Það bezta - 15.01.1948, Blaðsíða 43
HVERNIG DÝRIN TALA SAMAN
án þess, að vottaði fyrir nokkru
heyranlegu hljóði. Sum dýr gera
sig skiljanleg með bendihgum.
Þegar ,,þerna“ úr býflugnabúi
rekst á blóm, setn er fullt af
góðadrykk, flýgur hún aftur að
búinu og byrjar að dansa í loft-
inu einkennilegan sveimandi
dans, efalaust til þess að flytja
hin mikilsvarðandi tíðindi. Á-
kaíinn grípur um sig í hópi
býflugnanna. hver á fætur ann-
arri slæst f flokk boðberans, qg
loks stefnir ferðmikil fylkingin
að lind goðadrykkjarins.
Kanínurnar hafa sérstakt var-
úðajjnerki — þær stappa fast
niður afturfótunum, þegar þær
r ilja gefa til kynna hræðslu eða
lieift. Litla, hvítfætta skógar-
tnúsin notar sömu aðferð. Hver
skógarmús helgar sér venjulega.
afmarkað svæði sem veiði- og
beitiland. Þegar aðrar mvs fara
yfir landamerki hennar, fælir
Hvítfætla þær burt með sérstöku
tísthljóði, sem gerir sama gagn
og spjald með áletruninni: „Að-
gangur bannaður!“
Et einhver hættuleg vera —
eins og ti! dæmis maður — birt-
ist í ríki dýranna.hljómar hættu-
merkið um nágrennið með ótai
tónbrigðum. Fugl, sem fyrst
ki
verður hættunnar var, gefur
merki, en í sama mund taka aðr-
ir undir. Og þannig berst hættu-
merkið með útvarpi skógarins,
þangað til umhverfið bergmálar
af ólíkum röddurn fugla og
íkorna.
Villiöndin gerir öllum anda-
her viðvart um liættu með hásu
veini og tekur síðan skyndilega
iil vængjanna. Orrahænan flögr-
ar tré af tré með þytmiklu
vængjablaki. Birnan fær húna
sína til þess að klifra á auga-
bragði niður úr trjákrónu með
því að berja hramminum við
stofninn. Og handan á tjörn-
inni skvamjjar aðgætinn bjórinn
með þungu, breiðu skottinu á
vatnsfletinum.
Náttúrufræðingar greina fní
því, að þegar úlfur hefur kom-
izt yfir meira æti en hann torg-
ar í bili, grafi hann leifarnar og
gangi örna sinna á felustaðn-
um. Kynbræður hans vita
upp á hár, hvað þetta táknar.
Úlfarnir ,,tala“ þrásirmis með
þvi að skilja eftir sig svipuð
spor, og þau tala alveg jafn
skýru máli til ánnarra úlfa og
dagbókarblöð landkönnuðar til
þeirra, sem feta í fótspór hans.
Úlfar og refir — sem og allt