Dagblaðið Vísir - DV - 04.09.1996, Blaðsíða 4

4
MIÐVIKUDAGUR 4. SEPTEMBER 1996
Fréttir
Lesblindur nemandi í Öldutúnsskóla færður fyrirvaralaust í Víðistaðaskóla:
Búið að brjóta
drenginn niður
- segja forráðamenn hans sem ætla að leita réttar sms
Guðný Runólfsdóttir ásamt 13 ára syni sínum fyrir framan Öldutúnsskóla í Hafnarfirði. Drengurinn, sem er lesblind-
ur, var fyrirvaralaust færður i Víðisstaðaskóla í sérdeild sem þar hefur verið komið upp. Guðný gagnrýnir skólayfir-
völd fyrir að hafa ekki haft samráð við sig og hyggst leita réttar síns. DV-mynd Pjetur
„Við munum leita réttar okkar
því við teljum þetta skýlaust brot á
grunnskólalögunum að hálfu skól-
ans, hann er að bregðast skyldum
sínum. Skólinn á að hafa velferð
barnanna að leiðarljósi, ekki síst
andlegu hliðina. Það er búið að
brjóta drenginn niður með því að
slíta hann frá félögum sínum. Auð-
vitað skiptir það máli að gera hlut-
ina í sátt og samráði við foreldra og
forráðamenn bamanna en ekki á
þennan hátt, með engum fyrirvara.
Það er ekki hægt að gera litlum
bömum þetta,“ sagði Sigurður
Gíslason í samtali við DV en syst-
ursonur hans, þrettán ára, var
færður fyrirvaralaust úr námi í
Öldutúnsskóla í sérstaka deild í
Víðisstaðaskóla í Hafnarfirði.
Drengurinn er með lesblindu og
hefur því átt við mikla lestrarörð-
ugleika að etja. Fyrir tveimur
árum var hann færður úr sínum
bekk í sérdeild í Öldutúnsskóla.
Það gekk ekki sem skyldi og fór
hann aftur í sinn bekk síðasta vet-
ur. Guðný Runólfsdóttir, móðir
drengsins, sagði þaö hafa gengiö
mjög vel og kennarinn séð ákveðn-
ar framfarir í lestrinum.
Skólastarf hófsfsem kunnugt er
á mánudaginn en Guðný fékk til-
kynningu um það sl. föstudag að
hann fengi ekki áfram inni í
Öldutúnsskóla heldur yrði færður
til. Nokkurra mínútna gangur er
frá heimili þeirra í Öldutúnsskóla
en Víðisstaðaskóli er það langt i
burtu að drengurinn þyrfti aö taka
tvo strætisvagna, færi hann þá leið-
ina.
Erfiöar aðstæöur heima fyrir
Aðstæður heima fyrir hjá Guð-
nýju em erfiðar þar sem hún er í
átta vikna lungnameðferð á
Reykjalundi og átti að vera komin
þangað á sunnudagskvöld að loknu
helgarfríi. Þau Sigurður gengu á
fund sérkennslufulltrúa á skóla-
skrifstofu Hafnarfjarðarbæjar á
mánudagsmorgunn til að fá úr-
lausn sinna mála. Sigurður sagði
að þar hafi verið tekið vel á móti
þeim og lagt til að drengurinn fengi
aðlögunartíma, myndi til að byrja
með ganga í Öldutúnsskóla og síð-
an yrði séð til um framhaldið.
Með þessi svör fór Guöný með
son sinn eftir hádegi í mánudag i
Öldutúnsskóla. Þar hafði hins veg-
ar ekkert breyst. Drengurinn yrði í
Víðisstaðaskóla. Til stóð að koma á
fundi milli skólastjómenda í
Öldutúnsskóla og forráðamanna
drengsins í gær en þegar þetta var
ritað hafði ekki verið boðað til
slíks fundar. Guðný var kvödd aft-
ur í meðferð á Reykjalundi í gær-
morgun.
„Ég trúi því að drengurinn á eft-
ir að læra að lesa, ef allir leggjast á
eitt. Þaö em helst löngu orðin sem
hann á erfitt með.
Kennarar og aðrir í skólanum
hafa alla tíð talið mér trú um að
þeir myndu hjálpa þessum dreng
en svo brást það algjörlega núna.
Það var ekkert samband haft við
mig til að fá mitt álit. Fæ bara til-
kynningu á föstudegi þegar skólinn
á að heijast á mánudegi. Þetta brýt-
ur mann alveg niður andlega,"
sagði Guðný við DV.
Ákveöiö í síöustu viku
Haukur Helgason, skólastjóri
Öldutúnsskóla, sagðist ekki vilja
tjá sig um þetta mál í einstökum at-
riðum þegar DV hafði samband við
hann. Hann sagði að ákvörðun hafi
ekki legið fyrir fyrr en í síðustu
viku hvar sérdeild af þessu tagi
yrði í Hafharfirði. Þess vegna hafi
ekki verið haft samband við for-
eldra drengsins fyrr. Þeim hafi
hins vegar verið sagt í vor að þetta
stæði til. Ákvörðunin hafi því ekki
átt að koma þeim á óvart.
Unnur Halldórsdóttir, formaður
samtakanna Heimili og skóli, sagði
það standa skýrt í grunnskólalög-
unum að gmnnskólinn væri fyrir
öll böm, án tillits til fötlunar.
