Bergmál - 05.01.1954, Qupperneq 48

Bergmál ----------------------
Það var því ekki fyrr en í
birtingu um morguninn að fullt
yfirlit fékkst yfir þetta ægilega
slys. Um þriðjungur brúarinn-
ar hafði steypst í hafið. Ekkert
stóð eftir nema steinsteyptu
stöplarnir og upp úr þeim stál-
bútar snúnir og beygðir. Og
brátt fóru að berast upp að
ströndinni lík og farangur úr
lestinni, sem hrapað hafði með
brúnni. Þetta varð ömurlegur
morgun fyrir íbúa Dundee.
Þegar fréttirnar um þetta slys
bárust út um heiminn voru
margir sem neituðu að trúa
hinni ótrúlegu frétt í fyrstu, eða
þar til nánari lýsing á öllum at-
vikum tók af öll tvímæli.
Menn geta gert sér í hugar-
lund hvernig byggingameistara
brúarinnar, Sir Thomas Bouch
hafi verið innanbriósts.
Skipuð var sérstök nefnd til
að rannsaka þetta slys og gefa
skýrslu um það. Sú nefnd vann
að rannsóknum mánuðum sam-
an. Fjöldi fólks, þar á meðal
Barclay og Watt, var yfirheyrt
aftur og aftur, og þá ekki sízt
Sir Thomas Bouch. Kafarar
voru fengnir til að kafa niður
að flakinu og sögðu þeir að eim-
vagninn, farþegavagnarnir og
brúargrindin væri allt í einni
___________________ JANÚAR
þvögu á botninum. Hið eina, sem
þeir gátu gefið upplýsingar um,
var það, að eimvagninn hefði
staðið á „áfram“, og samkvæmt
því hafði brúin brostið öllum að
óvörum.
En var það þá brúin sjálf,
sem hafði brostið af sameigin-
legu álagi storms og járnbraut-
arlestar, eða hafði lestin ef til
vill farið út af sporinu og rifið
brúna niður með sér?
Smátt og smátt, eftir því sem
rannsóknir nefndarinnar færð-
ust nær endalokum, kom það í
ljós að bygging brúarinnar var
ekki nógu traust, stál það og
steypujárn, sem notað hafði
verið, reyndist ekki vera af
beztu tegund, slegið hafði verið
slöku við viðhald brúarinnar og
útreikningarnir á því hve mikið
mótstöðuafl gegn náttúruöfl-
um brúin átti að hafa, voru all-
verulega rangir.
Sir Thomas Bouch hafði tek-
ið fulla ábyrgð á brúnni, að öllu
leyti, þegar hún var opnuð. Og
þá sett það skilyrði, að viðhald
hennar væri falið hans umsjá,
og hafði járnbrautarfélagið
gengið að því skilyrði.
Þegar slysið varð, stóð hann
á hátindi frægðar sinnar. Og
honum hafði þá verið falin
smíði ennþá stærri brúar, —
46