Freyja - 01.07.1906, Síða 12
284
FREYJA
VIII. 12.
um kom annar vinur, næsturn glevmdur—Arther Wood.
Þegar öllu var lokið hrópaöi fólkið í sífellu „Hunter, Hunter.“
Það vildi fá að sjá manninn, sem mest eða allt af þessu hafði gjört,
og Jjví datt ekki í hug aö fara fyr en hann hafði látið sjá sig. Þess
skal hér geta að kvöldskemmtanir fóru fram í leikhúsinu. Svo
Owen Iiunter g'engur fram á leikpallinn og lmeigir sig og segir
Jjegar lófaklappið og hrópin lækkuðu svo hann mátti rnæla:
„Vinir og félagar! í'g á ekki Jjenna heiður skilið, Jjví hrátt fyrir
milljónirr.ar, sem ég átti ráð á, meðan aðrir liðu, hefði ég sjálfsagt
enn þá eytt lífi mínu í algiörðu iðjuleysi, hefðu ekki sérstök atvik
opnaö fyrir mér hliðin aö sorgaiieik mannlífsins. En hver þessi
atvik voru, er þýðingarlaust aö segja hér. En fyrir þau vaknaði eg
til rreðvitundai um hað, að eg ætti ekki meö að eyða þannig æfi
minni og fé. Og þaö var þá, aö eg með aðstoð mér hugsjónarík-
ara fólks lagði grundvölhnn til Heimilisins, fyrir nokkra nákomna
vini. Og er reynzlan hafði sýnt oss nytsemi þess, datt oss í hug að
byggja anr.að stærra fyrir þá, sem vinnan við verkstæðið.“
„Þér hafið hingað til verið i þjónustu „Heima félagsins.“ Upp
frá þessu veröið þér hluthafar í því. Kaup yðar verður borgað hér
eftir eins og hingað til, en við lok hvers fjárhagsárs, verða reiking-
,ar gjörðir upp og ágóðanunr skift nreðal hluthafanna, þannig, að
það borgi renturnar af Heimili yðar, sem þér í raun og veru eruð
þannig að kaupa. Með öðrum orðurn að það skal fremur niðurborg-
un en renta, því þægar þér hafið borgað eins mikið í rentu og þetta
HeirniH kostar, er það yðar eign. Þér skuluð heklur ekki þurfa að
borga háa vö.xtu af fé því er liggur í þessu heimili yðar. Því þegar
innstæðan er borguð veröa nógir aörir fegnir cg fúsir til að eignast
og borga fyrir slíkt heimiii á sama hátt og þér hafið þá gjört. Skiljiö
þér nú “
Já, fólkið skildi vel, og nú heyröist ekkert fyrir lófaklappi og ó-
hljóöum í nolckrar mínútur. Þegar aftur varð hljótt hélt Owen á-
frarn og sagði: „Það er rneiri ástæða til að þakka konunum Heinia
en mér. Þær eiga heiðurinn skilið fyrir að vera frumkvöðlar þess
og þetta er einungis afleiðing af því fyrra.“
Þegar hér var komið skullu óhljóðin yfir á ný og allir hrópuðu
húrra fyrir „Heimilis konunum",—þrefalt húrra. Ovven sá að galsi
var kominn í fólkið og sagði því:
„Vinir og félagar! Eg vil enda með því að óska yður öllum tíl
lukku í þessu nýja félagsheimili vðar, og bjóða yður svo góða nótt.