Bergmál - 05.01.1954, Síða 52

Bergmál - 05.01.1954, Síða 52
B E R G M Á L------------------ Brad sá -þaS fyrir hugskots- sjónum sínum hvernig Cara var. — Smávaxin og veikluleg kona, að vísu fögur í andliti, en þó gjörsneydd öllu lífi og tilfinn- ingum, eins og hún lifði í ein- hverjum ókunnum, fjarrænum heimi. Brad leið ekki vel í ná- vist hennar. Hann gat alls ekki skilið hvernig Stefán, þessi hvatlegi og þróttmikli strákur, hefði orðið hrifinn af þessari konu, sem var svo sérkennilega köld og fráhrindandi. „En svo flaug honum skyndi- lega í hug, að ósanngjarnt væri að gagnrýna þessa ungu stúlku, svo stuttu eftir dauða manns hennar. Cara hafði vafalaust ekki náð sér enn, eftir hið skyndilega og óvænta fráfall Stefáns. Brad fylgdist með konu sinni upp til herbergis tengda- dótturinnar. Hjúkrunarkonan hafði greitt hár ungu konunnar aftur frá enninu. Hún er yndisleg, hugs- aði Madeleine um leið og hún beygði sig yfir vöggu litla snáð- ans. Upphátt sagði hún: „Er hann ekki dásamlegur? Sjáðu Brad, hann hefir fengið hend- urnar þínar, og-----“ hún hik- aði við, „— og munnsvipinn hans Stefáns.“ Cara brosti til hennar. „Já, ég ___________________ JANÚAR gæti trúað því, að þegar hann fer að tala, verði hann alveg eins og pabbi hans var,“ hún bað guð í huganum að fyrirgefa sér, að hún skyldi tala þvert um hug sér við gömlu hjónin. Brad hélt á pípunni sinni í hendinni og horfði næstum ögrandi á tengdadóttur sína, er hún sagði þetta. Cara sá, að hann vildi helzt komast á brott, sem fyrst. „Við stöndum ekki lengi við,“ sagði hann, „á morgun verður þú hressari.“ Ýmsar hugsanir brutust um í höfði ungu konunnar. Föður Stefáns geðjast ekki að mér. Hann skilur það, að ást okkar var kulnuð áður en hann dó, og hann kennir mér um það. Hún kvaddi gömlu hjónin fremur kuldalega. Síðar, þetta sama kvöld, sagði Brad við konu sína: „Það er eitthvað í fari hennar, sem ég felli mig ekki við. Það er eins og hún sé hrædd og kvíðin. Eins og hún vilji halda sér í hæfilegri fjarlægð frá okkur, og óski þess helzt, að við gerðum það einn- ig.“ Hann starði niður á kalda öskuna í pípu sinni og muldraði: — „Það er annars undarlegt, að 50

x

Bergmál

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.