Dagblaðið Vísir - DV - 24.09.1996, Blaðsíða 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 24. SEPTEMBER 1996
Fréttir
Foreldri með barn bæði í leik- og grunnskóla:
Mjög óþægilegt
og oft erfitt
- að brúa starfsdaga - bitnar beint á börnunum
„Þetta er mjög óþægilegt og oft
erfitt. Maður þarf að taka sér auka-
frídaga og er með háifgerðan hnút í
maganum. Það er t.d. ekkert langt
síöan ég kom úr sumarfríi og nú eru
tveir samliggjandi starfsdagar í
leikskólanum, fimmtudagur og
föstudagur. Við hjónin verðum að
taka okkur frí sitt hvorn daginn,
það kemur ekkert annað tii greina,“
sagði Ósk Gísladóttir, móðir sem
bæði á bam í leik- og grunnskóla.
Margir foreldrar eru ósáttir við um-
rædda starfsdaga í leik- og gnmn-
skólum vegna þess að þeir lenda í
hinum mestu vandræðum með að fá
vistun fyrir bömin. Það eiga ekki
allir kost á að taka sér frí frá störf-
um og þeir sem eiga böm á bæði
leik- og gmnnskóla þurfa e.t.v. að
brúa allt upp i 10 daga á ári vegna
þessa þar sem starfsdagamir eru
ekki þeir sömu á báðum stöðum.
„Það er enginn sem kemur heim
og passar, ömmumar eru t.d. líka
að vinna. Þær eiga líka fleiri bama-
börn og mundu því ekki gera annað
ef allir leituðu til þeirra. Við förum
ekki einu sinni fram á það,“ sagði
Ósk.
Málið yrði vitaskuld einfaldara ef
starfsdagana bæri upp á sömu dag-
ana í báðum skólunum. „Þá gæti
maður e.t.v. nýtt eldri stelpuna til
að gæta litla bróður síns einhvern
hluta dagsins þó það sé auðvitað
ekki æskilegt. Þegar frí er hjá henni
hefúr maður reynt að mæta með
hana í vinnuna þó þar sé engin að-
staða fyrir hana og ekkert við að
vera. Mér finnst þetta ástand því
bitna beint á börnunum. Það losnar
á öllum reglum og allt fer úr skorð-
um,“ sagði Ósk. Hún sagði starfs-
daga þó eiga fullan rétt á sér en þá
miklu frekar á kvöldin eða um helg-
„Viö hjónin veröum aö taka okkur frí sinn daginn hvort, þaö kemur ekkert ar.
annaö til greina," sagöi Ósk sem hér er meö Þorbjörn, 4 ára. -ingo
Starfsdagar í leikskólum valda óánægju:
Ekki sanngjarnt gagnvart
- segir framkvæmdastjóri Dagvistar barna
„Leikskólakennarar eiga rétt á
tveimur starfsdögum á ári í sínum
kjarasamningum og einum nám-
skeiðsdegi. Þetta eru ekki frídagar
heldur vinnudagar til að skipu-
leggja starfsemi leikskólanna og
við teljum þetta lið í því að vera
með gæðastarf á leikskólunum.
Hin almenna regla er sú að taka
þessa starfsdaga ekki samliggj-
andi,“ sagði Bergur Felixson, fram-
kvæmdastjóri Dagvistar bama.
„Dagvist hefur mælst til þess við
Dagfari
leikskólastjórana að þeir kynni sér
hvenær starfsdagar em í grunn-
skólum og hafi samræmi þar á
milli svo að þá beri upp á sömu
daga en það eru þó eitthvað fleiri
slíkir dagar í grunnskólunum. Mér
finnst þetta mjög mikilvægt og
mun að gefnu tilefni kanna hvort
þessu sé fylgt eftir,“ sagði Bergur.
í fyrra var ósamræmi þama á milli
og var kvartað formlega yfir því
við Dagvist.
Ósanngjarnt viöhorf
„Við vitum að þetta getur kom-
ið sér illa fyrir foreldra en þeim er
kynnt þetta þegar þeir fá leikskóla-
pláss og svo er þetta auglýst með
góðum fyrirvara. Ég held því að
langstærsti hluti foreldra sé ekki í
vandræðum með að leysa málin
því flest börn eiga tvo foreldra.
Hinir eru nokkuð duglegir að láta
í sér heyra og mér finnst það sjón-
armið ekki sanngjarnt gagnvart
okkur. Leikskólar veita yfirleitt
bæði mikla og góða þjónustu, skól-
arnir hafa t.d. verið með meiri lok-
unartíma en við.“ Aðspurður sagð-
ist hann ekki vilja tíunda það
hvernig fólk leysti þetta en sam-
sinnti því að margir þyrftu að taka
sér frí.
Vilja ekki aukavinnu
Bergur sagði að það hefði veru-
legan kostnað í för með sér að hafa
Frestum ekki
frumsýningu á
Djöflaeyjunni
- segir Kristinn Arason
„Þetta er mikið tjón fyrir okk-
ur. Þjófamir stálu tölvum, prent-
urum, ávísunum og bankabókum,
sem era þó lítils virði, og tóku
reyndar ryksuguna í kaupbæti. í
tölvunum var ýmislegt efni sem
tengist myndinni, t.d. í sambandi
við auglýsingar og annað. Þetta
er áfall fyrir okkur en við mun-
um ekki fresta ffumsýningunni á
Djöflaeyjunni,“ sagði Kristinn
Arason hjá íslensku kvik-
myndassamsteypunni en sem
kunnugt er var brotist inn í höf-
uðstöðvar fyrirtækisins aðfara-
nótt sunnudags.
