Morgunblaðið - 09.12.1997, Blaðsíða 70

70 ÞRIÐJUDAGUR 9. DESEMBER 1997
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Steindór Hjörleifsson, leikari og fyrrverandi dag-
skrárstjóri Sjónvarpsins, átti hálfrar aldar leikafmæli
fyrir skömmu og um svipaðar mundir átti Soffía Jak-
obsdóttir leikkona 30 ára leikafmæli.
Yndislegt puð á heilli ævi
Morgunblaðið/Árni Sæberg
BLOMAROSIN Soffía Jakobsdóttir fær óvæntan glaðning á leikafmælinu
eftir sýninguna Frátekið borð.
Frumsýnt í blautum búningum
ari í þá daga og spurði: „Fyrirgefðu, ungi mað-
ur. Ætlarðu að leika hann haltan?“
Steindór segist hafa hætt að leika fyrir
tveimur árum og vera sestur í helgan stein.
„Eg er búinn að bíða lengi eftir því að lesa
bækurnar mínar,“ bætir hann við.
Hvað ert þú að lesa núna?
„Eg er að lesa Leyndarmál frú Stefaníu eftir
Jón Viðar Jónsson og er stóránægður með
bókina. Að henni lokinni byrja ég á Aldarsögu
Leikfélags Reykjavíkur sem var að koma út.“
Eftir stutta þögn bætir hann við, - trúr sínum:
„Það er ágætt að þú auglýsir það fyrir okkur í
leiðinni."
„FYRSTA frumsýningin sem ég tók þátt í
hjá Leikfélagi Reykjavíkur var á leikritinu
„Snjókarlinn okkar" eftir Odd Björnsson,"
segir Soffía Jakobsdóttir. „Allir fá gjöf sem
byrja í fyrsta skipti hjá Leikfélaginu. Ég
fékk bókina Leikfélag Reykjavíkur 50 ára og
inni í henni
eru skrifað-
ar ham-
ingjuóskir
og dagsetn-
ingin 19.
nóvember
árið 1967.
Annars
hefði ég
ekki haft
hugmynd
um að ég
ætti leikaf-
mæli.“
Manstu
eitthvað frá
sýningunni?
„Já, ég
man vel eftir
henni,“ svar-
ar Soffía
glettnislega
og auðheyrt
að hún á að-
eins hlýjar
minningar
frá þessari
sýningu í
Iðnó. „Þetta var afskaplega skemmtileg sýn-
ing,“ bætir hún við. „Tónlistin var eftir Leif
Þórarinsson og Eyvindur Ellertsson sá um
leikstjórn og leikmynd."
Hvað var svona eftirminnilegt?
„Leikmyndin var öll úr svampi, bæði him-
inn og jörð,“ svarar Soffía. „Það var lagður
hvítur svampur yfír allt sviðið og átti það að
tákna snjó á jörðu og ský á himni. Einnig
voru allir búningar úr svampi. Þetta þótti svo
eldfimt að það átti að banna sýninguna. Það
var óskaplegur titringur rétt fyrir frumsýn-
ingu og þrautalendingin var sú að bleyta bún-
ingana og sviðið.
Við lékum þess vegna í blautum búningum
á blautu sviði alla sýninguna. Það var mjög
sérstakt. Ég man líka að Kjartan Ragnarsson
lék snjókarlinn og var þakinn svampi frá
hvirfli til ilja. Hann þurfti að standa á sviðinu
frá því húsið var opnað þar til sýningin byrj-
aði. Enda var hann alltaf að dauða kominn
þegar hann loksins fékk að hreyfa sig.“
Hvað fæstu við um þessar mundir?
