Helgarpósturinn - 25.02.1983, Blaðsíða 18

£00 í -.rír/.'T t1:' i'jRBbuisö-l
Föstudagur 25. februar 1983 ■
Helgar ■ **"
.pösturmn
18
Sumpart tvær þjódir
Það voru æði margir for-
vitnir Norðlendingar sem
lögðu leið sína á KEA eitt
fimmtudagskvöld núna ekki
alls fyrir löngu. Erindið var"
auðvitað það að sjá og heyra
liklega umtalaðasta stjórn-
málamann þjóðarinnar um
þessar mundir, Vilmund
Gylfason, sem mættur var á
staðinn í eigin persónu.
Menn kunna að hafa skiptar
skoðanir um málflutning
Vilmundar eins og gengur,
en það verður að teljast harla
ósmekklegt svo ekki sé meira
sagt þegar farið er að bregð-
ast við málflutningi hans
með því að gera grín að með-
fæddum málgalla hans í
blaði einu hér í bæ. Slíkt og
þvílíkt getur ef til vill átt
heima sem skemmtiatriði á
þorrablóti þar sem gestirnir
eru komnir á fjórða eða
fimmta glas, og þá gert af at-
vinnugrínista sem enginn
tekur alvarlega, en svona
lágkúra á ekkert skylt við
alvarlega stjórnmálabaráttu.
Maður getur einhvernveginn
ekki varist þeirri hugsun að
hinir smáu og stóru séu ein-
göngu orðnir Smáir.
Meðal þess sem hvað at-
hyglisverðast verður að
teljast í niálflutningi
Vimma, bæði á þessum
fundi og síðar einnig í blaða-
grein.var sú staðhæfing hans
að á íslandi byggju sumpart
tvær þjóðir.þéttbýlisbúar og
dreifbýlisbúar. Hugmyndina
að þessu hefur hann vafalítið
fengið hjá tilteknum ríkis-
fjölmiðlamönnum sem hafa
þá kynlegu áráttu að skipta
öllum íslendingum í tvennt.
Hvenær sem einhver skýrsla
er lesin í fréttum (og það ger-
ist æði oft) þá er stöðugt
talað um Höfuðborgar-
svæðið og íbúa þess annars-
vegar, og hinsvegar alla hina
þá sem búa á hinni svo-
nefndu Landsbyggð sem
oftast er talað um af fremur
takmarkaðri virðingu, enda
er hún mjög svo gjaldeyris-
skapandi eins og öllum ný-
lendum ber víst að vera.
Síðan fær hún náðarsam-
legast að kjósa þingmenn
fyrir Reykvíkinga á fjögurra
ára fresti, en þann rétt
hennar stendur víst til að, ef
ekki afnema, þá að minnsta
kosti skerða.
Akureyringar hafa nokkra
sérstöðu meðal íbúa ný-
lendnanna. Við sköpum álit-
legan gjaldeyrisforða handa
þjóðarbúinu og þurfum að
sækja ýmsa þjónustu til
borgar Davíðs, hvort sem
okkur líkar það betur eða
verr. En samt er það rík til-
hneiging meðal Akureyringa
að láta ekki telja sig með
hinni óæðri þjóð „úti á
landi”. Sem dæmi um þetta
má nefna það að nú viljum
við fara að geta komist til
Köben án þess að þurfa að
tylla niður fæti fyrir sunnan,
og á komandi sumri verður
þetta að veruleika. Þá munu
væntaplega margir Akureyr-
ingar spranga um Strikið
æfandi sig í því að tala
dönskuna eins vel og hún
Hildur sæta i Sjónvarpinu,
auðvitað með þeim afleið-
ingum að vera teknir fyrir
drukkna Svía og meðhöndl-
aðir sem slíkir, enda láðist
frændum vorum að senda
með þáttunum nauðsynlegar
kartöflur. Fyrr nefndar af-
leiðingar geta því ekki ein-
vörðungu skrifast á saklaus-
an mörlandann. Annars er
það svolítið skemmtilegt að
sú hugmynd Akureyrarpósts
að koma hér upp fríhöfn í
sambandi við Kaupmanna-
hafnarflugið skuli hafa verið
tekin alvarlega af flestum
öðrum en Ragga Arnalds, en
það er nú ekki alveg að
marka það með hann. Það
vill nú einusinni svo til að
Akureyri liggur austan
Öxnadalsheiðar, en svo sem
kunnugt er liggja mörkin
milli Norðurlandskjördæm-
anna tveggja eimmitt um
Öxnadalsheiðina.
þeim þarna í borg
Davíðs virðist nú á stundum
ganga það dálítið illa að
standa í stykkinu sem höfuð-
borgarbúar. Annaðhvort
gera þeir sjálfa sig að athlægi
vegna eigin bjargarleysis í
smá hríðargusum, eða þá
fyrir það að vilja endilega
greiða hærri fargjöld í strætó
þegar konungurinn skipar
svo; þeir skilja það engan-
veginn að kóngsi sjálfur not-
ar aldrei strætó og getur því
auðveldlega hækkað þessi
fargjöld. Eða er hér um að
ræða hvatningu til fólks um
að nota nú einkabílinn sem
mest svo að sem mest af
gjaldeyrinum sem lands-
byggðarvargurinn, hin óæðri
þj óð, stritar fyrir megi fara
í jpað að borga bensínreikn.
hinnar reykvísku yfirþjóðar.
