Ársrit Torfhildar - 01.11.1990, Blaðsíða 14

Ársrit Torfhildar - 01.11.1990, Blaðsíða 14
Afleiðingin er sú að hún bætir engu við þann mikla trúarskáldskap sem biblían og eldri skáld bjóða upp á. Fyrir utan það að skrifa slæma ritdóma hefur Erlendur tekið upp á þeim ósóma að taka tvö eða fleiri skáld fyrir í einu. Hvert skáld fær þá umfjöllun upp á 20-30 línur. Síðan er birt brot úr ljóði ef eitthvað pláss er eftir. Þessi aðferð er hrein og bein móðgun við höfundinn og lesendur og gegnir engum tilgangi. Það kemur málinu hreint ekkert við hvort bókin er góð eða vond. Ef ritdómari ákveður að skrifa um einhverja bók þá ber honum skylda til að gefa lesendum einhverja innsýn inn í hana. En látum Erlend dæma sig sjálfan: Þögn Ólafs Haraldssonar inniheldur minni íhugun en stefnir því meir í átt til skáldlegra tilþrifa. Að hætti margra nútímahöfunda rýnir Ólafur í hið tímalausa andartak og leitast við að draga upp raunsannar myndir úr hversdagsleik nútíma manneskjunnar. Eins og margur ungur höfundur bregður hann á leik annað veifið til að sanna að hann sé hvorki klassískur né gamaldags heldur töff og svalur. Annars er texti hans með köflum kunnáttulegur og að mínum dómi skemmtilegur. Sér í lagi getur Ólafi tekist að skrifa samtöl sem sum hver eru nöturlega raunsönn n Lengri er umsögnin um bók Ólafs ekki. Og er lesandinn einhverju nær? Þekktasti gagnrýnandi Morgunblaðsins er vafalaust Jóhann Hjálmarsson. Til eru þeir sem kafna næstum í blótsyrðum þegar nafn hans ber á góma. Svo eru aðrir sem hafa ekkert nema gott eitt um ritdómana að segja. Með öðrum orðum þá er hann umdeildur maður. Dómar Jóhanns eru nær undantekningarlaust stuttir og yfirvegaðir. Sjaldan skammast og sjaldan hrifist. Stundum læðist reyndar að mér sá grunur að Jóhanni leiðist starf sitt og skrifi dómana út frá ákveðinni formúlu; fyrst fáein orð um skáldið, næst tvær til þrjár setningar um bókina, þá stutt ljóðadæmi og loks lokaorð. Þessi formúla Jóhanns gefst misvel. Oftar en ekki situr lesandinn eftir og er litlu nær um bókina. Og ekki bætir það að sjaldan eru dómarnir ritaðir af ástríðu; tilfinningar Jóhanns 12
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Ársrit Torfhildar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ársrit Torfhildar
https://timarit.is/publication/1918

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.