Bergmál - 01.09.1957, Side 29

Bergmál - 01.09.1957, Side 29
1 9 5 7 --------------------------------------------------------------- B E R G M Á I Þögnin virtist ætla að verða endalaus. Hutton þáði kvöldverð með henni. Gamanið var varla byrj- að. Þau borðuðu úti í garðskýl- inu. Þaðan sást yfir brekkuna, sem garðurinn stóð á, niður í dal- inn hinum megin við hann. Rökkrið færðist yfir. Hitinn og þögnin voru þvingandi. Stór skýjaflóki var á leið upp á him- ininn og þrumur heyrðust óljóst í fjarska. Þær komu smám saman nær, og það byrjaði að hvessa og fyrstu rigningar- droparnir féllu til jarðar. Það var tekið af borðinu og Hutton og unfrú Spence sátu kyrr með- an rökkvaði að. Ungfrú Spence rauf langa þögnina með því að segja hugsandi: „Mér finnst að hver einstaklingur eigi rétt til einhverrar lífshamingju, finnst yður það ekki?“ „Sannarlega." Hvað var hún nú að fara? Enginn fitjar upp á að tala um lífið og hamingjuna í almennum orðum án þess hann ætli sér að leiða talið að sjálfum sér. Hamingja! Honum varð hugsað til eigin fortíðar og sá fyrir sér rólega og ánægjulega daga ótruflaða að mestu af sorgum, óþægindum eða á- byggjum. Hann hafði æfinlega haft gnægð fjár og frelsis, hann hafði gert svo sem hann langaði til. Já, hann hafði raunar verið hamingjusamur, — og það í rík- ara mæli, en flestir aðrir. Og núna — nú var hann ekki einnugis hamingjusamur; hann hafði fundið í ábyrgðarleysinu lykil sjálfrar gleðinnar. Hann ætlaði að fara að segja eitthvað um hamingju sína þegar ung- frú Spence hélt áfram: „Fólk, eins og ég og þér, eiga rétt á að vera hamingjusöm einhvern tíma á lífsleiðinni.“ „Ég,“ sagði Hutton undrandi. „Veslings Henry. Örlögin hafa verið okkur báðum óblíð.“ „O-jæja, þau hefðu nú getað orðið mér óblíðari." „Þér eruð hugrakkur. Það er í'allegt af yður. En ímyndið yð- ur ekki, að ég sjái ekki í gegn- um grímuna.“ Ungfrú Spence hækkaðLrórm inn eftir því sem rigningin jókst. Annað slagið yfirgnæfðu þrum- urnar orð hennar með öllu. Hún hélt áfram og hrópaði gegn veðrinu . „Ég hef skilið yður svo vel og svo lengi.“ Elding brá skyndilega birtu yfir hana, þar sem hún sat upp- dregin og áköf og hallaði sér í 27

x

Bergmál

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.