„Ég var í Hinu ljúfa lífí sem var að hætta
fyrir viku,“ svarar Soffía. „Einnig erum við
Saga Jónsdóttir og Hildigunnur Þráinsdóttir
með sýninguna Frátekið borð eftir Jónínu
Leósdóttur. Leikritið var upphaflega sýnt í
Höfundasmiðjunni hjá Leikfélaginu. Þá var
Bryndís Petra Bragadóttir í hlutverki Hildi-
gunnar. Okkur þótti það svo skemmtilegt að
við fengum leyfi til að nota það að vild og við
höfum sýnt það út um víðan völl, mikið hjá
eldri borgurum, og erum fúsar að sýna leik-
ritið fyrir hvern sem er og hvar sem er.“
Morgunblaðið/Ásdís
ÞORHALLUR Gunnarsson, formaður Leikfélags Reykjavíkur, afliendir
Steindóri Hjörleifssyni blömvönd á leikafmælinu.
21. NÓVEMBER 1947 steig Steindór Hjör-
leifsson fyrst á svið í hlutverki klukkusveins
í leikritinu Skálholti eftir Guðmund Kamban.
„Ég var þriðji klukkusveinninn," segir Stein-
dór þegar hann rifjar þetta upp. „Ég var
ennþá í leiklistarskóla Lárusar Pálssonar
svo það var út af fyrir sig minnisstætt. Þá
byrjuðum við að leika meðan við vorum enn-
þá í skóla.“
Er eitthvað þér ofar í huga en annað frá
löngum leikferli?
„Nei nei, elskan mín,“ svarar Steindór.
„Þetta hefur bara verið yndislegt puð á heilli
ævi. Ef til vill að ég fékk silfurlampann á sín-
um tíma en það er svo langt síð-
an. Svo var ég í stjórn Leikfé-
lagsins aldarfjórðung; það er eft-
irminnilegur tími.“
En einhverja hrakfallasögu
hlýturþú að hafa á takteinum?
„Já, af því þú nefndir þetta
ákveðna hlutverk í Skálholti,"
svarar Steindór og heldur áfram:
„I þá daga voru dálítið mildl
.þrengsii í Iðnó og vildi koma
mölur stundum í búningageymsl-
una. Rétt áður en ég átti að fara
á svið í einni sýningunni komst
ég að því mér til hrellingar að
búningurinn var mölétinn og það
reyndist vera stórt gat við lærið
á buxunum.
Þetta voru flauelsbuxur og
búningakonan hafði ekki tíma til
að bjarga þessu öðruvísi en með
risapuntnælu. í því sem ég fór inn
á sviðið rann upp fyrir mér að
svona gripur gat ekki runnið inn í
períóduna og ég greip því til þess
ráðs að hafa hendina yfir næl-
unni. Við það fékk ég ósjálfrátt
annað göngulag en til stóð. Hall-
grímur Bachmann var ljósameist-
Eiga sitt annað
heimili á sviðinu
ígi ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ sími 551 1200
Stóra sóiiii kl. 20.00:
HAMLET — William Shakespeare
Frumsýning á annan í jólum 26/12 örfá sœti laus - 2. sýn. lau. 27/12 nokkur sæti laus
— 3. sýn. sun. 28/12 nokkursæti laus — 4. sýn. sun. 4/1 — 5. sýn. fim. 8/1 — 6. sýn.
fös. 9/1.
GRANDAVEGUR 7 — Vigdís Grímsdóttir
Leikgerð: Kjartan Ragnarsson og Signður M. Guðmundsdóttir.
Þri. 30/12 - lau. 3/1.
FIÐLARINN Á ÞAKINU - Bock/Stein/Hamick
Fös. 2/1 -lau. 10/1.
Sýnt i Loftkastalanum kl. 20.00:
LISTAVERKIÐ - Yasmina Reza
Lau. 3/1.
----GJAFAKORT ER KÆRKOMIN GJÖF...................
Miðasalan eropin mán.-þrí. 13—18, mið.-sun. 13—20.
Simapantanir frá kl. 10 virka daga.