Áhersla væri lögð á að böm væm í
hverfisskóla og sveitarfélagið legði
til sérkennslu heima fyrir ef með
þyrfti.
„Ég veit ekki forsendur skólans
en mér finnst undarlega að málinu
staðið, að tilkynna flutning með
þetta skömmum fyrirvara. Ég gæti
ekki sagt við mitt barn á föstudegi
að á mánudegi færi það í nýjan
skóla,“ sagði Unnur og benti á að í
nýlegri reglugerð stæði að ef finna
þyrfti sérkennsluúrræði fyrir bam
þá væri það gert í samráði og með
samþykki forráðamanna þess.
Guðjón Ólafsson, sérkennslufull-
trúi í Hafnarfírði, vildi ekki tjá sig
að svo stöddu mn þetta mál, sagði
það ekki þjóna hagsmunum drengs-
ins að ræða það opinberlega.
-bjb
Dagfari
Heilsa lækna í húfi
Læknadeilan dregst enn á lang-
inn. Ekki vegna þess að heilsu-
gæslulæknar vilji ekki semja. Öðm
nær. Þeir hafa verið tilbúnir til
þess frá upphafi. Nei, ástæðan fyr-
ir því að heilsgæslulæknar hafa
lagt niður störf er einfaldlega sú að
fjármálaráðherra neitar að semja
við þá. Ráðherrann er ábyrgðar-
laus gagnvart læknum og faglegum
metnaði þeirra. Deilan snýst nefni-
lega ekki um kjör læknanna, eftir
því sem þeir segja sjálfir.
Hún snýst um faglega stöðu
þeirra í heilbrigðiskerfinu, stöðu
sem þeir sætta sig ekki við og til að
bæta hana þarf að laga kjörin og
launin en eins og fyrr segir eru
launakjörin aukaatriði í því máli.
Þetta hefur íjármálaráðherra ekki
skilið og neitar að semja um bætt
laun af því að hann heldur að deil-
an snúist um hærri laun.
Nú hafa að minnsta kosti tíu
heilsugæslulæknar ráðið sig til
starfa erlendis og fleiri em á leið-
inni og læknamir sem eftir eru eru
hættir að sinna neyðarvöktum
vegna þess að þaö tekur því ekki.
Heilsugæslulæknar eru sem sagt
hættir að hafa áhyggjur af heOsu-
gæslunni og út af fyrir sig má þá
einu gilda hvort samið verður við
þá eða ekki. Þeir eru ýmist farnir
eða orðnir áhugalausir.
En það er ekki þeim að kenna
heldur ráðherranum sem heldur að
læknamir vilji hærri laun, þegar
þeir eru alls ekki að biðja um
hærri laun, heldur faglega viður-
kenningu, sem hugsanlega getur
síðan leitt til hærri launa en það er
allt önnur saga og algjört aukaat-
riði í sjálfu sér. Heilsugæslulækn-
ar sem enn em í „verkfalli" hafa
tekið upp á því að undanfömu að
halda fundi með sjálfum sér. Þeir
fundir eru ýmist haldnir fyrir
sunnan eða norðan og læknarnir
eru svo hart keyrðir að þeir aka
um á rútum til að spara einkabíl-
ana og til að sýna samstöðu. Sam-
staðan var svo mikil á fundinum
fyrir norðan um helgina að þar
sagði enginn neitt, nema það sem
hinir sögðu, og þeir töluðu allir
einum rómi og einni röddu og
þetta var sem einn maður á fundin-
um.
Hingað til hefur Dagfari haft
áhyggjur af sjúklingunum sem
þurfa á heilsugæslu að halda, en
nú sýnist manni að læknanrir
sjálfir séu ekki siðra áhyggjuefni.
Þeir eru hættir að hafa skoðun á
deilunni, þeir hafa lagt niður störf,
nema þeir sem ætla til útlanda, og
þeir segja aö það taki því ekki að
sinna 5% af sjúklingum meðan
95% fá enga þjónustu. Þessi 5%
geta bara átt sig undir svona kring-
umstæðum, enda verða læknamir
að einbeita sér að eigin heilsu þeg-
ar fjármálaráðherra virðir þá ekki
viðlits og sáttsemjari er hættur að
kalla þá á fundi og þjóðfélagið allt
lætur sér fátt um finnast þótt þeir
hafi sagt upp störfum sínum.
Undir það síðasta hafa menn
samþykkt að skoða læknamálin í
heild sinni og Læknafélagið hefur
skipað menn í nefnd til viðræðna
við ráðherrann en heilsugæslu-
læknar taka fram að ekkert verði
samið um læknamál almennt fyrr
en málefni heilsugæslulækna sér-
staklega eru leyst. Ráðherrann seg-
ir á hinn bóginn að ekki sé hægt að
semja við heilsugæslulækna fyrr
en læknamálin í heild hafi verið
leyst. Þetta er hnúturinn í augna-
blikinu og á meðan fer heilsu heils-
gæslulækna hrakandi með hverj-
um deginum og spurning hvort
þeir séu lengur með réttu ráði.
Allt út af því að ráðherrann skil-
ur ekki að það er ekki verið að
gera kröfur um hærri laun heldur
faglega viðurkenningu sem að
sjálfsögðu leiðir til hærri launa. En
þau koma þá af sjálfu sér en ekki
vegna þess að læknarnir séu að
gera kröfu um það. Á þessu er reg-
inmunur. Dagfari