Morgunblaðið - 09.12.1997, Blaðsíða 39
MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
ÞRIÐJUDAGUR 9. DESEMBER 1997 39
Þrír salir teknir í iiotkun á annarri hæð Edinborgarhússms á ísafirði
Ljóðatónleik-
ar á íslensku
TÓJVLIST
Hljómdiskar
ÍSLENSKA
EINSÖNGSLAGIÐ 3 & 4
Þdra Einarsdóttir, sópran, Björn
Jónsson, tenór, Ingveldur Yr Jóns-
dóttir, mezzósópran, Finnur
Bjarnason, baríton, Hanna Dóra
Sturludóttir, sópran, Gunnar Guð-
björnsson, tenór, Elsa Waage,
kontraalt, Bjarni Thor Kristins-
son, bassi. Jónas Ingimundarson,
píanó. Upptökustaður: Menning-
armiðstöðin Gerðuberg jan.-sept.
1997. Upptaka og hljóðvinnsla:
Halldór Víkingsson/Fermata
hljóðritun. Umsjón: Jónas Ingi-
mundarson. Utgefandi. Menning-
armiðstöðin Gerðuberg og
Smekkleysa ehf. 1997.
Dreifing: Japis.
ÞESSIR tveir hljómdiskar með
59 íslenskum einsöngslögum, í
mjög vandaðri og fallegri útgáfu,
koma í framhaldi af tónleikum í
Borgarleikhúsinu í ágúst sl. (upp-
haf níunda starfsárs Ljóðatónleika
Gerðubergs). I bæklingi kemur
fram að um 360 íslensk einsöngslög
hafa verið flutt á Ljóðatónleikum
Gerðubergs, sem hófust fyrir níu
árum. Á afmæli íslenska lýðveldis-
ins 1994 komu út geisladiskar und-
ir heitinu Fagurt syngur svanurinn
- íslenska einsöngslagið 1 & 2, en
þeir hafa verið ófáanlegir um nokk-
urt skeið.
Á þessum hljómdiskum koma
fram átta úrvalssöngvarar, sem all-
ir eru vel þekktir héðra og jafnvel
víðar sumir hverjir. Og þó að sumir
séu enn betri (og þekktari) en aðrir
(svo sem Gunnar Guðbjörnsson -
ég þori ekki að gera upp á milli
kvennanna) ber það aðeins vott um
hvað sumir hljóta að vera rosalega
góðir (sem Gunnar er!). Rödd
Björns Jónssonar virtist mér nokk-
uð ójöfn að gæðum, hljómminni og
„grennri“ á lægra sviði, en
blómstrar þegar hann beitir henni
af þrótti. Finnur Bjarnason er
vandaður söngvari með ljósan og
lýrískan baríton. Hann hefur þegar
vakið mikla athygli fyrir ljóðasöng.
Og það var eins og sjálfur Sarastro
væri mættur, þegar Bjarni Thor
Kristinsson hóf upp raust sína.
Hann ætti að nýtast í óperuheimin-
um. Konurnar allar hver annarri
betri (þó ein sé vafalaust best!). Og
Jónas Ingimundarson, sem á hér
tvö ágæt lög um vorið, gæðir und-
irleikinn lífí og karakter, einsog
venjulega.
Um sönglögin er skemmst frá að
segja að þau era misgóð og sum
ekki mjög skemmtileg, sem er öllu
verra. Eg veit ekki hvað (eða hver)
hefur ráðið verkefnaskránni,
söngvaramir sjálfir eða hvort eins
konar kvótaregla um bróðurlega
skiptingu með gömlu og „nýju“
hafi verið í gangi. Eg leyfi mér
samt að segja að sum laganna séu
ekki merkilegar tónsmíðar - og
ekkert skemmtilegri fyrir það, ef
einhver skyldi halda það. Sum tón-
skáld virðast hafa veika tilfinningu
fyrir línu (við getum kallað það
„landslag lagsins"), sjá ekki skóg-
inn fyrir trjánum, en það gildir
svosem einnig um marga ljóða-
söngvara. Auðvitað er þó megnið af
þessu gott - og sumt frábært, eins
og t.d. lög Emils Thoroddsen, sem
virðast þeim mun betri sem þú
heyrir meira af íslenskum lögum.
