Helgarpósturinn - 16.07.1982, Blaðsíða 13

f-/el
irinn Föstudagur 16. júlí 1982
13
Hefurðu
tryggt þér eintak?
Ferðahandbókin fæst ókeypis
Það gerist ekki oft, að lands-
menn fá endurgjaldslaust upp i
hendurnar veglegar litprentaðar
bækur. Ef menn hafa hraðan á,
geta þeir einmitt fengið eina slfka
um þessar mundir, hafi þeir hana
ekki þegar undir höndum. Hér er
um að ræða Ferðahandbókina,
sem bókaútgáfan örn og örlygur
gefur út að tilhlutan og i sam-
vinnu við Ferðamálaráð tslands.
Örlygur Hálfdánarson útgef-
andi sagði i samtali við Helgar-
póstinn, að Ferðahandbókin hefði
verið fyrsta bókin, sem hann gaf
út á sinum tima. Hann hefði gefið
hana út alls niu sinnum, tvisvar á
vegum Sambands islenskra sam-
vinnufélaga og sjö sinnum á eigin
vegum.
Gamla Ferðahandbókin var
tviþætt, annars vegar leiðarlýs-
ingar um allt landið og hins vegar
alls kyns hagnýtar upplýsingar
fyrir ferðamenn um þá þjónustu,
sem hægt var að fá á hverjum
stað á landinu.
Útgáfa Ferðahandbókarinnar
hefurlegið niðri um nokkurra ára
skeið, þar sem útgáfan sneri sér
að þvi að þróa Vegahandbókina.
En hver er þá ástæðan fyrir þvi,
að Ferðahandbókin er gefin út á
nýjan leik?
„Ferðamálaráð Islands setti
nefnd i að huga að á hvern hátt
mætti stuðla að auknum ferðalög-
um fslendinga um eigið land. Eitt
af því, sem nefndin setti á óska-
listann var að bók sambærileg
Feröahandbókinni kæmi aftur.
Ferðamálaráðsneri sér til min og
hvatti mig til að endurútgefa bók-
ina. Ég stóðst ekki mátið og hristi
af mér slenið”, sagði örlygur.
Ferðahandbókin hin nýja bygg-
ir á grunni gömlu bókarinnar,
nema hvað i henni eru ekki leið-
arlýsingar, og hún er bæði á is-
lensku og ensku.
Bókinni er skipt i kafla eftir
landshlutum og þar er að finna
stutta kafla um kaupstaði og
kauptún, auk hagnýtra upplýs-
inga, ferðamönnum til gagns og
gamans. 1 lokhvers kafla er siðan
erð stuttlega grein fyrir helstu
hugaverðum stöðum á svæðinu.
Margar aðrar upplýsingar er að
finna i bókinni, eins og um ferða-
þjónustu i sveitum, skrá yfir mat-
sölustaði og staði, þar sem hægt
er að fá næturgistingu, hvort sem
eráhótelum, i svefnpokaplássum
eða á tjaldstæðum.
Ferðahandbókin var prentuð i
35 þúsund eintökum. Dreifing
hennar hófst i byrjun þessa mán-
aðar og hefur hún gengið mjög
vel, að sögn örlygs, þvi öllu upp-
laginu var dreift á um tiu dögum.
Það þýöir þó ekki, að útilokað sé
að fá hana, Menn ættu þvi að
kikja inn á bensinstöðvar, hótel,
ferðaskrifstofur, eða aðra staði
þar sem ferðamenn eru á sveimi
og tryggja sér eintak áður en það
er of seint. Auk þess er hægt að
nálgast hana hjá útgáfunni i Siðu-
múla 11 i Reykjavik. Þá hefur
henni verið dreift erlendis, i
sendiráð Islands og ræðismanna-
skrifstofur, og viðar.
,,Eg verð að viðurkenna, að ég
átti von á, að henni yrði vel tekið,
en ég átti þó ekki von á, að upp-
lagið hyrfi svo til alveg á tiu dög-
um. Þetta sýnir, að fólk kann að
meta hana, og að hennar var þörf.
Eg vona, að bókin gagnist fólki,
og ef þvi finnst að eitthvað hefði
mátt betur fara, værum við þakk-
látir fyrir að fá ábendingar, þvi
það má alltaf gera betur”, sagði
örlygur.
