Bergmál - 01.02.1948, Blaðsíða 8

Bergmál - 01.02.1948, Blaðsíða 8
B E R G M Á L vinur minn. Mæsa er fögur kona, — en Gísellan þín hefur það fram yfir aðrar, að hún er ljóshærð. Ljóshærð stúlka er afar sjaldgæf hér og Nero er hrifnastur af því, sem er sjald- gæft“. Scipío beit á vör. „Þú ert séð- ur Jacundus, fjandanum séðari. Þú veizt að eitt orð af Neros vörum mundi svipta þig Mæsu. Þess vegna er um að gera fyrir þig nú, að fá athygli hans bcint inn á aðrar brautir". Jacundus svaraði þessu engu. Hann stóð á fætur. „Ég hef í ýmsu að snúast, Scipío“, sagði liann, „vertu sæll“. Scipío horfði á eftir honum. Þegar Jacundus var farinn, barði hann hnefunum í borðið. „Bara að undirheimar tækju þrjótinn þann arna“, sagði hann. Mæsa hin fagra, eiginkona Jacundusar, lá makindalega á legubekk klæddum hlébarða- skinni, en tíu ambáttir snvrtu hana hátt og lágt. Þær smurðu líkama hennar dýrindis i!m- vötnum frá Austurlöndum, greiddu kolsvart hárið og yddu og lakkeruðu neglur hennar. Mæsa hafði nýlokið við að baða sig úr ösnumjólk. Jacundus sat ------------------- F E b r ú A R á meðan og át appelsínur og virti fyrir sér hina undurfögru eiginkonu sína. — Hún var fög- ur þar sem hún lá þarna — feg- urri en fíestar aðrar konur t Róm. Samt sá hann alltaf fvrir sér mynd Gísellu. Fögru, Ijósu lokkana hennar, bláu augun og fyrirmannlegu framkomuna. „Heldurðu að Nero verði á- nægður með mig?“ spurði Mæsa um leið og hún speglaði sig vandlega. Jacundus spýtti út úr sér nokkrum vínberjakjörnum . „Þú — virðist leggja eitthvað upp úr því að hann geri það?" „Auðvitað — Nero er keis- ari“. „Og, — og ég er bara ríkisfé- hirðir — viltu meina?" Hún brosti. Hún itafði bogið nef og varir hennar !ýstu girnd og aftur girnd. Hún var G)ð- ingur eins og hann „Þú mund komast enn hæira, Jacundus, ef ég verð keisara- drottning". „Ég er ánægður með að vcra ríkisféhirðir, Mæsa ‘. „Senator er fírrna - og ráð- herra enn fínna“, sagði hún brosandi. Hann beit á vör. „Enn ertu ekki keisaradrottning, Mæsa“. 6
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bergmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.