En það er vissulega af nógu að
taka í „flóra“ (eða ,,fánu“) íslenskra
sönglaga og vel hægt að fylla
marga diska af „fínum forréttum
og gómsætum desertum“.
Þetta er hvað sem því líður
vönduð og falleg útgáfa, mörg
mjög góð og falleg lög og innanum
nokkrar perlur. Og yfirleitt mjög
vel sungið (en ekki hægt að segja
að hljómburður í Gerðubergi sé
ýkja „flatterandi"). Fyrir safnara
getur þetta orðið kjörgripur, og þá
er ekki spurt um hvort allt sé jafn
skemmtilegt og gott.
Oddur Björnsson
240 fermetra
sýningarsvæði
ísafírdi. Morgunbiaðið.
STJÓRN Edinborgarhússins á
Ísafírði bauð til mannfagnaðar
fyrir stuttu, til að fagna stórum
áfanga sem náðst hefur í upp-
byggingarstarfi félagsins, þ.e.
þremur sölum á 2. hæð hússins,
samtals um 240 m2, sem nú eru
komnir í fulla notkun.
Fjölmargir gestir og velunnar-
ar félagsins komu til mannfagn-
aðarins og var það samdóma álit
þeirra að vel hefði tekist til við
uppbygginguna. Jón Sigurpáls-
son, stjórnarmaöur í Edinborgar-
húsinu ehf., flutti ávarp við opn-
unina, fluttur var leikþáttur,
Söngfjelagið úr Neðsta söng
nokkur lög, Eyvindur Eiríksson
rithöfundur las úr eigin verki og
þrír ungir piltar sem kalla sig
Vonarbræður, fluttu nokkur lög.
Að sögn Jóns Sigurpálssonar,
hófust framkvæmdir við fyrsta
áfangann af fjórum fyrir þremur
árum. „Næsti áfangi er stórt rými
sem kemur til með að geyma fjöl-
nota sal undir leiklistar- og tón-
listarstarfsemi og raunar hvað
sem er. Framkvæmdir við það
verk hefjast á næsta ári, en
hvenær því lýkur, ræðst af fjár-
magninu sem við komum til með
að hafa á milli handanna. Okkar
vonir standa til að hægt verði að
ljúka verkinu á tveimur árum og
að húsið verði fullbúið innan fimm
ára,“ sagði Jón í samtali við blað-
ið.
Forsvarsmenn Flugfélags ís-
lands, þeir Páll Halldórsson og
Thor Ólafsson voru viðstaddir
opnunina, en þeir hafa átt í við-
ræðum við stjórn Edinborgar-
hússins um að fá leigða aðstöðu í
húsinu undir söluskrifstofu fé-
lagsins. Ráðgert er að skrifstofan
verði opnuð fyrir komandi sumar,
en þá um leið mun söluskrifstofa
Flugleiða á Isafirði verða lögð
niður.
Á ÆFINGU hjá Lúðrasveitinni Svaninum.
Sveifla hjá
Svaninum
HLJÓÐFÆRALEIKURUM í
Lúðrasveitinni Svaninum fjölgaði
veralega í haust og era þeir nú um
35. Sveitin heldur jólatónleika í
Tjarnarbíó miðvikudaginn 10. des-
ember kl. 20 og meðal verkanna
verða tvö sem ekki hafa verið flutt
fyrr hér á landi.
Annars vegar er um að ræða Til-
brigði um Big Ben eftir hollenska
tónskáldið Kees Vlak og gætir
áhrifa enskra þjóðlaga í verkinu.
Hins vegar er Quasi una Tarantella
eftir Elías Davíðsson en það skrif-
aði hann á sínum tíma fyrir sviss-
neska blásarahljómsveit.
