Bergmál - 01.09.1957, Blaðsíða 42

Bergmál - 01.09.1957, Blaðsíða 42
B E R G M Á L --------------- hægindastól og nokkuð stórt borð, sem ég setti fyrir framan hann og ætlaði að nota sem nokkurs konar vígi framan við mig. Á borðið lagði ég svo skammbyssu mína, þar sem ég væri fljótur að grípa til hennar. Hin nákvæma rannsókn mín á herberginu hafði létt nokkuð á huga mínum og dregið úr óheil- brigðu hugmyndaflugi og þó var það svo, að þeir hlutir herberg- isins sem fjærst mér voru og enn lágu í skugga þrátt fyrir kertaljósin í kringum mig, urðu mér til hugarangurs og hrell- ingar. Brakið í eldinum veitti mér lítinn sem engan styrk. Skugg- inn í stóra skápnum inni í end- anum á herberginu fór að valda ýmsum ólýsanlegum hugmynd- um um nærveru einhvers; skapa hina kynlegu hugsýn um ein- hverja lifandi veru, hugsýn sem svo auðvldlega kom í huga manns í algerri þögn og ein- veru. Og til þess að fullvissa sjálfan mig um að þetta væri aðeins ímyndun, gekk ég með kerti inn í skápinn og sannfærði sjálfan mig um að þar væri ekk- ert kvikt eða dautt. Ég lét kertið standa á gólfinu í skápn- um og skildi það þar eftir. ---------------- Sf.pt e m b e r Þegar hér var komið, var hugarástand mitt orðið ískyggi- lega spennt og öll skilningarvit þanin til hins ítrasta, enda þótt heilbrigð skynsemi mín segði mér, að það væri engin áþreifan- leg ástæða til þess að taugar mínar væru þandar. Hugsun mín var fullkomlega skýr, ég lagði áherzlu á það við sjálfan mig, að ekkert yfirnáttúrulegt gæti gerzt, og til þess að eyða tímanum fór ég að hnoða saman vísum, sem að sjálfsögðu voru byggðar á þjóðsögum þeim, sem kenndar voru við þennan stað. Nokkrar af hendingunum sagði ég upphátt, en bergmálið af rödd mirini lét óþægilega í eyr- um, svo að ég hætti að yrkja; af sömu ástæðum hætti ég eftir litla stund rökræðum er ég hóf við sjálfan mig um óhugsanleg- an möguleika þess að draugar vaéru til eða afturgöngur. Mér varð hugsað til gömlu hjúanna þriggja niðri og reyndi að halda huga mínum föstum við það um- hugsunarefni. Hinir þungu, rauðu og gráu litir herbergisins höfðu óþægi- leg áhrif á mig og jafnvel þó að það væri nú upplýst af sjö kert- um var herbergið þó ekki nema hálf-bjart. Ljósið sem stóð inni 40
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bergmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.