Þjóðviljinn - 24.12.1948, Qupperneq 14

P'-ÍjM

7
jáílfcT#
ÞJÓÐVILJINN
Jólin 1948
— Nú hvernig það?
— Jú þeir gerðu mér margan greiðann í staðinn.
Guðjón þagnaði augnablik, brosti og hélt svo áfram:
— Hafi það níðzt úr mér að gera eitthvað gottr hef-
ur-;það komið margfaldlega aftur.
Það héldu margir að ég væri
búinn að vera £ v
Eg hef eittihvað heyrt að þú serf ótrúlega líf-
— Já, ég missti heilsuna um tíma af iiðágigt og.
nú. fýrir ári síðan fékk ég meihsemdý:j ' magann.^
Eg;‘ýann þó að heyskap hvern dag úm' sumarið, smal-
a$i„.og dró í sundur um haustið, en dágirín .eftir' fór
ég-súður til uppskurðar. Eg var ekkerí úföihn hema
béinin og skinnið og það héldu márgir að ég væri

búinn að vera, að ég myndi ekki þola uppskurðinn
vegna þess hve ég var orðinn gamall. Eg var^kor-
inn upp. á Landspítalanum og það tókst mjög yel, ég
fór áð stíga í fæturna daginn eftir. En lengý var ég.
að jafna mig. Stúlkurnar urðu að leiða mig um gang-
ana fyrst á eftir og ég man að ein þeirra sagði: „Af-
skaplega stikarðu stórt maður.“ Eg sváráði 'éíns og
satt 'várí „Eg er gamall smali“. Um leið og þéssi að-'
gerð var framkværnd, var gamalt kviðslít Íagáð. ■)
fGuðjón var á 81. aldursári, þegar hann vár slcof-
inn-upp á Landspítalanum og mun vera'éinn élzti
— cf ekki elzti —maður hér á landi', 'éi svó 'míkiir
holskurður hefur veriþ gerður á).
Fyrsta vetrarferðin vestur að Djúpi
—r Þú gætir vafalaust ságt frá mörgu af vetrarr..
ferðjjm þínum vestur á Fjörðu, bæði fyrr og síðarrr
— Ekki veit ég hve sögulegt það var, en. oft voru-..
þær erfiðar bæði þæx- sem ég fór í erindum búnaðar-
félagsins og fyrstu ferðirnar mínar, þegar ég var
strákur. .
—Láttu mig heyra eitthvað af þeim.
— Það væri þá helzt að ég segði þér af fyrstu.
,-e