Helgarpósturinn - 22.01.1987, Blaðsíða 34

Helgarpósturinn - 22.01.1987, Blaðsíða 34
VETTVANGUR Draugagangur í Helgarpóstinum MA k’ggur hvaötr á l,m„anu '^■ZuKEA^ ,ryS"hÚSmu *"» «• / F“5nSÆ“ÍS» !T «*u m.7 w"""' ÍÆ7J5:mn Oarstýrinflu. |lr,u' •>*« V Avarp til DAtVlKINGA ■■'•■'K*lýfahr,yiinitw j f ZZ.“S£g.i? wV* «5!SKfSK?áí!& Helgarpósturinn hefur á undan- förnum árum skipað sér ákveðinn sess í íslenskum blaðaheimi og að ýmsu getið sér gott orð. Þrátt fyrir smádálka og fréttaskýringar, sem oft á tíðum eru nokkuð svo slúður- kenndar, eins og t.d. greinin um gjaldþrot Kaupfélags Svalbarðs- eyrar í blaðinu frá 8. janúar, hefur blaðið áunnið sér traust með skörpum rannsóknum á vissum málum, skrifum merkra manna um bókmenntir og listir, og um- fjöllun fróðra og hlutlægra manna um innlend og erlend málefni. Með þessum síðasttöldu skrifum hefur blaðið áunnið sér traust. Það má vera ljóst, að þegar greinar eru birtar undir fyrirsögnunum „Inn- lend og erlend yfirsýn" þarf að fjalla um mál af sanngirni og óhlutdrægni til þess að lesendur megi treysta slíkum skrifum. Helg- arpósturinn 8. janúar hrekkur heldur illilega af sporinu í þessu efni. Einhver, eða einhverjir, í meirihluta bæjarstjórnar á Dalvík magna þá draug á blaðið í gervi Óskars Guðmundssonar. Blaðið sér ekki við þessum draugagangi og hleypir honum inn á síður blaðsins með jakaburð af rang- færslum. Ekki verða ólar eltar við þær rangfærslur, en rétt þykir að koma á framfæri eftirfarandi atrið- um til upplýsingar: 1. Draugagangur Óskars Guð- mundssonar, bregður upp þeirri mynd, að KEA sé eitthvert óper- sónulegt afl, sem miðstýri frá Ak- ureyri öllu lifandi og dauðu á Eyja- fjarðarsvæðinu. Þetta er rangt. Kaupfélag Eyfirðinga er félag 7500—8000 karla og kvenna á Eyjafjarðarsvæðinu, sem beita fé- laginu til margvíslegrar atvinnu- starfsemi og þjónustu í byggðun- um. Aðalfundur þess, skipaður um 250 fulltrúum af öllu svæðinu, mótar meginstefnu í málefnum fé- lagsins og kýs félaginu stjórn níu manna. Það vill svo til, að formað- ur félagsstjórnar, Hjörtur E. Þórar- insson, er af Dalvíkursvæðinu, og býr búi sínu á Tjörn í Svarfaðardal. Það vill einnig svo til, að varafor- maður stjórnar félagsins, Jóhann- es Sigvaldason, er fæddur og upp- alinn á Dalvíkursvæðinu, nánar tiltekið í Svarfaðardal. Akureyr- ingar hafa aldrei verið í meirihluta í stjórn KEA, sem skiptir þó ekki öllu máli, því innan stjórnarinnar hefur aldrei gætt togstreitu milli byggða né heldur á aðalfundum félagsins. Hlutfallslega hefur KEA sennilega óvíða staðið jafn öflug- lega að uppbyggingu atvinnulífs og þjónustu sem á Dalvík, en ekki hefur það valdið ágreiningi á aðal- fundi eða í stjórn. Nýjasta dæmið er uppbygging stórmarkaðar á Dalvík, Svarfdælabúðar, sem var látin ganga á undan hliðstæðri uppbyggingu á Akureyri, sem bíð- ur síns tíma. Aðalskrifstofu verður Kaupfélag Eyfirðinga að sjálfsögðu að hafa og hún er hvergi betur staðsett en á Akureyri, sem er miðstöð við- skiptalífsins á Norðurlandi. Allir skilja að þetta er fullkomlega eðli- legt og engin ástæða til að gera það atriði tortryggilegt, svo sem mjög er reynt í draugagangi Ósk- ars Guðmundssonar. 