru útnefndir.
Tilfinningar á borð við ást eða sorg þekkjast ekki. Hins
vegar eru allir vinir og lifa saman í friði og eindrægni því það
er skynsamlegast fyrir alla Hestlendinga. Þeir eiga sér ekkert
ritmál, enda allur fróðleikur hefðbundinn og saga þeirra ekki
viðburðaríkari en svo að auðvelt er að muna hana. Listir
Hestlendinga virðast einskorðast við Ijóðlist. Hún einkennist af
sanngjörnum samlíkingum og geysinákvæmum lýsingum. Efnið
er vinátta og velvild eða hrós um þá þegna sem hafa sigrað í
30