FJÖGUR HJÖRTU
eftir Ólaf Jóhann Ólafsson
Frumsýnt 30. desember
LISTAVERKIÐ
Sýning Þjóðleikhússins
lau. 3. jan. kl. 20
VEÐMÁLIÐ
Næstu sýningar milli jóla og nýárs.
Á SAMA TÍMA AÐ ÁRI
lau. 13. des. kl. 20
Ath. aðeins örfáar sýningar.
Miöasala s. 552 3000, fax 562 6775
Miðasala opin 10—18, helgar 13—18
Ath. Ekki er hleypt inn i sal eftir að
sýning er hafin.
y %lsi /SrrUM KONVi^
Bætt kjör kvenna skila sértil barnanna og samfélagsins. Munið gíróseðlana. <TlT hjálparstofnun — Vir/ kirkjunnar - hcima og hciman
Róandi og afslappað
Morgunblaðið/Kristinn
TÓMJST
Geisladiskur
LÍFSINS FLJÓT
Hugleiðslu- og heilunartónlist eftir
gítarleikarann Friðrik Karlsson.
Spor gefur út. 1.999 kr. 50 mín.
ÞÚ SKALT byrja á þvi að koma
þér vel fyrir, annaðhvort sitjandi
eða liggjandi. Hafðu líkamann í eðli-
legri stöðu og lokaðu augunum.
Hlustaðu eftir hjartslætti þínum,
andaðu djúpt nokkrum sinnum og
slakaðu enn frekar á við hverja út-
öndun...“
Svona byrja hugleiðsluleiðbein-
ingar Friðriks Karlssonar í bæk-
lingi hljómplötunnar Lífsins fljót.
Platan er augljóslega í allt öðrum
dúr en fýrri tónlist þessa færa tón-
listarmanns, sem þekktastur er fyr-
ir að hafa verið í hljómsveitunum
Mezzoforte og Stjóminni. Hún var
samin sérstaklega með það í huga
að vera leikin undir hugleiðslu, enda
hefur hún að sögn Friðriks verið
honum hugleikin að undanförnu.
Með hverju lagi fylgja hugieiðingar
eftir Friðrik og ætlast hann til að
hlustandinn hafí þær í huga við
hlustun.
Undirritaður hefur ekki
hlýtt á margar „nýaldar“-
eða hugleiðsluplötur og
því kom Lífsins fijót hon-
um þægilega á óvart. Tón-
listin nær sannarlega til-
gangi sínum; rósemin allt
að því yfirbugar mann og
hugurinn leitar á slóðir
grænna gmnda og heiðs
himins.
Friðrik er sem kunn-
ugt er afbragðs hljóð-
færaleikari, enda hefur
orðstír hans borist um
víðan völl og hann er eft-
irsóttur innan lands sem
utan. Því kemur ekki á
óvart að allur fiutningur
og hljóðfæraleikur er í
hæsta gæðaflokki, hvort sem er
gítarleikur, sítarleikur eða hljóm-
borðsleikur (þótt hann hafi máske
ekki verið þekktur hljómborðsleik-
ari hingað til). Hann beitir öllum
mögulegum brellum til að róa
hlustandann og notar umhverfís-
hljóð óspart, t.a.m. sjávarnið.
Hljómur er ágætur, en hljómborðs-
hljómurinn er á köflum einum of
gervilegur. Kannski hefði hann
mátt nota blásturshljóðfæri, svo
sem flautur. Klassíski gítarinn er í
forgrunni og einnig notar hann sít-
ar (ég verð að viðurkenna að ég
heyri ekki hvort sítarinn er raun-
verulegur eða spilaður á hljóm-
borð).
Lífsins fljót er kærkomið, ekki
síst núna þegar jólaösin er að hefj-
ast. Eftir erfíðan vinnudag eða inn-
kaupaferð er tilvalið að setja
diskinn í spilarann, ýta á „play“ og
leggjast upp í sófa. Hver veit nema
streitan leki af manni?
ívar Páll Jónsson