Freyja - 01.06.1908, Síða 9

2K. Ti-n,
1REYJA
265
'■og hrópuSii þá allir í senn, —Atkvæði fyrir konur ! Má
vnœrri g-eía ’hver áhrif slíkí hafi haft, þar sem fleiri hundruö
Iþúsund hrópuöu í senn ,
Ekki lét Asquith sjá sig þar og'-vaT hohum þósérstáklega
iboöiö. Fám dögum seinna sannaðist á'honummátshátturinn:
“Marg-ur-dansar þótt hann dansi nauöugur. “
Þó lýsingin á'.þessum tveimur stórfundum hafi þegar tek-
ið upp all-mikiö rúm í blaði voru er hún enganvegin eins ná-
-kvæm -og hún á skilið. Aldrei sv© sögur fari af hefir jafnstör
ihópur af fóiki tekiö þátt í nokkurri skrúögöngu og þessári, og
iþegar þess er gœtt, að leikendurnir í þessum áhrifamikla leik
voru einungis kvennfólk, og mest megniskvennfólk,sem aldrei
ihaföi látiö sjá sig á opinberum Stööum eða við opinber tæki-
færi er þaö enn þá aðdáanlegra, Einn af Ameríkönsku áhorf-
lendunutn -segir, að þaö hafi korniö út á sér ©g rnörgum öðrum
;tárunum,að sjá gráhæröar konur, sern löngu síðan hefðu hoss-
að barna-börrrunr sírruni, samhHða ungu og miðaldra fólki,
fullu af starfsþrá og framtíðarvonum, tifa áfra'm hina löngu
Ueið—-um tvær mflur í bren-nandi júní hitanum. En með þessu
voru þær allar aðsýna heiminumhvað þær vildu og þá var ó-
■mögulegt að leggja of mikið í sölurnar. Konum þeim seirr
■báru stærstu fiöggin lág viö at5 örmagnast, því þéttings vindur
var á sem tók þau meö þungurn sveiflum þegar skrúöförirr
•beygði fyrir götuhorn og stundum var hann alveg á móti, kom
’þá fyrir að sex eða fleiri konur söfnuðust um hvert flagg til að
halda þeim uppi, því uppi urðu þau að vera hvað sem það
íkostaði. Það sem í byrjun leit út fyrir að verða skemmtiganga
varð mörgum konum veroleg krossganga, en engin rnissti móð
við það. Meðfram veginum voru þéttar raðir forvitinna á-
horfenda og meðal þeirra nokkrir, sem þangaðkomu með þeim
eina tilgangi að gjöra gys að kvennfólkinu. En svo brá þeim
við þessa mikilfenglegu sýn að hróp þeirra snerust ýmist upjr
í þegjandi aðdáun eða uppörfunar og hluttekningar orð—jafn-
vel þeirra, sem enga spara ekki einusinni konunga eða kon-
ungborið fólk. Einusinni kom maður úr áhorfenda hópnum
þar sem frú Despard, hin alkunna velgjörðamóðir Lundúna
borgar fátæklinganna gekk fram hjá og kyssti á hönd hennar