Ársrit Skógræktarfélags Íslands - 15.12.1975, Blaðsíða 20

því á haustin þangað til frost er farið úr jörðu
á vorin, venjulega frá miðjum október fram
í maí.
Árið 1973 var sérstök fjárveiting úr borgar-
sjóði til verulegra endurbóta á vegum á Heið-
mörk, og önnuðust þær endurbætur (undir-
byggingu og ofaniburð) verkfræðingar borgar-
innar. Tekinn var fyrir kafli af Heiðarvegi og
Hraunslóð, og er stefnt að því að allir vegir á
Heiðmörk verði þannig endurbættir, að þeir
þoli umferð bæði vetur og sumar.
Sumarið 1971 var á vegum borgarverkfræð-
ings hafin vinna við lagningu nýs vegar, frá
Skógarhlíðarkrika suður með Skógarhlíðum,
yfir Strípshraun og alla leið um Löngubrekkur
vestur á Hjallabraut. Síðan hefur á hverju
sumri verið unnið að þessari vegarlagningu,
og verður vegurinn væntanlega opnaður fyrir
almenna umferð á þessu vori (1975). Þessum
nýja vegi hefur verið gefið heitið Strípsvegur,
og þegar lokið verður lagningu lians, verður
samanlögð lengd vegakerfisins á Heiðmörk um
26,6 km.
XIII. UMSJÓNARSTÖRF
Um það leyti, sem lokið var við að girða
Heiðmörk, í desember 1948, þurfti að smala
svæðið, og ganga úr skugga um að ekkert fé
væri innan girðingar eftir fyrsta veturinn.
Vorið 1949 þurfti að huga að girðingunni,
hvort hún hefði einhvers staðar bilað eða und-
irhleðsla rofnað og fé komist inn fyrir. Slíkt
eftirlit með girðingunni varð þegar í upphafi
nauðsynlegt árið um kring. Og fleiru þurfti að
hafa eftirlit með. Umferð fór vaxandi ár frá ári,
og þótt umgengni sumargesta sé yfirleitt mjög
góð, verður ekki hjá því komist að hafa eftir-
lit með því að viðskilnaði fólks á Heiðmörk,
einkum á helgum, sé hvergi ábótavant, og bæta
úr ef svo er einhvers staðar.
Svo vel vildi til, að Skógræktarfélagið hafði
haft í þjónustu sinni frá því um sumarið 1948,
er byrjað var að girða Heiðmörk, mann bú-
settan skammt fyrir neðan Lækjarbotna, Sig-
urjón Olafsson á Geirlandi, og var honum nú
falið að hafa þessi eftirlitsstörf með höndum.
En honum voru brátt falin ýmis önnur störf
svo sem verkstjórn við skógræktarstörfin, bæði
18
með landnemum og unglingum Vinnuskólans,
og verkstjórn og aðstoð við endurbætur á
Heiðmerkurgirðingunni, en hún hefur þurft
mikillar endurnýjunar við á köflum.
Þá voru umsjónarmanninum falin störf við
veðurathugunarstöðina á Heiðmörk eftir að hún
var sett upp, sjá XV. kafla. Og eftir að Skóg-
ræktarfélagi Reykjavíkur var falin varðveisla
Elliðavatns, sjá XIV. kafla, og umsjónarmað-
urinn fékk þar aðsetur, kom það að sjálfsögðu
í hans hlut að hafa umsjón með staðnum úti
og inni, og jafnframt var honum þá falið að
hafa umsjón með veiði í Elliðavatni, sjá XVI.
kafla.
XIV. B ÝLIÐ ELLIÐ/1VA TN
Þegar Skógræktarfélag Reykjavíkur, sam-
kvæmt ákvörðun borgarstjórnar, tók í sína
varðveislu býlið að Elliðavatni síðla sumars
1963, eftir að fávitahælið þar var lagt niður,
var það gert í tvennum tilgangi: í fyrsta lagi að
bjarga staðnum frá því að fara í niðurníðslu,
og í öðru lagi að nýta húsakynnin, bæði íbúð-
arhúsið og útihúsin, eftir því sem unnt reyndist,
í sambandi við starfsemi Skógræktarfélagsins á
Heiðmörk.
Það var talið auðsætt, að það myndi þjóna
hvorum tveggja tilganginum að starfsmaður
Skógræktarfélagsins hefði aðsetur að Elliða-
vatni.
Áður en svo gæti orðið, þurfti, eins og að
líkum lætur, ýmislegt að lagfæra, og endurbæta
á staðnum, einkum íbúðarhúsið fyrst um sinn.
Var því allvel á veg komið í árslok, og í árs-
byrjun 1964 settist umsjónarmaður Heiðmerk-
ur, Sigurjón Ólafsson, þar að ásamt fjölskyldu
sinni.
Það kom brátt í ljós, að búseta umsjónar-
manns að Elliðavatni var til verulegs liagræðis
í sambandi við hin ýmsu störf, sem gegna þarf
á Heiðmörk á flestum árstímum, og einnig kem-
ur sér vel að geta geymt þar skemmri eða lengri
tíma, úti eða inni, vinnuvélar og áhöld, sem
notuð eru við störfin þar efra. En húsin að
Elliðavatni eru nokkuð gömul og viðhaldsfrek.
Haustið 1966 voru tvö lítil herbergi í íbúð-
arhúsinu sameinuð í eina stofu og jafnframt
gerðar nokkrar lagfæringar á gólfi, veggjum og
ÁRSRIT SKÓGRÆKTARFÉLAGS ÍSLANDS 1975