Bergmál - 01.09.1957, Blaðsíða 56

Bergmál - 01.09.1957, Blaðsíða 56
13 F. R G M Á L -------------------------------- SEPTEMBER föl og alvarleg. En allt í einu gleymdi hún ungu stúlkunni og spurði hvasst: „Þú ætlar þó ekki að fara að segja mér að þú hafir trúlofast Errol?“ „Nei, ég er alls ekki trúlofuð neinum ennþá. En þó get ég sagt ykkur dásamlegar fréttir.“ Sandra stökk á fætur snarleg og liðleg í hreyfingum og stóð teinrétt fyrir framan guðmóður sína, eldrauð í kinnum og með leiftrandi augu. Það verður að vísu ekki sagt frá því opinberlega fyrr en eftir nokkra daga, en það er það, að ég hef skrifað undir samning við Serge Boronoff.“ „Nei, hvert í logandi," hrópaði Lady Amanda, „og ég sem hélt að hann væri dauður.“ „Elskan mín, hann er alls ekki dauður, hann er enn í dag fræg- asti ballettstjórnandi heimsins, hann býr í New York og ég er á för- um til Ameríku til þess að dansa undir hans stjórn næstu tvö ár og ég fæ að dansa alla klassisku ballettana, Svanavatnið, Hnetubrjót- inn, Coppeliu og alla hina, ef til vill lætur hann mig slíta mér upp til agna, en ég skal sýna ykkur það að ég skal standa mig, og hann sagðist þora að sverja það að ég yrði stórt nafn meðal allra ballett- dansara á öllum tímum eftir að hann væri búinn að þjálfa mig og ég búin að vinna hjá honum þessi tvö ár.“ „En kæra barn,“ sagði Lady Amanda, svolítið stíf. „Ég vissi ekki betur en þú ætlaðir að dansa í París í október, hvernig fer nú með Errol?“ Eitt andartak brá fyrir skugga á andliti Söndru. „Hann má sjálf- um sér um kenna,“ sagði hún. „Samningurinn sem ég hafði var út- runninn á meðan ég lá veik og hann var svo reiður yfir þessu bíl- slvsi sem ég lenti í, að hann hugsaði aldrei um að fá mig til að skrifa undir nýjan samning og svo þegar hann hafði komið alveg hræði- lega leiðinlega fram við mig, þá tók hann það sem gefið að allt slíkt myndi falla í ljúfa löð og ég fara að hans óskum. í fyrstu var ég að vísu ekki svo langt frá því að láta að vilja hans, en svo kom Boron- off eins og bruma úr heiðskíru lofti. Hann brá sér sem snöggvast til London alla leið frá New York þar sem hann hefur nú aðalaðstur- stað og hann gerði mér tilboð, sem ég að sjálfsögðu tók strax, ég var 54
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bergmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.