Helgarpósturinn - 10.08.1979, Blaðsíða 15

15
^JielgarpóstúririrL. Föstudagur 10. ágúst 1979.
eftir. Ég varö öskuvondur, því
þaö varöaöi engan um þaö.”
Salan er ekki eins góö núna og
hún var þá. Getur hún nú fariö
upp i tvö hundruö blöö á dag.
Viö spuröum Öla aö þvi aö
lokum hvort hann læsi þessi blöö
semhanneraö selja. Sagöihann,
, aö yfirleitt geröi hann þaö.
Meöal þeirra sem keyptu blaö
hjá Öla þennan stutta tlma sem
„Vísir, Dagblaðið og
Helgarpósturinn”
— föstudagur í Austurstræti
Yfirleitt segist hann vera viö
horniö á Lækjargötu, en þar væru
stundum of margir.
Auk þess aö standa á götu-
hornum niöur I miöbs, hefur þaö
færst mjög i vöxt, aö blaösölu-
strákarnir koma sér fyrir viö
umferöarljósin á helstu
umferöaræöum, og selja bll-
stjórum meöan þeir eru aö biöa
eftir grænu ljósi. A horni
Miklubrautar og
Lönguhllöar hittum
viö tvo stráka, þá
Steindór Grétarsson
og Þór Hjalta-
lln. Þeir bera út
Dagblaöiö og selja
slöan aukablööin.
Þeir eru f
Alf tamýrarskóla
og eru aö safna
sér peningum
fyrir veturinn og
hætta blaöasölunni
þegar skólinn
byrjar. Ekki
eru þeir alltaf viö
Ijósin. Þegar þau
eru öll upp-
Steindór og Þór við Lönguhliöina.
viö ræddum viö hann, var Ölafur
Geirsson blaöamaöur á DagblaO-
inu og keypti hann sitt eigiö blaö.
Skammt frá Öla hittum viö
Arna Odd Þóröason, þar sem
hann var aö selia fyrir framan
verslunina VIÖi.Arnisagöistselja
milli 30 og 40 blöö á dag, og væri
hann aö safna sér fyrir úri. Arni
seldi blöö þrisvar I fyrra, og
finnst honum þaö skemmtilegt.
tekin, fara þeir f Suöurver og
selja þar.
Steindór og Þór kunna vel viö
blaösöluna og segja aö hún sé þaö
eina sem þeir geti fengiö aö gera
fyrir utan aö fara I sveit.
Blööin lesa þeir alltaf og þá
einkum skritlurnar og iþrótt-
irnar. Stundum llka fréttírnar.
GB
Eitt af þvi sem setur sinn sér-
stæöa svip á miöborg Reykja-
vikur, eru blaöasalar, sem ganga
um torgin, hrópandi hver i kappi
viö annan og bjóöa vöru sina til
sölu. Þegar mest er, verður
stundum ekki þverfótaö fyrir
þeim I Austurstrætinu og á
Lækjartorgi. Flestir eru þessir
blaöasalar ungir aö árum og þeir
yngstu rétt valda blaöabunkanum
sem þeir ætla aö selja. Þetta eru
skólastrákar sem eruaösafna sér
vasapeningum fyrir veturinn og
en blaðasala liklega eina starfiö
sem þeir geta fengið.
Einn er þó sá blaöasali, sem
setur hvaö mestan svip á bæjar-
lifiö og væri miöbærinn ekki sá
sami, ef hann væri þar ekki. Það
er auðvitað sjálfur öli, ókrýndur
konungur blaðasalanna. Hann
hefur veriö I „bransanum” I 41 ár.
Helgarpóstsmenn hittu Ola á
föstudaginn I slðustu viku, þar
sem hann stóö á sinum staö viö
Reykjavlkurapótek. Aöspuröur
sagöi Öli, aö salan þann daginn
værilltilog væriástæöanfyrir þvi
llklega sú, aö margir væru farnir
isumarfri. Salan væri mjög svip-
uö I öllum blööunum.þó kannski
aðeins meiri I Visi.
Óli sagöi að samkeppnin viö
litlu strákana væriekki mikil, þar
sem þeir væru dreiföir út um
allt. „Égá fastakúnna og þaö er
þaö sem ég lifi á”. Einn af þeim
er Albert Guömundsson alþingis-
maöur, ásamt fleiri þekktum
mönnum úr þjóðlifinu, en Óli
sagöist aldrei hafa spekúleraö i
þvi hvaö þeir væru margir.
Oli var spuröur aö þvi hvort
hann teldi sig „eiga” horniö viö
apótekiö. Ekki sagöist hann lita
svoámáliö. ,,Mérfinnstágættaö
vera hérna, þvi ég er orðinn
vanur þvi”, sagöi hann. „Minir
kúnnar koma hingaö. Ég á þaö
ekki, en ég vil fá aö vera
hérna.” Enda hefur hann
verið á þessu sama horni
I næstum tuttugu ár.
Hér áður fyrr var Óli
allan daginn I blaöasölunni,
en segist vera hættur þvi
núna, nema á föstudögum
þegar Helgarpósturinn
kemur út. Salan sé oröin
svo litU eftir aö sjoppurnar
komu út um allt. Bestu
söludagarnir eru
mánudagur og föstudagur,
þvi þá er mest af fólki á
feröinni i bænum.
