Morgunblaðið - 15.10.1980, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 15. OKTÓBER 1980
23
Minning: ^
Ragnhildur Olafsdótt-
ir frd Hvanneyri
Fa>dd 16. febrúar 1896.
Dáin 12. september 1980.
Jarðarför hennar fór fram frá
Dómkirkjunni, þriðjudaginn 23/9
sl. Húskveðju flutti presturinn
séra Þórir Stephensen. Organisti
var Marteinn H. Friðriksson. Ein-
söngvari Ólöf Harðardóttir. Ljóð-
kórinn söng. Presturinn flutti
mjög góða ræðu yfir hinni látnu
heiðurskonu. Þar næst voru jarðn-
eskar leifar hennar fluttar suður í
Fossvogskirkjugarð og jarðsettar
þar. Hinn stutta spöl frá bifreið-
inni að gröf hinar látnu, báru
hana synir hennar og kjördóttir,
tengdadætur og barnabörn. Þar
næst var öllum viðstöddum boðið
til kaffidrykkju í Domus Medica
við Eiríksgötu. Var þar framborið
af mikilli rausn. Sýnir það höfð-
ingsskap Guðmundar Jónssonar
fyrrv. kennara og skólastjóra á
Hvanneyri í Borgarfirði.
Frú María Ragnheiður Ólafs-
dóttir andaðist á Landakotsspít-
ala 12/9 sl. eftir stutta legu þar.
Hún var búin að vera lengi veik
heima. Hún var fædd 16/2 1896 í
Brimnesgerði í Fáskrúðsfirði. For-
eldrar hennar voru hjónin Ólafur
Finnbogason bóndi Brimnesgerði
og Sigríður Bjarnadóttir bókbind-
ara á Eskifirði Asmundssonar.
Ólst hún upp með þeim. Alls urðu
systkinin ellefu. Ailt myndarfólk.
Hún var við nám í Kvennaskólari-
um í Reykjavík og svo við þjón-
ustustörf þar í borg. Var síðar í
Danmörku í fjögur ár við nám í
hússtjórnarskóla og vinnu við
matseld. í Danmörku kynntist
hún manni sínum, Guðmundi
Jónssyni frá Torfalæk í A-Húna-
vatnssýslu. Hann var þá við nám í
Landbúnaðarháskólanum í Kaup-
mannahöfn.
Ragnhildur og Guðmundur gift-
ust 21/5 1926, heima á Torfalæk.
Um skeið var Guðmundur maður
hennar kennari á Hólum í Hjalta-
dal. Einnig settur skólastjóri þar
um tíma. Um tíma voru þau í
Reykjavík og var Guðmundur þá
starfsmaður hjá Búnaðarfélagi Is-
lands. Árið 1928 verður Guðmund-
ur kennari á Hvanneyri og var
hann kennari í 19 ár. Árið 1947
verður hann skólastjóri og gengdi
því starfi til ársins 1972. Hefir
hann nú næst lengstan kennara-
aldur við bændaskólana. Jósef
heitinn Björnsson var einn lengur.
Einnig varð Guðmundur næst
lengst skólastjóri. Lengur honum
var minn ágæti skólastjóri sem
var það í 29 ár.
Ragnhildur og Guðmundur
eignuðust fjóra syni. Einn dó
stuttu eftir fæðingu. Þeir sem upp
komust eru Jón Ólafur, f. 10/11
1927, deildarstjóri bútæknideildar
á* Hvanneyri. Hann er kvæntur
Sigurborgu Jónsdóttur. Sigurður
Reynir, f. 6/7 1930, skólastjóri
Heiðarskóla. Hann er kvæntur
Katrínu Árnadóttur. Ásgeir, f.
Minning:
Fæddur 22. ágúst 1894.
Dáinn 2. október 1980.
Dags aÖ kveldi, er marjfs aö minnast
máttur lífs þá burtu þver
þvi aÖ ótal áfram lifa
unnin störf aö baki þér.
Aðstoö hlýja okkur veitti
orku nýta höndin þin.
Bjartir xeislar bliÖu þinnar
blæju dauðans KOKnum skin.
(Á«K. J.)
Góður maður hefur gengið til
hinstu hvíldar. Sú hvíld var hon-
um kærkomin, aldurinn orðinn
hár og við langvarandi veikindi
hafði verið að stríða.
