Helgarpósturinn - 09.07.1982, Blaðsíða 8

Föstudagur
Nú geta allir brugðið sér á bak;
HESTANA FÁIÐ
ÞIÐ HJÁ FAXA
Hvern langar ekki aö bregöa
sér á hestbak i biiöviörinu?
Vandinn er bara sá aö þaö eiga
ekki allir hross. Auövitaö eru til
hes taleigur vlösvegar um
iandiö, en þær eru helst til langt
undan fyrirþásem biía hér &-
höfuöborgarsvæöinu. Til þessa
aö minnstakosti.
Nú er hinsvegar sprottin upp
hestaleiga á austurjaöri höfuö-
borgarsvæöisins, viö Kjöavelii I
landi Garöabæjar, þar sem stutt
er aö Elliöavatni, Vifilsstaöa-
vatni, I Rauöhólana og Heiö-
mörk. Korters akstur frá miöbæ
Reykjavikur segja eigendurnir,
þeir Jón Magnússon og Guö-
muiulur Pétursson ijósmyndari.
Það eru ekki nema fáeinar
vikur síöan hugmyndin kvikn-
aöi. Þeir felagar brugöu viö
skjótt, riöuum héruö ásamt Ut-
förnum tamningamönnum og
keyptu hross af mönnum.
— Viö keyptum 15 hross og
völdum þau þannig aö þau henta
fyrir reiömenn á öllum stigum,
allt frá mönnum sem aldrei
hafa komiö á hestbak upp I
þaulvana hestamenn, segir
Guömundur.
1 nýju og glæsilegu hesthUsi er
tekiö á móti áhugasömu reiö-
fólki i kaffistofu þar sem veröur
aö ganga á sokkaleistunum og
boöiö upp á kaffi meðan undir-
stööuatriöi reiölistarinnar eru
útskýrö. Siöan fær fólk úthlutaö
reiöskjótum, hver eftir sinni
getu og aö sjálfsögöu eru öll
reiðtygi til reiðu, ásamt hliföar-
fatnaöi, reíöstigvélum og
hjáimum. Meö fyigdarmanni er
siöan farið i tveggja tima reiö-
túr um nágrenniö og leiöin aö
sjálfsögöu valin I samráöi viö
þátttakendur. Miöað er viö, að
lagt sé af stað klukkan tíu á
morgnana og klukkan þrjú á
daginn en hægter að semja um
aöra tima.
Aö sjálfsögöu er reiknaö meö
þvi, að erlendir feröamenn not-
færi sér þessa nýju þjónustu
talsvert, en þeir félagar taka
fram, aö þeir séu ekki siöur aö
hugsa um landann og stefna aö
þvi, aö hestaleigan sé ekki bara
opin um há sumariö.
— Veröiö er 300 krónur fyrir
hvern einstakling, en taki menn
sig saman i hóp veröur þaö 200
krónur á manninn, en fjöl-
skylduverö er 150 krónur fyrir
hvern, upplýsir Guömundur,
Guömundur Pétursson, annar eigandi Faxa, ásamt nokkrum hross-
anna á hestaleigunni. Meö honum á myndinni eru einn þeirra sem
aöstoöuðu við hrossakaupin, en bakviö hann Aldfs Baldvinsdóttir
aöstoöarmaöur Guömundar og Höröur Erlingsson, sem rekur
feröaþjónustu,aöallega fyrir ÞjóÖverja. (DV-mynd)
sem er ekki ljósmyndari fyrir
ekki neitt. Hann veröur meö
polaroid-myndavélina viö hönd-
ina og festir á f ilmu þá sem þess
æskja.
Svo er bara aö hringja I Faxa,
Hestaleigu/reiðskóla, i sima
19170 og panta tíma.þeir taka
viö pöntunum frá klukkan niu á
morgnana dl eiiefu á kvöldin.
ÞG
Eilífur
sumartími á
íslandi
islendingiir hafa lil'að viö sum-
artima allan ársins hring frá
l!HiS, er hann var endanlega á-
kveöinn sem okkar timi, eftir
saniráö viö liina margvislegustu
aöila. Sumartími var fyrst inn-
leiddur hcr i fyrra striöi og var
notaöur af og til.
