Helgarpósturinn - 17.07.1981, Blaðsíða 23

Helgarpósturinn - 17.07.1981, Blaðsíða 23
23 —helgarpósturinn Föstudagur 17 íú|í 1981 VEIKT SP/L SP/L/ST VARLEGA I eftrfarandi spili er þaö suöur sem spilar fjóra spaöa. S A72 H 5 4 3 T A G LA9753 S 64 S 9 5 3 H K 9 7 HG1086 TK D 10 8 7 T5 32 LD 64 LKG10 S K D G 10 8 H A D 2 T 9 6 4 L 8 2 spaöa áttan tekin með ásnum i borðinu. Nú er búið að taka tromp andstæðinganna og þá látum við laufin tvö og i þau hendum viö báöum tiglunum. Til er þó betri vörn en hér að framan. Þegar austur kemst inn á fyrsta laufið, á hann ekki aðspila hjarta, heldur tigli sem vestur tekur með dömunni og lætur tigul tiuna. Suður má ekki trompa i borði, þviþá er laufa möguleikinn rok- inn. Hann kastar þvi hjarta úr borðinu og þá er öllu borgið. Spili vestur hjarta er það upp i klaufina hjá suðri. Láti hann tromp er það tekið heima og laufin friuð. Láti vestur tigul, er það i tvöfalda eyðu og þá kastar suður hjarta úr borðinu og trompar heima. Nú á hann tvo möguleika. Að fria laufiö, þvi hann á ásinn þriðja i trompi i borðinu, eða trompa tvö hjörtu i borði. Spilið er örugglega unnið. Frá skólanáminu. Kennari i erlendum bridge- skóla segir svo frá: Til min kom nemandi minn, sem var roskin kona og sagði mér að það sem ég hefði kennt henni um dobl og redobl i sið- ustu viku hefði komið sér vel þegar hún var að spila við vin- konur sinar um helgina. Konan mér til hægri opnaði á einu hjarta, sem ég doblaði. Sú mér til vinstri sagði pass. Makker minn redoblaði, þvi hún átti meir en tiu punkta, alveg eins og þú kenndir okkur „Hvað seg- irðu, redoblaði hún? Það er ekki mögulegt”. „Nú, einmitt, já, er það þannig? Mér fannst lika eitthvað skrýtið við sögn- ina”. Ekkert kvik- myndabrask fyr- ir Hemingway Suður opnaði á einum spaða. Norður sagöi tvö lauf. Eftir aö suöur bauö þrjá spaöa, hækkaöi noröur I fjóra. Vestur lét tigul kðng, sem suður tók með ásnum. Suður á tapslag i tigli, annan i laufi og minnst einn i hjarta. Þriðja tigulinn má trompa i boröi ef svo ber undir. Gæta veröur þess aö tapslagirnir i hartanu veröiekki tveir. Best er samt aö foröast svinuna þar. Sé hægt að fria laufið er þaö betri kosturinn. Þvi er best aö fara strax i laufiö og láta litiö lauf úr borðinu. Ekki má byrja á ásunum, þvi þá tapast mikilvæg innkoma. Spaöa ásinn má ekki nota fyrr en búiö er aö fria laufin. Þvi er lágu laufi spilaö og austur er inni. Spili hann hjarta gosa verður aö taka hann meö ásnum. Komist austur inn og spili tigli tvisvar, eyöist trompiö i boröi og möguleikinn aö nota laufið er fokinn. Þvi tökum við á ásinn og vest- ur getur ekki stytt borðiö I trompi. Núersuður inni og spil- ar laufi sem tekið er á ásinn. Laufi spilað i þriöja sinn það trompað og nú eru tvö laufin i borðinu orðin fri. Kóngur og drottning i trompi og siðan Á meðan Ernest Hemingway var á lífi voru geröar I Hollywood tíu til fimmtán kvikmyndir eftir skáldsögum hans og smásögum. En þrátt fyrir ágang kvikmynda- veranna neitaði Hemingway alltaf aö koma nokkuð nálægt myndunum sjálfur. Hve mikiö hann hafði á móti kvikmyndaves- eni kemur glöggiega fram I bók- inni „Ernest Hemingway: Select- ed Letters 1917—1961”, sem nýlega kom út i Bandarikjunum. t bréfi til vinar sins, Gary Cooper, áriö 1956 lýsir hann yfir: „Coops, kvikmyndaheimurinn er ekki fyrir mig, og þaö skiptir ekki máli hve mikla peninga viö gætum grætt — hvernig gætum viö eytt þeim ef við værum dauðir eftir viöskipti viö þá menn sem