Ole var fæddur í Tönsberg í
Noregi. Foreldrar hans voru Olaf
Marinius Andreassen skipstjóri og
kona hans Anne Marie Andreas-
sen. Barn að aldri flutti Ole með
foreldrum sínum frá Tönsberg til
Isafjarðar, þar sem hann ólst upp
ásamt fimm systkinum sínum.
Stuttu eftir fermingu byrjaði
Ole sjómennsku, fyrst sem hjálp-
arkokkur á „Ásgeiri litla", fyrsta
íslenska gufuskipinu, en faðir
hans var skipstjóri á því skipi.
Nokkru síðar fór hann til Noregs
og gerðist kyndari á norsku skipi
og sigldi víða um heimsins höf.
Tuttugu og eins árs gamall
missti Ole föður sinn og fluttist
16/1 1933, framkvæmdastjóri
Námsgagnastofunnar. Hann er
kvæntur Sigríði Jónsdóttur, nám-
stjóra. Sólveig Gyða, f. 17/7 1946,
húsfreyja. Hún er gift Gunnari
Ólafssyni vélstjóra.
fjölskyldan skömmu síðar til
Reykjavíkur.
Vélstjórapróf tók Oie árið 1920
frá Vélstjóraskólanum í Reykja-
vík, hafði þá áður stundað járn-
smíðanám í Danmörku. Hann var
m.a. vélstjóri á togurum Kveldúlfs
hf. og Norðfjarðartogurunum,
einnig í síldarverksmiðju Kveld-
úlfs á Hesteyri. Um tuttugu ár var
hann vélstjóri í Sænsk-íslenska
frystihúsinu.
27. mars 1923 steig Ole mikið
gæfuspor er hann gekk að eiga
Ingu Lovísu Þorláksdóttur frá
ísafirði. Hún var dóttir Þorláks
Magnússonar trésmiðs og konu
hans, Júlíönu Ingimundardóttur.
Inga var góð og glaðlynd kona,
hjónaband þeirra var farsælt og
einkenndist af ást og virðingu
hvors til annars. Þau bjuggu í
Reykjavík allan sinn búskap,
nema um þriggja ára skeið á
Siglufirði.
Inga og Ole eignuðust sex börn,
en fóru ekki varhluta af sorginni,
tvær dætur, Sofie og Erna, dóu á
ungbarnsaldri, sonur þeirra,
Sverre, dó atta ára gamall. Þau,
sem eftir lifa, eru Sofie Marie, gift
Rolf Markan, Hugo, kvæntur und-
Um haustið 1930 kom ég í yngri
deild Bændaskólans á Hvanneyri.
Þá hófust kynni mín við þau góðu
hjón, sem hafa haldist síðan með
ágætum. Ragnhildur var mynd-
arkona, bæði í sjón og raun. Var
ég oft gestur þeirra, því ég leitaði
oft með úrlausnarefni til Guð-
mundar. Fékk eg þá alltaf góð-
gerðir. Þetta allt vil ég nú þakka
þeim báðum. Eftir 18 ár kom ég
aftur að Hvanneyri, þá var Guð-
mundur orðinn skólastjóri. Þar
var mér tekið sem syni. Þau sátu
staðinn með prýði. Öll umgengni
utan húss og innan var hjónunum
til sóma. Guðmundur fyrrum
skólastjóri skrifaði mikið um
landbúnað. Hann gaf út Búfræð-
inginn frá árinu 1934. Fyrst með
Þóri Guðmundssyni kennara. Síð-
ar stóð hann einn að útgáfunni
þar til Hólamenn tóku að gefa
Búfræðinginn út annað hvért ár.
Útgáfan hefir lagst niður fyrir
irritaðri, og Erling, kvæntur
Kristínu Egilsdóttur.
Heimili tengdaforeldra minna
einkenndist af sköpunarlist þeirra
beggja. Ole var hagur á málm og
tré, Inga málaði og saumaði, allt
lék í höndunum á þeim.
Barnabörnin voru þeirra líf og
yndi. Mér er minnisstæð gleði Ole
yfir sínu fyrsta barnabarni, sem
bar nafnið hans, hvernig hann
fylgdist með svo til hverju spori
drengsins, kom og svæfði hann og
hlúði að honum á allan hátt.