Það er annars markverð-
ast að frétta héðan úr alvöru-
snjónum að síðustu vikur
hafa dunið yfir ósköp þau
sem prófkjör eru nefnd, og
eru einskonar upphitun fyrir
væntanlegar alþingiskosn-
ingar. Þar vakti ef til vill
hvað mesta athygli að svo
virðist sem Alþýðuflokkur-
inn muni ætla að halda sín-
um hlut, og jafnvel það hér í
kjördæminu, þrátt fyrir óár-
an á borð við Vilmundar-
framboðið. í sambandi við
þetta prófkjör þá langar mig
að minnast á eitt atvik. Að
talningu lokinni í sal flokks-
ins hér á Akureyri flutti Arn-
ljótur Sigurjónsson frá
Húsavík, sem orðið hafði
undir í baráttunni um annað
sæti á lista flokksins,tölu þar
sem hann þakkaði mótfram-
bjóðendum sínum drengi-
lega baráttu og bað alla
standa saman í komandi
baráttu. Því nefni ég þetta að
ég tel þessa drengilegu fram-
komu frambjóðandans vera
til mikillar fyrirmyndar. Því
miður er þuð svo alltof al-
gengt að menn sem bjóða sig
fram i prófkjörum reyni að
gera sjálfa sig að píslarvott-
um frammi fyrir alþjóð ef
þeir verða undir, eða þá að
gera prófkjörin tortryggileg
á einn eða annan hátt.
Daginn er nú aftur farið að
lengja svo mjög að merkjan-
legt er. Þorrinn er þegar
langt kominn, og þó að Góa
blessunin sé á stundum
svarkur hinn mesti, hugsan-
lega ein fyrsta kvenréttinda-
kona þessa lands, þá eykst
bjartsýni mannanna með
hækkandi sól. Vitað mál er
að bjartsýni ýmissa mun
verða með mesta móti á ko-
mandi vori, en aðrir munu
bölsýnir verða eins og geng-
ur um „kosninganna óvissan
tíma“. En vonandi er að ko-
mandi kosningar verði til
þess að sætta þjóðirnar tvær
í landi þessu svo þær nái að
lifa saman í friði og umbera
hvor aðra, hvort svo sem
hlutskipti þeirra er að eyða
gjaldeyrinum eða afla hans.
Langbest er þó ef þær geta
komið sér saman um það að
taka báðar jafnan þátt í
hvorutveggju. Að þær nái
aðskiptasvo jafntmeð sér-
réttindumogskyldum að það
skipti engu máli hvort menn
vilja velja sér búsetu í
Reykjavík eða Reykjafirði,
landslagi eða landslags-
leysu.
Lausn á síðustu krossgátu
6 /£ 0 K T ■ L ■ 5
ö 5 L fí n / R '/ 5 L fí R R fí 5 K
5 r fí R r fí fí / O F £ r O P fí m fí D U R
m fí fí K fí V / fí /< ft R 5 t A/ / K fí m /
/< 0 F fí K / N N r / 5 K fí 5 0 G / fí fí F
H / R r fí £ / r R / P R í fí /< R fí
0 0 R fí fí 6 L £ r G £ F 6 R 'fí Ð fí £
5 r fí )< 1 V fí fí 5 L / H fí ■ 5 / 6 ft
r 5 N fí 5 U 6 r / K N fí H fí U 0 u R
fí u K V fí N / R V n N fí O K U R P / /■< ft
r 0 / Ð / N L É 6 6 u fí P £ L s N F
o 6 L 7 r / L L K N fí P / ft F / r
V R X r ’O L s £ N fí P fí £ / N r> p fí N 6
iþS \ y A . íK MtTfifi usr- mÁL - flp/ unD/R JÖLfl- Tflé / STftRfí UNV/R B/NS Js FLlflú fl/ftft MJÚI< FLfit/fí SÖGN' GUTL F/5KUR RB/Tft flRFfl l<om \n~D 1/ 'fí RB/XH
SoRG HRÖG
w\w ^MENN Í WN- 1 ‘F TFÖLU KoNuN.1 srNsJfl /t-i-fl
m K MfiKl bPÖNfí mftTUK /NN J
ZMfíL'n Guru 3FW fí RÉIKK. FORfí F/Nfl RE6N/Ð
£PK/ SF/m5
PIOTU SP/£p/ ~L0FfíR BFTUK BUVftRfí HLUT SKoKi NUSjftFH MftrJ.
^5 Hfífyk flR FtLfí V/Rfífí
SLO£> flfl HEFÚR'/ HYá6)u
V BTMftU roHftST T/ftftfl 0 /t-/rV FU6L flflSfl KftFF/ BRftUV /B
V/N 6TÚKP '/$TKU F£RÐ
'ILPTIÐ PÚKfí ~ FUÚLn mai- SflflT ■/LflT : »
£=) Gft/Pft HOS
TVENti T> RB/fí - ftftflPÚR 3 • Z £/ft/S 5 VflLU V/SSfl
60PF H/Tfl- Pfl
f Hú'SD-ýR SöóN tonrv 'ov/ss • LOTT T£6 BlBUTfí £NTO. v/nhu Söm
HLEÞ5L u
^
HENPfl t'lTL/Ni ÖÞ'BTT
F/ÍGjfi SflGPF um 3P ÚTT H£LJ>/ SKFL/N
skst T/T/LL *
VlhJDl/f • Fuúl /NN
5 Tfi'l'V niN 1 ' L FÚ£/< FfZON Ro5K *