Það bezta - 15.01.1948, Blaðsíða 38

Það bezta - 15.01.1948, Blaðsíða 38
3G ÞAÐ BEZTA Janúar ungan blaðamann, sem áður fvrr hafði verið ráðlagt að snúa sér að blaðamehnsku, vegna þess að honurn var ákaflega létt um að skrifa. Honum dauð- leiddist starf sitt. Sökum þess, að hann var enginn samkeppn- ismaður að eðlisfari, var hann svifaseinn. Erillinn á ritstjórnar- skrifstofunum dró hann niður. Hann hafði alltaf langað að verða kennari. Ég taldi hann á að fá sér stciðu í drengjaskóla, og nú fæst hann h'tilsháttar við ritstörf í tóm- stundum sínum. í fyrsta sinn á ævinni er hann nú í jafnvægi og finnur sig vera á sínum rétta stað. Oft er engin nauðsyn á að fara í alveg nýja starfsgrein. Fyr- ir nokkrum mánuðum heim- sótti mig framkvæmdarstjóri í verksmiðju. Maðurinn var að verða stórlega bilaður á taugum. Við komumst að þeirri niður- stöðu, að hann í starfi sínu fjall- aði um hluti, en langaði hins vegar mjög að deila geði við jólk. Ráð mitt var, að liann skyldi hafa á hendi forustustarf í athafnalífinu, en finna sér stöðu, þar sem hann ætti þess meiri kost að vinna beinlínis fyrir meðbræður sína. Mánuði síður skrifaði hann mér og sagð- ist vera orðinn sjúkrahúsráðs- maður. Iðulega hagar þannig til, að ógerningur er að skipta alger- lega um atvinnu í skjótri svip- an. En þér eru alltaf opnir möguleikar að snúa huganum að einhverju öðru, þreifa fyrir þér í tilraunaskyni í frístundunum og komast að því, hvernig þú kannt einhverri ákveðinni starfsgrein. Gerðu síðan áætlun um það, hvernig þú á fyrirfrain ákveðnu tímabili getir hlotið þá nýju stöðu, er þér leikur húg- ur á. Þegar Herbert Hoover á- kvað að gerast verkfræðingur, tók hann liraðritarastöðu, aðeins til þess starfa eitthvað hjá verk- fræðingafyrirtæki. Mestu varðar að hvika aldrei frá þeirri áætlun, sem maður hefur gert. Þegar þú ferð að finna upp á vandkvæðum á framkvæmd þess, er þú hefur einsett þér, þá eru þér allar bjargir bannaðar, og þú situr á- fram fastur í gildrunni. Ég hef heyrt þúsundir rnanna bera franr afsakanir, sem hægt er draga saman í þessa þrjá flokka: „Ég hef ekki efni á því.“ Fyr-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Það bezta

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Það bezta
https://timarit.is/publication/1957

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.