Bergmál - 01.02.1948, Blaðsíða 65

Bergmál - 01.02.1948, Blaðsíða 65
1 9 4 8 -------------------------------------------- B E R G M Á L en St. Pierre og Bateese voru þeir einu, sem höfðu heyrt hvað Davíð sagði. „Syntuð þér yfir til flekans?" spurði St. Pierre með tortryggni í málrómnum. „Þér horfðuð inn um gluggann og sáuð. . . .“ Davíð kinkaði kolli. Hann gat ekki dulið fyrirlitningu sína á manninum, sem hann var að tala við. „Já, ég sá í gegnum gluggann, yður og vesælustu konuna í öllu Three-Rivers-héraðinu, systir mannsins, sem ég sendi í gálgann. Ég .. . „Hættið!“ Rödd St. Pierres hljómaði sem þruma. Hann gekk feti framar, hann var öskugrár í framan og augun skutu gneistum. Með herkju- brögðum tókst honum að stilla sig. Hann reyndi að brosa og sam- stundis tók Davíð eftir að Bateese brosti gleiðu brosi. Breytingin á St. Pierre líktist því þegar sólin brýzt fram gegnum dimm ský. Það fór að rymja í honum og varð það að niðurbældum hlátri, jafnframt horfði hann yfir til íbúðarprammans. „Hr. minn, yður finnst það synd hennar vegna? Þér viljið berjast ....?“ „Fyrir heiðarlegustu og göfugustu konu, sem fyrirfinnst í heim- inum, — konuna yðar!“ „Þetta er skringilegt", sagði St. Pierre. Hann talaði lágt við sjálfan sig og horfði aftur á prammann. „Já, þetta er í meira lagi fyndið kæra Marie-Anna mín. Hann hefur sagt að hann sé hrifinn af þér, hann hefur kysst hár þitt, þegar hann hélt þér í örmum sín- um, — en þrátt fyrir það vill hann lumbra á mér af því að hann heldur að ég sé stórsyndari, og til að koma mér til að berjast við sig í stað Bateese, kallaði hann Carmin mína vesæla konu. Hvað get ég nú gert annað en að berjast við hann og lúskra honum þangað til hann getur ekki staðið á fótunum? Og þá sendi ég hann aftur til þín Marie-Anna, svo að þú getir hjúkrað honum aftur. Ég hugsa að hann þoli refsingu sína með glöðu geði þegar hann á von á því! Ekki satt hr. minn?“ Hann brosti þegar hann sneri sér að Davíð og var alveg orðinn rólegur. „Herra minn, ég ætla að berjast við yður, og veðmálið skal standa óbreytt. Við skulum tala hreinskilnislega hvor við annan. Þér elskið 63
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bergmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.