1 seinna striöinu var liann tek-
inn upp ai'tur og var kiukkunni
yfirleitt ílýtt um eina klukku-
stund yiir sumariö á hverju ári
fram til 1963. Ástæöan fyrir þvi,
aösumartimi var lálinn gilda allt
árið,var m.a. sú aö mikiö bar á
kvörtunum irá iólki sem þótti hið
mesta óhagræöi af aö þurfa að
breyta klukkum sinum tvisvar á
ári. Auk þess iá menn meiri birtu
með sumartimanum.
En hver skyldi svo haia iundiö
upp sumartimann? Ju, þaö var
breskur náungi, William Willet aö
nafni. Hann stakk þessu aö
bresku rikisstjórninni á sinum
tima, og hún samþykkli, lannst
þetta bara ^njöll hugmynd hjá
karli. En hvernig skyldi mannin-
um hafa dottiö svona nokkuö i
hug? Það er nú það.
Dagbókin
og þjófurinn
Stundum getur veriö varasamt
aö halda dagbók, einkum ef hún
kemst f hendur þeirra sem síst
mega sjá hana. Giiles Hocquard
innbrotsþjófur I Sarrabourg i
Frakklandi, fékk heldur betur aö
kenna á því á dögunum.
Lögreglan i borginni haföi stað-
ið ráöþrota frammi fyrir tveim
innbrotum I tómstundaverslun
þar sem næturgesturinn haföi i
bæði skiptin skilið eftir litínn
miða, á hverjum stóð: „Kærar
þakkir, heilinn, Arsene Lupin”.
Eftir þriðja innbrotið fundu lög-
reglumennirnir litla dagbók
merkta ofangreindum manni og i
henni stóö: „Ekki gleyma inn-
brotinu i tómstundaverslunina
um kl.23”. Lögreglan gleymdi
hins vegar ekki að handtaka þjdf-
inn.
Ekki flókið, bara
hugsa rökrétt
Rætt við ungan
tölvuspeking
Vilhjálmur Þorsteinsson heitir
16 ára piltur sem starfar i tölvu-
skóla Reynis Hugasonar, og hefur
gert undanfarin tvö ár. Vilhjálm-
ur hefur búiö til forrit fyrir tölvur
og eru forrit hans i notkun I yfir 70
fyrirtækjum viös vegar um land-
ið. Helgarpósturinn haföi tal af
Vilhjálmi og spuröi hann hvort
þetta þýddi, að hann væri galdra-
maður á tölvur.
„Galdramaður og ekki galdra-
maður, nei, ætli þaö”, sagöi hann.
Vilhjálmur sagði aö áöur en
eins og fyrir fjárhagsbókhald,
viðskiptamannabókhald og
birgöabókhald.
Aðspuröur um hvort tölvur
væru eins flóknar og margir
héldu, sagði Vilhjálmur aö svo
væri ekki. Til dæmis gætu börn
gefið tölvunni einfaldar skipanir
eftir aöeins einn eða tvo tíma.
Þaö þyrfti bara aö hugsa rökrétt.
En hvaö segir tölvumaöurinn
um það hvort tölvan sé það sem
koma skal?
„Ég er ekki I nokkrum vafa um
aö þaö verður tölva i hverju fyrir-
tæki i framtiöinni, eins og ljósrit-
unarvélar eru I dag”, sagði Vil-
hjálm ur Þorst einsson.
Margur er
knár...:
Hverjum gæti dottið i hug, að
litill kanarifugl gæti drýgt hetju-
dáð? Liklega ekki mjög mörgum,
en slikt hefur þó gerst. Bibs heitir
hann, kanarifuglinn væni og bjó i
Hermitage i Tennessee i Amer-
iku. Eigandi hans var gömul
kona, sem allir kölluðu gömlu
frænkuna Tess. Einhverju sinni
hrasaði Tess gamla heima hjá sér
og slasaöi sig illa. Bibs iitli flaug
af stað út að næsta húsi og gogg-
aði á gluggann þangað til ibúinn
varð hans var og gat komið gömlu
konunni til hjálpar. Hún lifði fall-
ið af, en Bibs litli dó af of mikiu
goggi.