Fluttar verða tvær jólalagasyrp-
ur, einnig Reykjavíkurlög í útsetn-
ingu Ellerts Karlssonar og mars úr
óratóríunni Herkules eftir G. F.
Handel. Einnig verða flutt verk eft-
ir Alfred Reed, Louis Prima,
Maurice Jarre og Malcolm Arnold,
að sögn stjóraandans, Haralds
Arna Haraldssonar.
Uppsveifla er í starfi Svansins og
í október var farið í tónleikaferð til
Víkur í Mýrdal. Voru haldnir þar
tónleikar í samráði við Tónskólann í
Vík og nemendum kynnt hljóðfærin.
Akveðið hefur verið að endurnýja
búninga sveitarinnar og er verið að
leita styrkja hjá fyrirtækjum með
þetta markmið í huga. Vonast sveit-
in til að geta skartað nýju búning-
unum á næstu vortónleikum.
Félagar í Svaninum era af báðum
kynjum, flestir um eða innan við tví-
tugt. Langelstur er Gísli Ferdin-
andsson sem varð sjötugur á árinu.
„Hann reyndi að hætta í fyrra en
gat það ekki,“ segir Vilborg Jóns-
dóttir, formaður stjómar sveitar-
innar. Gísli, sem spilar einkum á
piccolo-flautu, hefur nú verið í
lúðrasveitinni í rúmlega hálfa öld.
Morgunblaðið/Halldór
FJÖLMENNI var viðstatt formlega opnun fyrsta áfanga Edinborgar-
hússins á Isafirði.
MEÐAL skemmtiatriða á opnuninni var söngur og spil þessara þriggja
pilta sem kalla sig Vonarbræður.
Stjórn kon-
unglegu
óperunnar
segir af sér
London. The Daily Telegraph.
CHRIS Smith, menningar-
málaráðherra Bretlands,
þykir ekki öfundsverður af
hlutverki sínu en deilurnar í
tengslum við stærstu ópera-
hús landsins virðast engan
endi ætla að taka. Eftir að
menningar-, fjölmiðla- og
íþróttanefnd breska þingsins
samþykkti ádrepu á stjórn
konunglegu bresku óperann-
ar þar sem hún var sögð van-
hæf, ákvað stjómin að segja
af sér i heild. Hefur Smith
tekið ábyrgð á stjóm hússins
um stundarsakir.
Mary Allen, sem tók við
starfi framkvæmdastjóra óp-
erannar fyrir skemmstu,
bauðst einnig til að segja af
sér en hún var beðin um að
sinna starfi sinu áfram.
Búist er við að menningar-
málaráðherrann muni á
næstunni kynna nýja rekstr-
aráætlun fyrir konunglegu
óperana en að hann bíði fram
í janúar með að kynna nýja
stjóm.
Léleg stjómun?
í áliti þingnefndarinnar er
fráfarandi stjórn óperunnar
sökuð um lélega stjómun og
hún sögð óhæf til að fara með
opinbert fé. Era sumir
stjómarmeðlimir sagðir æva-
reiðir vegna álits nefndarinn-
ar en þeir era sagðir hafa
gert sér grein fyrir því að
þeir hafí glatað trausti þings-
ins. Daginn áður en stjórnin
sagði af sér hafði formaður
hennar hins vegar lýst því yf-
ir að hann hygðist „berjast
fram undir það síðasta".
Á meðal þeirra sem sagðir
era líklegir til að hreppa sæti
í stjórn óperannar er David
Mellor, fyrrverandi ráðherra
íhaldsflokksins, sem sagði af
sér embætti vegna kynlífs-
hneykslis, en hann er mikill
áhugamaður um tónlist. Þá
era nefndir Dennis Steven-
son, stjórnarformaður Tate-
gallerísins, kvikmyndagerð-
armaðurinn Putnam lávarð-
ur, Cameron Mackintosh,
framleiðandi margra stærstu
söngleikjanna á West End og
Harvey Goldsmith, sem unn-
ið hefúr mikið með rokktón-
listarmönnum.