ICELAND
GUVDE
x,AHPFRtECOg1

-Mpmj
Dauflegt drottningarbragð
hefur lag þeirra Hungry Like a
Wolf hljómað viöa. Siðastnefndu
lögin er svo einnig að finna á
nýrri stórri plötu sem hljóm-
sveitin hefur sent frá sér.
Tónlistin á nýju plötunni, sem
heitir Rio, er i beinu framhaldi
af þvi sem hljómsveitin var að
gera á sinni fyrstu plötu, eöa er
kannski of mikið að segja að hún
sé i einhverju framhaldi, þvi
hún er nánast eins. Aö visu er
hún heldur fágaðri og ef eitt-
hvað er þá eru færri áhættur
teknar nú. Ég er þess þó hand-
viss að auk fyrrgreindra laga
eigi tvö, þrjú i viðbót góða
möguleika á aö verða vinsæl.
Rio er sem sé ágæt poppplata
sem notast má við i partýum og
á diskótekum en tæplega þess
utan, alla vega ekki sem heild,
þó hlusta megi á eitt og eitt lag i
senn.
Eitt er það sem mig langar að
fetta fingur út i við útgáfu þess-
arar plötu, þvi hún er pressuð
hér heima, og það er að ég hef
það á tilfinningunni að það vanti
innra sliður, sem fylgir með
plötunni erlendis, þvi grunsam-
lega litlar upplýsingar er aö
finna á plötuumslagi. Ég veit
til þess að hafi plötur verið
pressaðar hér heima hafi vant-
að slik sliður með nokkrum plöt-
um og vil ég beina þeim tilmæl-
um til útgefenda aö þeir láti
slikt ekki henda sig i framtið-
inni, þvi i flestum tilfellum fer
ekki milli mála þegar poka
þessa vantar.
árabil kom þaðan hver stór-
popparinn og hljómsveitin á
fætur annarri en af hverju geta
þeir státað i dag. Mér vitanlega
er það fljóttalið: Geimsteinn og
Box.
Boxið gaf út fyrir um það bil
ári sina fyrstu plötu, sem mun
hafa verið fjögurra laga, og ein-
hvers staðar held ég að ég hafi
lesið að þeir væru nokkuð efni-
legir strákar en um það get ég
þó ekki dæmt þvi ég hef ekki
hlýtt á grip þennan.
Nú hefur Boxið sent frá sér
nýja plötu og hefur hún að
geyma 13 lög. Tónlist þeirra er
eitthvað i ætt við það sem hann
Þorgeir myndi kalla tölvupopp
og ekki get ég nú sagt aö ég sé
neitt yfir mig hrifinnþaö er nú
eiginlega öðru nær. Þó að fyrir
bregöi þokkalegum hugmynd-
um, þá er heildarmyndin heldur
bágborin.
Stærsti veikleiki Boxins er
söngurinn, sem er mjög eymd-
arlegur. Auk þess er stór hluti
laganna ekki nógu góður, þó
innan um séu ágætir punktar.
Hljóðfæraleikur er einnig frekar
tómlegur og i sumum lögum er
nánast eins og um grunna sé aö
ræða. Ljósi punktur plötunnar
eru textarnir, sem sumir hverj-
ir eru nokkuð hressilegir, svona
burt séð frá þvi hversu rétt þeir
eru kveðnir.
Boxið er sem sé ennþá efnileg
(sagði ekki einhver að þeir
hefðu verið það?) en þeir eiga,
er ég hræddur um nokkuð i land
enn til að teljast góðir og þvi má
segja eigi ekki rétt á sér enn.
Strákarnir i Boxinu hafa þó tim-
annsin megin, þvi þeir eru all-
ir ungir að árum og þeir eiga á-
reiðanlega eftir aö gera betur i
framtiðinni.
Box —
Skuggahliðin
Það er af sem áður var þegar
Keflavik var eins konar háborg
(hábær ætti kannski betur við)
popptónlistar i landinu. Um
ekki nema eitt sæmilega kraft-
mikið rokklag, þ.e. Put Out The
Fire, sem einnig er eitt besta
iag plötunnar ásamt Calling All
Girls.
Fyrir mér eru Queen sem sé
fallnar hetjur en EMI hlýtur að
elska þá og kyrja kátir með i
Money Language eöa hvað það
nú heitir.
