Það bezta - 15.01.1948, Qupperneq 50

48
ERNEST HEMINGWAY
Janúar
um slíkan möguleika. Ég veit
ekki hvað mörgum sinnum ég
hef lofað honum að framkvæma
slíka aðgerð. Hversu fádæma rar
hlutur,“ endurtók hann og hristi
höfuðið.
„Hann var mjög rar maður,“
sagði Primitivo. „Mjög. einstæð-
ur.“
„Heyrðu,“ sagði Andrés, ann-
av bræðranna. ,,Þú sem ert |>ró-
fessor og al!t. Trúir þú á mögu-
leika þess að maður geti séð
fyrir hvað á að koma fyrir
mami?“
„Ég trúi ekki að neinn geti
það," sagði Robert Jordan. Pablo
starði á hann forvitnislega, og
Pilar virti hann fyrir sér með
óræðum andlitssvip. „Hyað
snertir þennan rússneska. félaga
þá var hann mjög bilaður á
taugum eftir oflanga dvöl á víg-
stöðvunum. Hann barðist við
'írun sem í sannleika var slæmt.
Mjög slæmt. Hann barðist seinna
;i norðurvígstöðvunum. ()g allt
frá því fyrstu flokkarnir sem
unnu að baki víglínanna voru
stofnaðir hafði liann unnið hér,
t Estremadura og Andalúsíu. Ég
held hann hafi verið mjög
þreyttur og taugabilaður og inn-
hyrlað sér sjúklegar sýnir."
„Hann heíur vafalaust séð
marga ófagra hluti,“ sagði Fern-
ando.
„Eins og allur heimurinn,"
sagði Andrés. „En hlustaðu á
mig, Inglés. Trúir þú að nokk-
uð slíkt sé til sent rnaður vit-
andi fyrirfram hvað muni henda
hann?“
,,Nei,“ sagði Robert Jordan.
„Slíkt er fáfrasði og hjátrú.“
„Haltu áfram,“ sagði Pilar.
„Láturn okkur heyra álit pró-
fessorsins." Hún talaði eins og
iiún væri að ávarpa framhlevp-
inn krakka.
„Ég trúi að ótti framkalli geig-
vænlegar sýnir,“ sagði Robert
Jordan. „Óheillavænleg tákn —“
„Eins og flugvélarnar í dag,“
sagði Primitivo.
„Eins og koma þín hingað,“
sagði Pablo lágt, og Robert Jor-
dan leit á hann yfir borðið, sá,
að það var ekki storkun, heldur
aðeins orðfærð hugsun, hélt síð-
an áfram. „Óheillavænleg tákn
verka mjög á óttasleginn mann
og fá hann til að írnynda sér, að
hans eigin endi sé nærri, og
hann tekur sína eigin ímyndun
sem ófreska forspá. Eg held ekki
að það sé neitt annað eða meira.
Eg trúi ekki á forynjur né sagn-