Freyja - 01.12.1905, Page 20

FREYJA
VIII. 5.
116
Fyrir bðrnin.
Fyrir litlu, litlu börnin
IjóS ég kveSa vil um jólin,
meSan vegleg vetrarsólin
víkur yfir suSurpólinn.
Sólin sendir—sólin sendir
sína öllum geisla bjarta
hingaS út í humiS svarta,
hún vill gleSja mannsins hjarta.
Ég vil gleSja—égvil gleSjá
jöfnum höndum börnin ungu.
Ef ég heföi Alvalds tungu
öld ég svifti böli þungn.
Ei má gleyma—ei má gleyma
æskulýðsins megin kröfum
meSan vér í hendi höfum
helzt til ráS á nokkrum gjöfurn.
Og meSgjöfum—og meS gjöfurn
okkar, bendum þeim á vegi,
sem þau leiöa aS sigurdegi,
seinna hryggS þó hugann begi.
Sýni jólin—sýni jólin
sanna göfgi landsins barna.
Vaxi dyggS um vegi farna,
vari hún mönnum leiöarstjarna.
JÓN Kjærnested.