Dagblaðið Vísir - DV - 04.09.1996, Blaðsíða 13

B MIÐVIKUDAGUR 4. SEPTEMBER 1996
menning m
Valinn úr
stórum hópi
Áskell Másson tónskáld, sem
lesendum DV er að góðu kunn-
ur fyrir tónlistargagnrýni sína,
á verk á tón-
listarhátíð
Alþjóða-
samtaka
um sam-
tímatón-
list,
ISCM, í
Kaup-
manna-
höfn á
laugar-
daginn
kemur. Verk
Áskels, „Elja“,
var frumflutt af Caput-hópnum
í fyrra. Aðstandendum hátíðar-
innar bárust mörg hundruð
tónverk og var „Elja“ meðal
þeirra fáu sem valin voru til
flutnings á hátíðinni.
„Guð er kona"
Anna Gunnlaugsdóttir
myndlistarmaður hefur að
undanfomu sýnt myndir í ein-
um af þrem sölum Billedværk-
stedet í Brovst á Norður-Jót-
landi og hefur fengið góðar
viðtökur. Hún vinnur með
akrýlliti sem hún blandar með
sandi og glerdufti og nær góðri
fyllingu í myndir sínar, að
dómi danskra gagnrýnenda.
Anna sýnir eingöngu myndir
af konum og yfirskrift sýning-
ar hennar er „Guð er kona“,
enda segist hún vilja líta á
ímynd guðs sem blíða, ástríka
og sterka konu en ekki sem
refsiglaðan karlguð.
Alþjóðleg
kvikmyndahátíð
FEMINALE, alþjóðlega
kvennakvikmyndahátíðin,
verður haldin í áttunda sinn í
Köln 2.-6. október. Þar verða
sýndar rúmlega 100 bíómyndir
frá 23 löndum i ýmsum flokk-
um. Ein yfirskriftin er Myndir
sem virða engin landamæri,
annar flokkur heitir Lesbíu-
myndir, í þriðja flokknum eru
myndir sem fjalla sérstaklega
um ísrael og Palestínu og þeim
fjóröa heimildarmyndir um
konur í stríði. Einnig verður
haldinn fundur með fimm
kvenkyns kvikmyndagagnrýn-
endum sem verður sérstaklega
boðið á hátíðina.
Spánskt kvöld
Kaffileikhúsið í Hlaðvarp-
anum við Vesturgötu er að
undirbúa Spánskt kvöld til að
fylgja eftir Grísku kvöldunum
sem vinsælust urðu í vor sem
leið. Leikstjóri er sá sami, Þór-
unn Sigurðardóttir, en dag-
skráin er öllu umfangsmeiri.
Kristinn R. Ólafsson
útvarpsmaður
leikur Sigurð
A. Magnús-
son og seg-
ir frá
Spáni,
landi og
þjóð, Pét-
ur Jónas-
son og
Einar Kr.
Einarsson
leika á gítar
og Lára Stefáns-
dóttir dansar. Stórstjarna sýn-
ingarinnar verður svo Sigríðiu'
Ella Magnúsdóttir söngkona
sem búsett er í Englandi og
hefúr ekki sungið heima óra-
lengi. Hún mun syngjá hæði á
íslensku og spönsku en ís-
lensku textarnir verða eftir
Þorstein Gylfason heimspeking
og skáld.

íslensk barnabók til Bandaríkjanna
DV. Akranesi:______________________
Árið 1994 kom út á Akranesi
bamahókin Ármann og Blíða sem
fjallar um stam. Hún er eftir Akur-
nesingana Elmar Þórðarson tal-
meinafræðing, Bjarna Þór Bjama-
son myndlistarmann og Kristínu
Steinsdóttur rithöfund. Þegar fréttist
að verið væri að gefa bókina út í Sví-
þjóð og Bandaríkjunum leitaði DV
til Kristínar til að fræðast um hók-
ina.
Upphaflega langaði Elmar Þórðar-
son, talkennara á Akranesi, til að fá
hók sem fjallaði um vandamálið
stam, segir Kristín. Hann hafði er-
lendar fyrirmyndir en vildi fremur
fá íslenskt efni en láta þýða það út-
lenda. Hann leitaði þá til mín og
spurði hvort ég gæti skrifað bók með
stamara í aðalhlutverki. Ég sló til og
það gerði Bjami Þór lika sem Elmar
bað um að myndskreyta verkið.
Þetta varð bók upp á 20 síður, með
mynd á hverri siðu og aðgengilegu
letri fyrir börn sem eru farin að lesa
svolítið sjálf.