Af tveim
hetjum
Barry varlika hetja. Enhann
var ekki kanarifugl, heldur
Sankti-Bernharðshundur og
Vilhjálmur Þorsteinsson tölvu-
spekingur viö eina tölvuna I
Tölvuskólanum.
hann hefðifariðað starfa við tölv-
ur hefði hann verið áhugamaður
um elektrónik oghefði m.a. fiktaö
við að setja saman Utvarpstæki.
Um tölvuáhugann sagði hann að
eitt sinn hefði hann dottið inn á
sýningu hjá Reyni Hugasyni, þar
sem hann var aö kynna tölvuskól-
ann.
„Ég settist niöur viö eina tölv-
una og skrifaði inn li'tiö forrit sem
ég haföi hugsað upp eftir aö hafa
lesiö um þaö i blaði. Það virkaði
ogáðuren ég vissi af bauð Reynir
mér vinnu.”
Forritin sem Vilhjálmur hefur
gert eru aöallega bókhaldsforrit
■ iúl' 1982 irinn
Gullpálmi
gull
pálmanna
Kvikmyndahátíðinni i Cannes
er fyrir nokkru lokið með öllum
sinum verðlaunaveitingum og
hanastéium. A sama tima og
dómnefndin sat með sveittan
skallann og velti myndunum fyrir
sér, hverri af annarri, var önnur
dómnefnd fengin til að velja tiu
bestu myndirnar af þeim rúm-
lega þrjátiu sem hlotið höfðu gull-
pálmann i gegnum árin.
Dómnefnd þessi var ekki i
tenglsum við hátiðina, heldur á
vegum franska blaðsins Le Mat-
in. 1 henni voru tiu menn og kon-
ur, allt þekkt fólk úr skemmtana-
iönaðinum i Paris-, leikarar,
framleiðendur, leikstjórar, gagn-
rýnendur, o.s.frv.
Þegar allt hafði veriö talið, kom
i ljós að mikill meirihluti var á
þvi að breska myndin Þriöji mað-
urinnsem Carrol Reed gerði eftir
sögu Graham Greene væri besta
myndin. 1 henni koma fram fræg-
ir leikarar eins og Orson Welles,
Joseph Cotten og Álida Valli.
Jafnar i öðru sæti voru Krafta-
verk I Mílanó eftir Vittorio de
Sicaog Hlébarðinneftir Visconti.
1 fjórða sæti varð La Dolce Vita
eftir . Fellini, i fimmta sæti
M.A.S.H. Roberts Altman.
Þetta val kom láum á óvart og
sýnir þaðbest, aösérfræðingar og
áhugamenn geta haft sama
smekk á kvikmyndum.
Miðopnu
strákurinn
Þessi ungi og myndarlegi
Bandarikjamaður prýddi mið-
opnu k vennablaðsins Cosmopolit-
an i júni. Hann heitir Scott Brown
22 ára laganemi frá Boston.
Hann varð sigurvegari i fyrstu
samkeppninni, sem blaðið efndi
til um miðopnumyndir. Stjórn-
endur blaösins áttu úr vöndu að
ráða, þvi alls þurftu þeir aö velja
á milli sjö þúsunda mynda, sem
konur sendu til keppninnar. Ekki
fylgir þaö sögunni hvaöa kona
sendi myndina af Scott en viö get-
um verið sammála um, aö hún er
ljónheppin.
njó i Svisslandi, þar sem hann
bjargaði meira en fjörutiu
mannslifum i snjóflóðum. Þó lifði
hann ekki lengi, eða frá 1800—
1814. Heimili hans var i klaustri
hjá Heilögum-Bernharðsmunk-
um, og visaði hann munkunum
leiðina að snjógröfnum i'erða-
löngum. Ekki nóg með það, held-
ur gat Barry lika sagt fyrir um
snjóskriður með þefskyninu einu.
Forystuhundur klaustursins var
látinn heita i höfuðið á Barry, eft-
ir dauða hans. Þeir, sem vilja sjá
Barry, geta séð hann uppstoppað-
an i Þjóðminjasafninu I Bern i
Svisslandi.