Víðförli - 01.09.1947, Qupperneq 54

Bréf til Víðförlct.
„Guðsneistinn"
Herra ritstjóri!
Mig langar til að þér gerið svo vel
að leyfa eftirfarandi línum rúm í „Víð-
förla".
I 2. hefti ritsins er stutt, en skil-
merkileg grein um nýju sálmabókina
eftir síra Magniis llunólfsson, fram-
kvæmdastjóra K. F. U. M. í Reykja-
vík. I greininni eru ummæli, sem ég vil
leyfa mér að fetta fingur út í, því
þau eru tjáningar viðhorfs við kristin-
dómi, sem, að minni hyggju, á ríkan
þátt í að viðhalda óþarfri og því skað-
legri, og þá vitanlega syndsamlegri,
sundrungu kristinna manna, — sem
. allir eiga að vera eitt“ og „elska hver
annan“.
Ég skal nú nefna þau ummæli höf.,
sem ég á einkum við. I umræðu sálms
Lúthers „Vor Guð er borg á bjargi
traust“ segir m. a.: „Hér er ekki boðuð
trúin á „hið góða í manninum“, „guðs-
neistann“, eins og nú er títt, . . Frammi
fyrir Guði . . verða allar dyggðir vor-
ar saurugt klæði . . . Þannig orti Lút-
her“, en ekki Jesús, vil ég leyfa mér
að bæta við, — sé gengið út frá túlkun
greinarhöf. á sálminum,
Og svo að ég taki mér í þetta sinn í
munn málfar sr. M. R., þá er það „villu-
trú“, sem lýsir sér í ofangreindum um-
mælum, þar sem talað er í lítilsvirð-
ingartón um orðtakið „guðsneisti“ og
gefið í skyn, að maðurinn sé (frá fæð-
ingu) gerspilltur eða a. m. k. „dauða-
sekur“. Sönnunin fyrir þessari staðhæf-
ing-u minni er m. a. í hinum alþekktu
uinmælum meistara vors og drott-
ins um börnin: „Slílcra er guðsríki'.
Mér finnst það liefði mátt rumska
við sr. M. R., er hann liefur upp eftir
sálminum orðin um Krist: „hinn rétti
maður“ og „hann Guðs er eðlis einn“.
„Hinn rétti maður“ er „Guðs eðlis“.
Og* þó að aðrir menn séu ekki nema
brot af „réttum manni“, þá ætti að
liggja í augum uppi, að þeir muni þá
einmitt vera gæddir „guðsneista“ og
það á alls ekki við, að al\rarlegur,
„rétttrúaður“ prestur og unglingaleið-
togi hafi slíkt í flimtingum.
Abendingar þessar sýnast líklega
nokkuð snöggar upp á lagið. í stuttu
máli er örðugt að gagnrýna án þess að
sýnast stuttur í spuna. Ég treysti því,
að sr. M. R. líti ekki á þær sem per-
sónulega árás. Og ég ætla að reyna að
auðvelda honum það með því að und-
irstrika að lokum þessi ummæli greinar
hans: „Sálmur þarf að spretta upp úr