Sagan segir frá 6 ára dreng sem
stamar, og það vandamál hans er
m S| \A 'T'- ili. |;!;l H'
í H m íi'
L i r pj i S i * Bilai 31
ekki leyst í sögunni. Við vildum
velta því upp og segja frá barni sem
reynir það á sjálfu sér til að auðveld-
ara yrði að ræða það, til dæmis í
bekkjum. Ef einhver stamar í bekkn-
um er gott að opna umræðuna um
það með því að lesa bókina upphátt
fyrir krakkana. Á eftir sögunni gef-
ur Elmar ráðleggingar um frekara
lestrarefni og hvernig eigi að með-
höndla böm sem stama.
Svo sendi Elmar bókina í hrárri
danskri þýðingu á ráðstefnu til Sví-
þjóðar. Þar fengu Svíar áhuga á
henni og tóku hana til útgáfu. Aftur
á móti var það bandarískur kennari
hér á landi sem sá bókina og setti sig
í samband við einhverja aðila í
Bandarikjunum sem vilja líka gefa
hana út.
Bandaríska útgáfan verður líklega
alveg eins og sú íslenska en Svíam-
ir vildu leggja svolítið aðrar áhersl-
ur en við höfðum gert, og Bjarni Þór
varð góðfúslega við því að teikna að
hluta til aðrar myndir fyrir þá. Sví-
amir vom mjög ánægðir með þær
og þær verða í sænsku útgáfunni.
-DVÓ
Sumar á Sýrlandi:
Meira stuð!
Fyrir tuttugu árum sendu Stuð-
menn frá sér eina vinsælustu plötu
íslandssögunnar, Sumar á Sýrlandi.
Síðasta vetur sýndi Fjölbrautaskól-
inn í Breiðholti söngleik byggðan á
plötunni í íslensku óperunni. Nú
sýnir Ég leikhúsið nýtt og endur-
bætt verk byggt á plöt-
unni í Loftkastalanum.
Nýr leikstjóri og hand-
ritshöfundur Sumars á
Sýrlandi er Valgeir
Skagfiörð en aðstoðar-
leikstjóri Guðmundur
R. Kristjánsson sem var leikstjóri
sýningarinnar í FB. Útlitshönnun
er í höndum Rebekku A. Ingimund-
ardóttur.
Afglöp og eiturlyf
Söguþráðurinn er á þá leið að
Karl fréttir að faðir hans, sem ekk-
ert hefur skipt sér af honum, vilji
hitta hann. Karl er að útskrifast úr
framhaldsskóla og þetta kemur
miklu róti á huga hans, enda vill
hann ekkert vita af pabba gamla
sem honum finnst vera bara út-
brunninn rokkari og dópisti. En í
glaumi útskriftarteitis leiðist Karl
sjálfur út í eiturlyfianeyslu. Hann
endar á sjúkrahúsi eftir að hafa tek-
ið of stóran skammt. Á sjúkrabeði
sonar síns rifia foreldrarnir svo upp
eigin afglöp í æsku.
Orri Huginn Ágústsson leikur
Karl. Föðurinn á eldri árum leikur
Hrólfur Sæmundsson. Stella G.
Kristjánsdóttir leikur móðurina.
ívar Harðarson leikur rokkarann á
yngri árum en Þóranna K. Jón-
björnsdóttir móðurina unga. Hrólf-
ur, Stella og Orri virka stundum
óörugg í sínum hlutverkum og gild-
ir það reyndar um flesta aðra leik-
ara. Þó eru Arnór G. Jónsson og
Sverrir Þ. Sverrisson skemmtilegir
í hlutverkum Lilla og hins kaldrifi-
aða umboðsmanns, Skafta Kúld.
Undantekningin er Bjartmar
Þórðarson sem leikur sýrlenska
guðinn Meskalídó. Jafnvel þegar
röddin brást hon-
um 1 einu laginu
lét hann sér
hvergi bregða. Þar
er á ferðinni góð-
ur leikari.
Þrátt fyrir mis-
jafnan leik er Sumar á Sýrlandi
skemmtileg sýning. Eina umkvört-
unarefnið er söngurinn, hann mætti
vera kraftmeiri. Hljómsveitin er
hins vegar þétt og góð. Sviðsmyndin
er afar dauf og stundum er ansi fá-
tæklegt um að litast á sviðinu en
því bjargar mjög flott tölvugrafik og
litskrúðugir búningar.
