Það bezta - 15.01.1948, Blaðsíða 4
2
ÞAÐ BEZTA
Janúar
Jhans. Og n'eð því að við lifum
nú á öld útvarpsog- hljómplatna,
nær fnegð hans til yztu endi-
marka jarðar. Eitt sinn flaug
kona frá Patagóníu, 2000 mílna
leið, til þess að vera á Toscanini-
hljómleikum í Buenos Aires.
Toscanini er einhver mesti
fjáraflamaður. sem uin getur í
tónlistarsögunni. Þegar Scala-
óperan var opnuð 1940 kostaði
hver aðgöngumiði 15000 lírur,
en það jafngildir mánaðartekj-
um miðstéttarfjölskyldu á Ítalíu
mn þessar mundir. Á öllum
hljómleikunum \rar hvert ein-
asta sæti setið, og á torginu fyrir
utan hlustuðu tíu þúsundir
nranna með hjálp gjallarhorna.
Sagt er, að laun hans' fyrir að
stjórna einum hljómleikura NBC
Symphony 1937 hafi numið 4000
dollurum, samkvæmt taxta, en
hljómleikarnir stóðu yfir í háifa
aðra klukkustund. ()g enn held-
ur hann áfram að háfna 'tilbóði
frá Hollywood um 250000' döli-
ara laun fyrir h'ljómsveitarstjórn
í einni einustu kvikmyud. (Þó
stjórnaði hann á stríðsárunum.
að frumkvæði bandarískra
stjórnarvalda, Lofsöng þjóðanna
efdr Verdi til kvikmyndaköku
endurgjaldslaust). Fjárhagsleg
tilboð lætur hann sig engu
skipta, ef tilgangurinn er ekkí
að skapi iians.
Meistaririn hefur megnustu ó-
beit á hnýsni um einkamál hans.
Þessi kennd stafar frá þeirri ein-
lægu sannfæringu hans, að hann
sjálfur sé lítilfjörlegur í saman-
burði við þau tónverk, sem hann
fjailar um. Honum geðjast iila
að því að vera kallaður frain.
Það ber oft við, þegar hann hef-
ur verið kaliaður fram í þriðja
sinn, að hann hvíslar að formanni
hljómsveitarinnar í bakaleið-
inni: „Farið heim!“ í sarna bili
rísa hljóðfæraleikararnir á fæt-
ur og dreifast, og þá þarf meist-
arinn ekki að gegna kalli aftur,
Toscanini er. að kalia má, svo
kveljandi feiminn, að hann hrós-
ar iiappi, þegar liann getur falið
sig fyrir leikhúsgestum í ósýni-
legu iiljómsveitarhólfi. Hann
hefur aldrei á ævi sinni haldið
ræðu. Fréttasnápar og Ijósmynd
arar angia hann iðulega. „Eg
er réttur og sléttur maður,“ seg-
ír iiann þá ákveðið. „Hvaða raál
skiptir það, hvernigéger í hátt,
hvar ég á iieima, og hvemi; ;■!«-
binaið mítt er á litinir?“ Osjaid-
an talar hann um sjálfan sig
sem contadino — sw itamami-