2. Samkvæmt draugagangi Óskars Guðmundssonar nánast kúgaði KEA meirihluta í Söltunar- félagi Dalvíkur af Dalvíkurbæ, og Snorra Snorrasyni með því að breyta olíuskuldum í hlutafé. Öllu má nú nafn gefa, en hver er sann- leikurinn? Söltunarfélag Dalvíkur var fyrir nokkrum árum komið í algert fjár- hagslegt öngþveiti og gjaldþrot blasti við. Félagið hafði safnað miklum skuldum og fram- kvæmdastjórn þess var firrt trausti. Bankastofnanir höfðu reynt að halda fyrirtækinu gang- andi og KEA hafði lagt hönd á plóginn með því meðal annars að greiða fyrir Söltunarfélaginu um margvíslega úttekt þar sem megin uppistaðan var kostur, olía og aðr- ar rekstursvörur. Þrátt fyrir þessa fyrirgreiðslu var félagið komið í þrot. Bæjarstjórn Dalvíkur sneri sér þá samhljóða til Kaupfélags Eyfirðinga með beiðni um, að fé- lagið tæki forystu í málefnum Sölt- unarfélagsins og forðaði þessum þýðingarmikla vinnustað frá hruni. Framkvæmdastjóri og stjórn Söltunarfélagsins var sama sinnis. Snorri Snorrason, aðaleig- andi í Söltunarfélaginu og skip- stjóri Dalborgar, lagðist mjög á þessa sveifina og óskaði eftir, að KEA keypti hlutafé sitt í Söltunar- félaginu, en slíkt var ekkert skil- yrði af hálfu KEA. Þótt KEA hafi sannarlega ekki sóst eftir að koma sem hiuthafi inn í Söltunarfélagið, ákvað stjórn kaupfélagsins að verða við þessum margþættu til- mælum, enda eitt af hlutverkum félagsins að leitast við að efla at- vinnulíf á svæðinu. Á örstuttum tíma hefur KEA tekist að rétta Söltunarfélagið myndarlega við og þar er nú öflug starfsemi. Vissu- lega hefur sú heppni fylgt málum, að rækjumarkaðir erlendis hafa styrkst og alls ekki skal lítið gert úr þeim erfiðleikum sem Söltunar- félagið lenti í á sínum tíma vegna lágs rækjuverðs. Enn síður skal lít- ið gert úr merku frumkvæði Snorra Snorrasonar um veiði á út- hafsrækju, en hann er einn reynd- asti og duglegasti rækjuskipstjóri íslendinga. Hann hefur líka staðið áfram af fullum heilindum að mál- efnum Söltunarfélagsins sem skip- stjóri Dalborgarinnar, en einhver eða einhverjir aðrir virðast sjá sér hag í því að ata Kaupfélag Eyfirð- inga aur fyrir björgunarstarfsem- ina. Það er sagt, að stundum hatist drukknandi maður við bjarghring- inn. 3. Samkvæmt draugasögunni á KEA að einoka hráefnið frá tog- urum Útgerðarfélags Dalvíkinga hf. Hver er sannleikurinn? Kaupfélag Eyfirðinga hefur um áratugaskeið unnið að því að byggja upp öflugt fiskverkunarfyr- irtæki á Dalvík og hefur ekki skort á um áhuga heimamanna og fé- lagsfólksins yfirleitt um það mál- efni. Fiskverkunarstöðin hefur verið þýðingarmesti vinnustaður á Dalvík um langt árabil, en fisk- verkunarstöð án hráefnis tryggir að sjálfsögðu ekki reksturs- eða at- vinnuöryggi. Kaupfélagið hefur því á sama árabili unnið að því í trausti samvinnu við Dalvíkurbæ og Björgvin Jónsson að byggja upp öflugt útgerðarfyrirtæki, sem hafi það markmið að afla þessum þýðingarmikla vinnustað hráefn- is. Þessu hlutverki hefur Útgerðar- félag Dalvíkinga hf., stjórn þess, framkvæmdastjóri, skipstjórar og áhafnir, gegnt með miklum sóma og dregið mikla björg í bú fyrir Dalvík og þjóðarbúið í heild. Það er beinlínis í samþykktum félags- ins frá upphafi, að hlutverk þess sé að afla þessari fiskverkunarstöð á Dalvík hráefnis. Félagið er stofnað til þess að treysta atvinnuöryggi á Dalvík og síst af öllu ástæða til að gera það atriði tortryggilegt. Til samanburðar mætti fólk gjarnan hafa það í huga, að Útgerðarfélag Akureyringa notar sína togara til þess að afla sinni fiskverkunarstöð hráefnis. Hráefnið fer ekki til ann- arra. Grandi hf. notar sín skip á sama hátt og þannig mætti lengi telja. Smábátaeigendur á Dalvík og smærri fiskverkendur hafa ekki tekið á sig þá ábyrgð, sern fylgt hefur því að byggja upp Út- gerðarfélagið og eiga því ekki með neinni sanngirni kröfu til afla þess. Þeir eru hinsvegar allra góða gjalda verðir í sinni starfsemi, sem eðlilegt er að þeir byggi upp sem allra mest á eigin grunni. 