Alltaf hýrnaði yfir honum þegar
hann sá barnabörnin sem eru níu
talsins og ekki var minni gleðin
yfir barnabarnabörnunum sem
eru fimm. Fjölskyldan var hans
heimur, allir innan hennar nutu
umhyggju hans.
Inga lést 15. október 1970,69 ára
gömul. Eftir að Inga dó, var Ole
mest til heimilis hjá dóttur sinni
Sofie. Um tvö og hálft ár var hann
nokkru og er það skaði. Ritið flutti
margar fróðlegar greinar og frétt-
ir frá skólunum. Guðmundur gaf
út jarðraektarfræði og búreikn-
inga, sem hvortveggja eru kenndir
á Hvanneyri. Einnig skrifaði hann
tvær bækur um Hvanneyrarskóla,
aðra þegar skólinn varð fimmtíu
ára og hina þegar skólinn átti
nýlega níutíu ára afmæli. Eru
bækurnar stórfróðlegar og vel til
þerra vandað. Við öll þessi störf
stóð hans góða kona með honum
og studdi hann í starfi.
Kæri Guðmundur minn. Þú hef-
ir misst mikið við fráfall þinnar
góðu konu. Ég votta þér og
börnum þínum, barnabörnum,
systkinum og tengdafólki mína
dýpstu samúð. Bið ég Guð að
blessa ykkur öll. Guð blessi minn-
ingu Maríu Ragnhildar Ólafsdótt-
ur.
Guðfinnur Jónsson.
frá Urriðavatni.
á heimili mínu og er ég þakklát
fyrir þann tíma. Allt vildi hann
fyrir okkur gera og þó sérstaklega
fyrir yngsta meðlim fjölskyldunn-
ar, sem var 12 ára þegar afi kom
hingað. Aldursmunur þeirra var
70 ár, en gagnkvæm vinátta og
trúnaður ríkti þeirra á milli.
Alltaf var afi reiðubúinn að hjálpa
ef drenginn vantaði eitthvað, við-
gerð á hjóli — eða annað sem á
bjátaði. Ef honum fannst sonar-
sonurinn hryggur, ræddi hann við
hann á skilningsríkan hátt, og
stundum læddist afi út og kom þá
til baka með lakkríspoka eða
annað góðgæti. Oft var glatt á
hjalla hjá þeim þegar afi var að
segja frá sínum yngri árum, t.d.
skíðaferðum á ísafirði, sjóferðum
víða um höf, m.a. -siglingu til
Rússlands sem hann fór 15 ára
gamall sem kyndari á norsku
skipi.
Hafið átti stóran hlut í huga
þessa aldraða sjómanns. Á hverj-
um degi, þegar heilsan leyfði og
veður gaf, fór hann niður að höfn
til að sjá skipin og „finna sjávar-
loftið" eins og hann sagði.
Ole var dulur maður og flíkaði
ekki tilfinningum sínum, en hann
var traustur vinur í raun, hógvær
og vandaður svo af bar. Aldrei
heyrði ég hann segja styggðaryrði
um neinn, og hann dró ætíð fram
það góða hjá öðrum.
Nú þegar skiljast leiðir, vil ég
þakka tengdaföður mínum fyrir
allar góðu samverustundirnar og
það sem hann var mér og fjöl-
skyldu minni.
Blessuð sé minning hans.
Guðrún Karlsdóttir
Ole Christian
Andreassen
Hártoppar
-hártoppa-
festingar
Sérfræöingur frá hinu heimsþekkta „Trendman"
fyrirtæki, kynnir algjöra nýjung í hártoppum og
hártoppafestingum á rakarastofu minni laugardag-
inn 18., sunnudaginn 19. og mánudaginn 20.
október.
Pantið tíma í síma 21575 eða 42415.
VILLI RAKARI
MIKLUBRAUT 68.
vK5
Nýkomið
Verö 26.900
Litir: svart, rústrautt
Verð 26.900
Litir: grátt, svart, brúnt
Verö 39.100
Litir: grátt, svart, rústrautt
Varð 37.200
Litur: svart
Varö 37.100
Litur: svart, rauðbrúnt
Varð 37.100
Litur: rauöbrúnt
Póstsendum
SK0SEL
Laugavegí 60,
sími 21270.