viö yröum aö eiga viöskipti viö. Eftir aö „Gamli maöurinn og haf- iö” er lokiö, vil ég ekki koma nálægt kvikmyndum aftur, svo hjálpi mér Guö”. Cooqer haföi veriö aö stinga uppá kvikmyndaverki viö hann, en gamli maöurinn þverneitaði. „Ég veit að það þýöir að ég mun aldrei eignast peninga, en ég veit að ég á ekki aö vinna viö kvik- myndir, þegar mér gengur nógu vel viö bækurnar. Skákþraut he/garinnar: ~MÍKÍÐ Tíitlu Oft má undrast það hve mikið erhægt aö sýna með litlum efni- viö. t dæminu sem hér er sýnt eru aðeins sjö menn. Engu aö siöur eru býsna mörg tilbrigöi i lausninni, meðal annars tvær drottningafórnir mjög óvæntar og aö vissu leyti spegilmyndir hvor annarrar. Mát i' þriðja leik. En nú er vissara að lesa ekki lengra,ef menn vilja ekkimissa af þeirri ánægju aö leysa dæmið sjálfir. Sjálfsagt er að reyna það, hins vegar er ekki vert að taka það nærri sér þótt ekki gangi greiðiega að finna lausn- ina. Þrileiksdæmi geta verið býsna snúin, ekki siöur þau sem hafa fáa menn á boröi. Se'u fleiri menn á boröi geta þeir oft veitt visbendingu um lausnina. Hvernig gekk, ertu bUinn aö finna lykilinn? Lausnarleikurinn er kannski ekki auðfundinn, en hann er rckréttur: 1. Bh5-e2 Hvitur hótar nú máti með 2. De6+ Kc5 3. Dd6 mát eða 2. - Kb7 3. Da6 mát. Þessi mát eða önnur lik þeim koma mjög við sögu i lausninni. Leiki svartur peðinu kemur þetta framhald, leiki hann bisk- ipnum, sama hvert, mátar hvitur þegar i stað: 2. Db5. Svarti kóngurinn veröur þvi að flýja. Viö skulumreyna 1.... Kc6-b6 Þá kemur önnur drottningar- fórnin: 2. Df5-a5+! Kb6xa5 3. Bh2-c7 mát. Kóngurinn þarf ekki aö taka drottninguna: 2. -Kc6 3. Bf3 mát eða 2. - Kb7 3. Da6 mát. Kóngurinn getur reynt aöra flóttaleiö: 1. ... Kc6-b7. Hvað gerir hvftur þá? Þá kemur hin drottningarfórnin: 2. De6-c8+! Ef nii Kxc8, þá 3. Ba6 mát, en tvö önnur mát geta einnig kom- ið fram: 2. -Ká7 3. Da6 mát og 2. - Kb6 3. Dc7 mát. — Guðmundur Arnlaugsson Lausn siðustu krossgátu S Ö k Æ s 'fí /71 F) T R fí u 5 ~r fí k 'fí T T T 'fí 3 G fí L. V R n K n /? L T k fí F fí L / L fí 3 n Ð 8 R F L u ó' /V fí r R fí U 6 L fí u N m fí r i f) fí m fí V R 5 fí L T m u N /V T) L n F /? 7 5 K n /? V ó N L fí G fí R. S / L /rj fí JVÍ J r U R N fí 6 / R fí /? G JF. L fí f ■ B b k /V /)> fí <s N 5 K R F £ T r ö G fí rz / // Ö <fí L m /9 R /77 n R / T G n u /2 1 N V /V n L L /L Æ / ö /9 u F ú 5 U B /? fí N 2? /9 R / F / P F) f) fl /77 R /9 P n fí R H / T> r 7 f) u N L) n k b V J L fí K k fí 27 m fí 5 'fí /? A R k R n 3 5 / L KROSSGÁTA \\ y mae.- - - m motwuR HÍrnfíj 'fjfíLL Gmtfíip PLfíGÓ BE/Tfí m??i FuGL 'S' " TuLDR n UPP ///?• or= ■ /ETTfíK 5EWH «1 1 v zmrti. GE-LT 'll sarm V L^fr FjRRl Vfíutfí J/ROPt f VLÓl/F t O&t' ^ [ 1 V ÖOLfl 1 VÖLT SLff) 5T hkíkt 'VSfííU UjbRl mxw úlfíÐUt rnYNf tfSTUR 1 H/)LÍ/ i ■ LG’o^ > Ffítfffí V/Í6/R f ► ^ Fapufí FBT/'Ð FfíRÐfí 1« ÖTfíKfí fíULfí áU//6Í) VONÞU roPfít? vr<5 ur? ÍL’fíTiV BóLfí r/p Bt/NN ) BRK! 5 PJOL flN £NX>. i KÖÖJ?/D SKST mm ET7V/D/ V LOKbÐ/ OLlK/R. 'lLfíT KiNL intNN T EKÉKK/ V/ií V fíUL' iY'/JKT * .' \. J ► BoRÐfí ■ i • H/fíN E//ÍK.5T. f J . /3 LRPiR ffíRfí UjöPT MPmui' GtKfí HfíNfíP VILJU6H fíSKUR 5TbR )<RO?P LKFÐ TvEtH/l 5LÖNG UR TiififíS l . . , - 2 ■2 /b/NS SKÖU öHRt/rl SfímHL tvíhí JöRV uÐ Mwr J - Úf r/íRl mrr iJR ’oy/Lju GfíN — 3 w > KONft Rosn BLOTft SORC, * > *

x

Helgarpósturinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/47

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.