Vel þess virði að sjá
Sagan í söngleiknum er sæmileg
svo langt sem hún nær. Boðskapur-
inn um skaðsemi eiturlyfia missir
að vísu marks því þeir sem ánetjast
þeim í sögunni sleppa nokkuð
óskaddaðir.
Það má samt ekki gleyma því að
hér er ætlunin að skemmta fólki en
ekki að senda það út í nóttina með
þunga raunasögu á bakinu. Vilji
fólk sjá kaldranalegan veruleika eit-
urlyfianeyslu skal því bent á kvik-
myndir eins og Trainspotting eða
bókina Dýragarðsbörnin. Sumar á
Sýrlandi á fátt skylt með sliku.
Söngleikurinn er fullur af söng, lifs-
gleði og krafti. Meira stuð!
Ég leikhús sýnir Sumar á Sýrlandi
Handrit og leikstjórn: Valgeir
Skagfjörð
Leiklist
Jón Heiðar Þorsteinsson
Tíu þúsundasti gesturinn á Stone Free eftir Jim Cartwright fékk hlýjar við-
tökur á miðnætursýningu á laugardaginn. Þaö var Kristrún Guðmundsdótt-
ir frá Akranesi sem hlaut ekki aðeins góöar gjafir, blómsveig og blómvönd
heldur einnig elskulegt faðmlag frá Emilíönu Torrini eins og sjá má á mynd-
inni. Hefðu eflaust margir viljaö vera í sporum Kristrúnar. Stone Free verður
sýnt áfram í Borgarleikhúsinu eitthvað fram eftir vetri.
Danskt vísnapopp
Föstudaginn 30. ágúst voru
haldnir tónleikar í Þjóðleikhús-
kjallaranum með dönsku söng-
konunni Anne Dorthe Michelsen.
Tónlist hennar mætti flokka und-
ir vísnapopp. Textarnir eru
haganlega gerð stemning-
arljóð um eitt og annað:
Kaupmannahöfn, ástina,
það að vera manneskja -
eða öllu heldur kona,
hvort sem það er „karrí-
er“ kona eða húsmóðir
sem þarf að vakna
til smábarna að
morgni klukkan
kortér í sex - þeg-
ar hún „ligner et
heks“!
Lög Anne
Dorthe eru samin
af góðri kunnáttu
og hin bestu
þeirra hrífa hlust-
andann með sér
um fiölbreytilegar
hljómaslóðir sem
eru þó vel og
vandlega innan
ramma popptónlistar. Það má
líkja þeim við skemmtiferð, en
ekki ævintýraferð, því enginn er
hrekktur með óvæntri uppá-
komu. Eiginlega öll lögin hennar
voru í dúr, en ekki í moll, og virt-
ust til lengdar vera í dálítið svip-
uðu fari í tempó og hrynjandi.
Það er líka greinilegt að með
hljómsveit hefði verið hægt að
koma fram með fleiri blæbrigði í
útsetningum en hægt er með pí-
anóleik eingöngu. Reyndar var
hann aldeilis ekki ónýtur á pí-
anóið undirleikarinn, Jacob Chri-
stoffersen, sem spilaði rokk/popp
pianó eins og sá sem valdið hef-
ur. Eins og Bruce Hornsby án
djasstilbrigða.
Rödd Anne Dorthe er
ekki mikil en hún fer
afar vel með lög og texta
og lék líka smávegis á
gítar og flautu. Það
fer ekki milli
mála að hún er
fundvis á góðar
laglínur. Sá sem
þetta ritar hreifst
sérstaklega af
fyrstu lögunum
sem flutt voru,
„Jeg husker" og
„Sne under lugt-
en“, og enn frem-
ur „Midnatsdrik"
og „Kalder mig
tilbage“. Ég vona
að rétt sé farið
með heiti lag-
anna. Nýrri lögin
hljómuðu betur
en hin eldri í eyrum þess sem
aldrei hefur heyrt neitt af þessu
efni áður. „Ungdómslagið" var til
að mynda heldur klént. Þau lög
sem skáru sig aðeins úr hinum í
hrynjandi og hljómauppbyggingu
voru „Lykkelig familie" og þriðja
lag tónleikanna sem hefði getað
stokkið beint í Söngvakeppni evr-
ópskra sjónvarpsstöðva, og svo
næstsíðasta lag fyrir hlé, sem var
langbest og reyndist þegar til
kom vera eftir Carl Nielsen.
Tónlist
Ingvi Þór Kormáksson