Ekki hafa þaö aUtaf veriö
sömu blööin sem seljast
mest. Hér áöur fyrr
var þaö Aiþýðublaöiö
óli blaðasaliog óli Geirs
blaöamaöur.
Arni Oddur gefur til baka.
sem seldist einna best hjá
Ola. Og metsalan hjá honum er
einmitt i Alþýöublaöinu, en fyrir
um þrjátiu árum seldi hann eitt
sinn 1500 eintök af þvi á einum
degi. 1 dag er ÓH lfklega sá eini
sem selur Alþýöublaöiö á götum
útí.
,,Ég hef lika selt 1166 eintök af
Þjóöviljanum á einum degi og
þeir birtu frétt um þaö daginn
„Við erum ekki
hættir að breyta"
— segir Örn Ólafsson yfirþjónn í Sigtúni
Nýju innréttingarnar I Sigtúni.
Veitingahdsiö Sigtún hefur
nýlega staöiö fyrir mikium
breytingum á neöri sal hússins.
Þar hefur verið smiöaöur stór
og mikill pallur, sem myndar
góöa upphækkun, þannig aö nú
er hægt aö sjá mun betur yfir
saiinn en áöur. Veggir hafa og
veriöklæddirmeð viöi og ýmsar
aörar breytingar veriö geröar.
Að sögn Arnar ólafssonar yf-
irþjóns og aöstoðarmanns Sig-
mars Péturssonar veitinga-
manns, voru þessar breytingar
mjög kostnaöarsamar. Ráöist
heföi veriö I þær, þar sem kröf-
urnareruorönarsvo miklar, og
einnig heföi veriö timabært aö
skinna upp, þvi þetta væri búiö
aö vera óbreytt i fimm ár.
örn sagöi aö staöurinn heföi
breytt mjög um svip viö þessar
breytingar. Þær heföu tekist
mjög vel og væri salurinn oröinn
mjög huggulegur. Gestirnir
kynnu vel aö meta þetta fram-
tak og allir sem hann heföi talaö
viö, væru mjög ánægöir.
Aöspuröur um þaö hvort
Sigtún ætlaöi aö fara aö breyta
yfir idiskótek, sagöi örn aö þaö
yröi ekki aö svo stöddu. Þeir
yröu meö hljómsveitir aö
minnsta kosti til áramóta, en
hins vegar heföu allir möguleik-
ar veriö ræddir.
„Ég er mjög ánægöur meö
breytingarnar. Þetta hefur auk-
ið hjá okkur aösóknina og kem-
ur mjög vel út. Viö erum ekki
hættir aö breyta og erum alltaf
aö bæta viö okkur”, sagöi örn
Ólafsson.
— GB
um. Um helgar eru þaö aöallega
Islendingar sem leggja leiö sina i
Dillonshús, og sagði Magnúsina
aö þaö væri mikiö sama fólkiö
sem kæmi ár eftir ár. Þetta er
fólk á öllum aldri, en mikiö um
fjölskyldufólk og Islendinga sem
koma meö erlenda gestí slna.
1 Dillonshúsi sjálfu er aöstaða
fyrir 65 manns, en þegar sól er og
gott veöur, eru veitingar einnig
bornar fram á palli utan húss.
Magnúslna sagöi aö fólk væri
mjög ánægt meö staöinn, en
margir kvörtuöu yfir þvi aö ekki
væri opiö á kvöldin, þvi þarna
væri umhverfið mjög rómó.
—GB
Hús Dillons hins danska i Arbæ.
Dillonshús:
Kaffi í ró-
legu og
þjóðlegu
umhveifi
í Arbæjarsafni er rekin veit-
ingastofan Dillonshús, en hús
þetta er kennt viö danskan mann
aö nafni Dillon, sem byggöi þaö
viö Suðurgötu áriö 1835. Húsiö var
siðan flutt i Árbæ áriö 1961.
Ráöskona I Dillonshúsi er
Magnúsina Sigurðardóttir og
hefur hún séö um veitingar þar I
sjö sumur. Þar býður hún gestum
upp á kaffi, heitt súkkulaöi,
pönnukökur meö rjóma, kleinur
og flatbrauö meö hangikjöti, svo
eitthvaö sé nefnt.
Magnúsi'na sagöi i samtali viö
Helgarpóstinn, aö veitingasalan
heföi ekki gengiö mjög vel fram-
an af sumri, en nú væri meira um
gesti. Sagöi hún aö I miöri viku
væri meira um útlendinga, sem
kæmu þangaö i skipulögöum hóp-
Hótel Borg í fararbroddi
Opið í kvöld frá kl. 9 — 3
Diskótek i kvöld, og laugardag
Gömlu dansarnir sunnudagskvöld, Hljóm-
sveit Jóns Sigurðssonar ásamt söngkonunni
Matty.
Matur framreiddur frá kl. 18 öll kvöld.
Besta dansstemmingin. berginni
er á BORGINNI
Borðið - Búið - Dansið
á Hótel Borg