4. Þá kastar nú fyrst tólfunum þegar draugasagan telur KEA vera farið að stjórna Verkalýðsfé- laginu Einingu, sem hefur ályktað kröftuglega gegn þeim áformum meirihluta bæjarstjórnar Dalvík- ur, að selja hlut bæjarins í Útgerð- arfélagi Dalvíkinga hf. Það þarf tæpast að taka það fram, að ekk- ert samband hefur verið haft milli KEA og Verkalýðsfélagsins Ein- ingar um ályktanir í þessu máli. Ályktun Einingar er hinsvegar tæpast nokkur tilviljun. Svipaðar ályktanir hafa borist frá öðrum aðilum, svo sem áhöfnum togara Útgerðarfélagsins svo dæmi sé nefnt. KEA hefur hinsvegar ekki ályktað gegn þessari ákvörðun bæjarstjórnarmeirihlutans og blandar sér ekki í málefni hans. Það er þó ekkert launungarmál að það kom fulltrúum KEA í stjórn Útgerðarfélagsins mjög á óvart, þegar fulltrúar meirihluta bæjar- stjórnar í stjórn Útgerðarfélagsins samþykktu umyrðalaust í stjórn Útgerðarfélagsins stórfelldar fjár- festingar einn daginn og bæjar- stjórnarmeirihlutinn bar svo fram daginn eftir tillögu sína um að selja hlutinn í Útgerðarfélaginu. Slík framkoma er að sjálfsögðu með endemum. Fjárfestingin, sem um ræðir, og stjórn Útgerðarfé- lagsins samþykkti samhljóða, fel- ur í sér endurbætur á togaranum Björgúlfi fyrir um það bil 60 millj- ónir króna og kaup á nýjum togara frá Noregi fyrir togarann Björgvin, þannig að samtals samþykkti stjórn Útgerðarfélagsins fjárfest- ingar fyrir á þriðja hundrað millj- ónir króna. Við samþykkt á þess- um miklu fjárfestingum sögðu full- trúar bæjarstjórnarmeirihlutans í stjórn Útgerðarfélagsins ekki eitt orð um þau áform bæjarstjórnar- meirihlutans, að selja hlutinn í Út- gerðarfélaginu. Slíkt hefði þó ver- ið sjálfsögð kurteisisskylda, ef ekki annað. Þótt KEA hafi ekki ályktað gegn áformum bæjarstjórnarmeirihlut- ans má öllum ljóst vera, að ekki getur talist æskilegt að aðili dragi stórfellt fjármagn út úr fyrirtæki, sem ákveðið hefur svo miklar fjár- festingar sem raun ber vitni um hjá Útgerðarfélagi Dalvíkinga hf. Frekar er ástæða til að aðilar setji aukið fjármagn í félagið. Ef bæjar- stjórnarmeirihlutinn telur hins- vegar nauðsynlegt að selja hluti bæjarins í Útgerðarfélaginu og í Söltunarfélaginu, þá væntanlega til þess að bjarga fjárhagsvanda sínum á öðrum sviðum, er það að öllu leyti málefni bæjarfélagsins og í ákvörðunarvaldi þess. Áðrir hluthafar í félögunum eiga þá að sjálfsögðu forkaupsrétt í hlutfalli við hlutafjáreign sína, svo sem landslög gera ráð fyrir. KEL\ hefur vissulega ekki óskað eftir að auka hlut sinn í Útgerðarfélaginu held- ur hefði talið heppilegast að halda því í óbreyttu formi og í því trausta samstarfi, sem þar hefur þróast um þriggja áratuga skeið. Árangur þess trausta samstarfs er meðal annars sá, að Útgerðarfélagið er eitt traustasta fyrirtæki sinnar teg- undar á landinu og hefur reynst at- vinnulífinu á Dalvík öflugur bak- hjarl. En geri bæjarstjórnarmeiri- hlutinn alvöru úr þeim ásetningi sínum að selja hlutina mun KEA vissulega athuga, hvort það neytir forkaupsréttar og þá í hversu mikl- um mæli. KEA hefur ekki hlaupið undan merkjum um ábyrgð á at- vinnulífinu á Dalvík og mun ekki gera það meðan það megnar að gegna hlutverkinu. Óskar Guðmundsson hefur hrakið Helgarpóstinn af braut hlutlægs málflutnings