Að sögn Kristins er Djöflaeyjan
sjáif í fúllri vinnslu og áætlun
verður haldið, að frumsýna
myndina fimmtudagskvöldið 3.
október. -RR
Lagarfoss seldur
Eimskipafélagið hefur selt Lag-
arfoss en skipið hefúr verið í
millilandasiglingum síðan það
var keypt árið 1983, nær einvörð-
ungu fýrir ÍSAL, og hefur flutt um
eina milljón tonna af áli frá ís-
landi á þessum tíma.
Flutningar fyrir ísal era nú
hluti af vikulegum siglingmn
Eimskips á svonefndri Suðurleið
félagsins en hin nýju gámaskip,
Dettifoss og Bakkafoss, þjóna
henni. Tíu skip eru nú i milli-
landasiglingum hjá Eimskip. -SÁ
okkur
þessa starfsdaga að kvöldlagi eða
um helgi. „Sumir starfsmenn okk-
ar eru heldur ekki hrifnir af því að
koma um helgi til að vinna og við
getum ekki neytt þá til þess. Þessi
umræða hefur komið upp ár eftir
ár en þessu verður ekki breytt í
einni svipan.
Mér finnst fólk verða svolítið
kröfuharðara eftir því sem við
veitum meiri þjónustu og betri,
það er svo. skrýtið,“ sagði Bergur.
-ingo
Slegist um útfarirnar
Markaðslögmálin blómstra í
voru landi. Ekkert er lengur heil-
agt í heimi. Við höfum fylgst með
því að undanfómu að kirkjan og
biskupinn yfir íslandi hefur sett
sig í samband við markaðsráðgjafa
til að bæta ímynd kirkjunnar, enda
telja guðsmennimir að þeir nái
betra sambandi við lífs heldur en
liðinna og eiga meira erindi við þá.
Markaðsráðgjöf, sem kirkjan kann
að fá, snýr sem sagt að því að afla
sér vinsælda og vina meðal þeirra
sem enn era ofar moldu. Það mun
sjáifsagt stafa af því að Útfararstofa
Kirkjugarðanna og Kirkjugarðar
Reykjavíkur, sem báðar era stofn-
anir á vegum kirkjunnar og krist-
indómsins í landinu, hafa skapað
sér sterka stöðu meðal hinna látnu.
Það jaðrar viö að Útfararstofan
njóti einokunar á jarðarföram og
útförum og hafa raunar staðið yfir
málaferli vegna þeirrar forgangs-
stöðu sem Kirkjugarðamir hafa
tryggt sér gagnvart keppinautum
sínum.
Samkeppnisráð hefur fjallað um
málið og gefið Kirkjugörðunum
fyrirmæli og skýringar á því hvað
telst til heiðarlegrar samkeppni
þegar látnir eru annars vegar.
Vandinn í því máli er nefnilega sá
að hinir látnu geta ekki borið hönd
fyrir höfuð sér eða dáið í anda sam-
keppnislaganna og engan veginn
látið grafa sig án þess að eiga það á
hættu að lög séu brotin.
Þetta er gallinn við að deyja.
Maður ræður engu um það hver
sér um greftrunina og græðir á
henni. Og Kirkjugarðamir era sak-
aðir um að misnota aðstöðu sína
og mala gull í krafti þeirrar vissu
að enginn rifi kjaft úr kistunni eft-
ir að útför er hafin. Þannig hefur
kirkjan tögl og hagldir eftir að
menn era gengnir fyrir ættern-
istapann og hefur betur í orrast-
unni um líkin, enda þótt halli und-
an fæti meðan þetta sama fólk er
enn á lífi. Sá hlær best sem síðast
hlær.
En það er ekki nóg með að kirkj-
an og Útfararstofa kirkjugarðanna
slái eign sinni á útfarimar og
greftrunina með öllum þeim pen-
ingum sem því er samfara. Nú er
Útfararstofan sökuð um að mis-
muna blómaverslunum og skipta
bara við þær blómaverslanir sem
þeim era þóknanlegar. Útfarirnar
eru með öðrum orðum skreyttar
með blómum frá þeim verslunum
einum sem Útfararstofan mælir
með.
Mætti ætla að kirkjunnar menn
hafi þannig myndað sér skoðanir á
því hverjir séu i þeim hópi blóma-
kaupmanna sem Kristur hefur vel-
þóknun á. Eða er jafnvel að segja
Kristi hverjum hann eigi að hafa
velþóknun á! Eða mega þeir bara
græða á blómaverslun í kringum
jarðarfarir sem Útfararstofan hef-
ur ákveðið að græði? Og hvaðan
kemur sú ákvörðun? Að ofan eða
að handan? Eða er Útfararstofa
kirkjugarðanna að gefa það í skyn
að sum blóm séu kristilegri en önn-
ur? Hefur hinn heilagi andi lagt
blessun sína yfir þessa verslunar-
hætti eða biskupinn eða þjónar
kirkjunnar? Er kannske skipt út
umboðslaunum af þessum viðskipt-
um til presta sem jarða og signa
yfir hinn látna í blómabeði hinna
réttlátu blómakaupmanna?
Já, það er margt sem angrar
kristindóminn sem neyðist nú til
að temja sér verslunarhætti í anda
samkeppnislaga eftir að mark-
aðslögmálin og markaðshyggjan
hafa rutt sér til rúms í guðsríki.
Nú er sem sagt bannað að notast
við blóm i jarðarförum nema þau
séu boðin út og jarðarfarirnar
boðnar út og greffrunin boðin út og
brátt kemur að því að kirkjan þarf
að auglýsa útboð á dauðsföllum til
að hún brjóti ekki lög og hinir
látnu fari að settum reglum.
Það er ekki heiglum hent að lifa
og stairfa í anda trúarinnar og sam-
keppninnar þegar menn geta ekki
einu sinni komið sér saman um
hvaða blóm á að nota! Dagfari