Það bezta - 15.01.1948, Blaðsíða 23

Það bezta - 15.01.1948, Blaðsíða 23
ms APALOPPAN glugganuni. ,,Mér hefur verið falið að votta ykkur innilegustu samúð fyrirtækisins vegna ykk- ar þungbæra missis,“ sagði hann án þess að líta við. Hann fékk ekkert svar; garnla konan \ar nábleik í framan, augun gljáandi og andardrátt- urinn óheyranlegnr; og í andliti manns hennar voru drættir, sem minnt hefðu getað á ásjónu vin- ar lians, herforingjans, þegar hann lagði til sinnar fyrstu orrustu. ,,Eg átti að láta þess getið, að M aw & Meggins telja sig enga sök eiga á siysinu,“ hélt maður- inn áfram, „en með hliðsjón af því, sem sonur yðar hefur unn- ið í þágu fyrirtækisins, vilja þeir þo afhenda ykktir nokkra upp- hæð í sonarbætur." 'VVhite sleppti ltönd konu sinnar, spratt ;í fætur og horfði skelfdum augum á koraumann. Þurrar varirnar mynduðu orð- iu: ..Hve mikið?“ „1 vö hundruð pund,“ var svarið. Ovitandi utn angistartijt konu stnnar brosti gamli maður- inn dauflega, rétti fram liöndina eins og blindingi og 1 é 11 með- vitundarlaus á gólfið. O 21 I LITLA grafreitnum, í ná- lega þriggja rasta íjarlægð frá heimili þeirra, jarðsettu gömltt hjónin soninn sinn dána og; sneru síðan aftur til kyrrlátá hússins, þar sem dimmur skuggi hvíldi nú yfir. Dagarnir siluðust fram hjá í vonlausri bið cl 1- innar. Xálægt \ iktt síðar hrökk gamli maðurinn npp a£ svefni nm rniðja nótt, rétti út höndina og iann, að hann var einn. Ómui af niðurbældttm gráti barst frá glugganum. Hann settist upp i rúminu og hlustaði. „Komdu hingað," mælti hann blíðlega. „Þér verður kalt þarna.“ „Kaklara er hjá svni mín- um,“ sagði gamla konan og liélt áfram að gráta. Snökthljóðið dó út fyrir eyr- tnn ltans. Rttmið var hlýtt og augu hans svefnhöfug. Mók rann á hann, og hann sofnaði,. þar til angistarvein reit hann skyndilega npp. „LoppanI“ kveinaði hún viti’ sínu fjær. „Apaloppan!“ Hann þaut óttasleginn íran; úr. „Hvar? Llvað cr þetta? Hvað gengur eiginlega á?“ „Ég \il íá hana,“ sagði hún3.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Það bezta

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Það bezta
https://timarit.is/publication/1957

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.