undir yfir- skriftinni „fnnlend yfirsýn". Hann og sálufélagar hans í liði Allaballa á Dalvík hafa í þessu tilviki mis- notað þessa faglegu yfirskrift og verður fróðlegt að sjá, hvort þeir gera það aftur. Vonandi hafa fram- anritaðar athugasemdir leiðrétt rangfærslurnar, en það væri að æra óstöðuga að f reistast til að elta ólar við þær allar og því verður hér látið staðar numið. P.s. Það er ekki hlutverk Kaupfélags Eyfirðinga að svara grein Helgar- póstsins frá 8. janúar um gjaldþrot Kaupfélags Svalbarðseyrar. Að- eins skal gerð sú athugasemd að KEA hefur hvorki fyrr eða síðar haft í huga að bjarga einum eða öðrum aðila með því að kaupa eignir Kaupfélags Svalbarðseyrar á einhverju yfirverði. Kaupi KEA þar eignir verður það að vera útfrá eðlilegum reksturssjónarmiðum, eða með öðrum orðum eignir, sem hægt er að stunda arðbæran rekst- ur í og þá að sjálfsögðu keyptar fyrir verð, sem hægt er að ávaxta, auk þess sem slík kaup verða að samræmast markmiðum félags- ins um þjónustu og atvinnuupp- byggingu. Askell Þórisson bladafulltrúi KEA. Fjölgar nú draugunum Grein blaðafulltrúa KEA hrekur í engu umfjöllun HP um draugagang- inn á Dalvík. Athygli skal vakin á því að blaðafulltrúi KEA hrekur ekki eitt einasta efnisatriði HP-greinar- innar. í HP-greininni er vitnað til ummæla fulltrúa meirihluta bæjar- stjórnar á Dalvík og til ummæla full- trúa minnihlutans og KEA úr Degi á Akureyri. Það hefur því í engu verið hvikað frá lögmálum hlutlægrar blaðamennsku, þó túlkanir úr grein- ÍÞRÓTTIR Stóra bomban sprakk — ekki Sprengivikan rann svo sannar- lega út í sandinn. 10 leikjum af 12 frestað og allir sérfræðilegir spá- dómar því nánast út í loftið. Þá var fyrir þátttakendur ekki einsmiklu og áður eftir að slægjast, því pottur- inn var nú ,,aðeins“ 2.6 milljónir á móti 5 milljónum í fyrri sprengi- viku. Mikill er máttur lottósins. í fjölmiðlakeppninni setti Morg- unblaðið met í teningaruglinu og náði að grísa á 11 rétta! Þar með lyftu Árvakursmenn sér af botnin- um svo um munaði. Gengi annarra var misjafnt, en Bylgjumenn áfram með lukkuna sín megin. Staðan er þess utan enn spennu hlaðin. Bylgj- an er með eftir 17 umferðir 106 rétta, DV er í öðru sæti með /00 rétta, síðan koma Tíminn og Morg- unblaðið með 98, þá Þjóðviljinn með 97, þá HP og Dagur með 96, en inni hafi farið fyrir brjóstið á blaða- fulltrúa KEA. Og það getur ekki skoðast öðruvísi en sem sovésk gamansemi að gera höfund greinar- innar að samsærismanni í Svarfað- ardal — og það er ástæðulaust að KEA magni fleiri drauga inní þenn- an darraðardans en tilefni er til. Slík forneskja gæti orðið til þess að KEA missti af framtíðinni. Óskar Guömundsson. það er Ríkisútvarpið sem vermir botnsætið að þessu sinni með 95 rétta. Staðan í mini-keppni HP og Alþýðublaðsins er óbreytt, 92:89 AB í vil. Útlitið í 18. umferð er bjart og alls staðar eru heimasigrar vænlegir kostir. Spáin fylgir hér með, ásamt 6 aukamerkjum að vanda. 056151 Leikir 24. janúar 1987 K 1 X 2 1 Coventry - Wesl Ham J 2 Luton - Leicester r 3 Man. United - Arsenal i • 4 Norwich - Chelsea ! 5 Oxíord - Watford 1 • 6 Q.P.R. - Southampton 1 7 Sheff Wed. - Chorlton 1 8 Tottenham - Aston Villa 1 9 Wimbledon - Man. City I • 10 Birmingham - Stoke 1 • 11 Grimsby - Ipswich • X 12 Oldham - Derby 1 • Tho Football League 34 HELGARPÓSTURINN

x

Helgarpósturinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/47

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.