Duran Duran
— Rio
Þær eru margs konar dellurn-^
ar sem spretta upp i poppheim-
inum og aðaldellan fyrir svo
sem ári siðan, var hin svokall-
aða ný-rómantiska stefna, sem i
senn var tónlistarstefna svo og
viss stefna i klæöaburði. Kóngar
ný-rómantikurinnar voru
hljómsveitirnar Spandau Ballet
og Ultravox, þó sú siðarnefnda
hafi verið komin fyrr fram á
sjónarsviðið. Ýmsir minni spá-
menn voru einnig á feröinni, svo
sem Visage, Classix Neuvoux og
Duran Duran. Að visu hafa tvær
siðastnefndu hljómsveitirnar
statt og stöðugt neitað þvi að
þær ættu nokkrar ættir að rekja
til stefnu þessarar en hvað sem
þvi líður þá er þó tónlist þeirra
af sama sauðahúsi, þ.e. létt
popptónlist með sterkum diskó-
takti.
Duran Duran slógu i gegn
með laginu Planet Earth en á
eftir fylgdu svo Careless Memo-
ries og Girls On Films en öll
þessi lög var einnig að finna á
fyrstu LP plötu hljómsveitar-
innar. Skömmu fyrir jólin sendu
þeir svo frá sér lagið In My Own
Way, sem náði töluverðum vin-
sældum og nú upp á siðkastið
Queen —
Hot Space
Þegar hlustað er á nýjustu
plötu hljómsveitarinnar Queen,
sem ber heitið Hot Space, er erf-
itt að gera sér i hugarlund að
þegar hljómsveit þessi hóf að
gefa út plötur, rétt fyrir miðjan
siðasta áratug, hafi tónlist
þeirra verið einskonar sam-
bland af tónlist Led Zeppelin og
David Bowie, eða það mætti
einnig orða það sem sambland
af þungu rokki og svokölluðu
„glam-rokki”. Fyrstu tvær plöt-
urnar er óhætt að telja til þunga
rokk platna en á þriðju plötunni,
Sheer Heart Attack, kom hins
vegar fyrst vel i ljós hæfileiki
hljómsveitarinnar til að semja
ur, ásamt þeirri næstu, A Day
At The Races, þykja bestu plöt-
ur Queen. Platan News Of The
World, sem kom þar á eftir er þó
ekki slæm en eftir það hefur
gæðum platna þeirra hrakað
stöðugt en það sorglega er að
það hefur eiginlega verið i öfugu
hlutfalli við söluna, sem stöðugt
hefur aukist og þá einkum i
Bandarikjunum.
Sannarlega hélt ég þegar
platan The Game kom út fyrir
tveimur árum, að hljómsveitin
gæti ekki sokkið neðar. Þar
hafði ég þó rangt fyrir mér, þvi
Hot Space er nánast ekki hægt
að hlusta á. Platan angar af
milljón dollara lykt, þar sem
nánast hvert einasta lag plöt-
unnar virðist framleitt með það
og leika góð poppiög. A ég þá
einkum við lagið Killer Queen,
sem einnig var fyrsta stóra hit-
lag hljómsveitarinnar.
Arið 1975 sendi Queen svo frá
sér plötuna A Night At The Op-
era, sem mun vist vera ein af
dýrari plötum sem gerðar hafa
verið, eða svo var að minnsta
kosti á þeim tima. Plata þessi
seldist óhemju vel og þá ekki
siður litil plata með laginu Bo-
hemian Rhapsody en fáar litlar
plötur hafa setið lengur I fyrsta
sæti breska vinsældarlistans.
Þessar tvær fyrrnefndu plöt-
fyrir augum að taka inn sem
flesta seðla. Á The Game var að
finna diskólagið Another One
Bites The Dust, sem seldist gif-
urlega vel, þegar það var gefið
út á litilli plötu. A Hot Space er
að finna nærri heila hlið af
diskó-fönk lögum og þaö sem
enn sárgrætilegra er, að líklega
er það skárri hlið plötunnar,
svona á heildina litið, þvi á
seinni hliðinni kemur vel I ljós
hversu þrotin hljómsveitin er af
öðrum nýjum hugmyndum.
Það er einnig athyglisvert
meö Hot Space að á henni er