Dagblaðið Vísir - DV - 24.09.1996, Blaðsíða 10
10
ÞRIÐJUDAGUR 24. SEPTEMBER 1996
Spurningin
Hvaða hlut langar þig mest
til að eignast?
Siguröur Jónsson sjómaður:
Pylsu með öllu.
Jens Brynjólfsson sjómaður: Ég á
allt sem mig langar í.
Jenný Lind Árnadóttir húsmóðir:
Nýtt hjólhýsi.
Vilmundur Sigurðsson rafeinda-
virki: íbúð.
Eyþór Eiðsson sjómaður: Bát.
Lesendur
íslensk kirkja,
hvar ertu?
Jóhann Guðmundsson skrifar:
Við vorum bjartsýn og full gleði
þegar við unnum að kirkjunni okk-
ar er reis upp fögur og tignarleg.
Vígsla hennar verður okkur
ógleymanleg. Við áttum kirkju sem
var byggð Drottni til dýrðar og
framtíð hennar var lögð i hans
hendur. Seltjarnarneskirkja, hvar
ertu í dag?
Niðurlæging þín er mikil í huga
okkar margra. Hjá þér finn ég ekk-
ert skjól, enga huggun, enga upp-
örvun eftir að mannlegur breysk-
leiki tók völdin. Og nú hellir biskup
enn salti í sárin með því að skipa
núverandi eiginmann prestsins hér-
aðsprest. Og nú predikaði hann í
Seltjamarneskirkju hinn 8. sept. sl.
Hvar em takmörk þess sem siðlegt
er? Eigum við ekki að vænta þess
frá kirkjunni að hún sé fyrirmynd
okkar, hrein og heilög? Var ekki
nóg komið?
Við kepptumst við að reisa kirkj-
una en nú er hún einnig notuð til
þjónustu fyrir kvennakirkju. Við
hefðum mörg ekki lagt hönd á plóg-
inn til þess að byggja yfír það starf
sem miðar að því að skapa sundr-
ungu innan kirkjunnar.
í bók sinni Karamazov bræður
segir Dostoevski: „Ef enginn Guð er
til þá er allt leyfilegt." Upp í hugann
kemur spuming: Hvemig bréf
myndi Jesús rita til engils biskups-
ins yfir Islandi? Til engils safnaðar-
ins á Seltjarnarnesi og annarra
safnaða í landinu? En safnaðarbréf-
Seltjarnarneskirkja, hvar ertu í dag? sþyr bréfritari m.a.
in era í upphafsköflum Opinberun-
arbókarinnar. Allir markaðsfræð-
ingar heimsins geta ekki breytt ís-
lenskri kirkju og afstöðu hennar til
fólksins í landinu eða afstöðu fólks-
ins til hennar.
Kirkjan á mikið verk að vinna.
Hún hefur tapað því trausti sem
hún átti meðal margra og hún bygg-
ir það aðeins upp með því að sýna í
verki að Drottinn er hennar hirðir.
Hún verður að taka upp baráttu
gegn því valdi sem afvegaleiðir ís-
lenska þjóð. Nýaldarhreyfing, spír-
itismi, heilun, reiki og annað sem
sækir að auk ásóknar austur-
lenskra trúarbragða.
íslendingar eru í dag menntuð
þjóð þannig að kirkjan getur ekki
lengur nýtt sér fáfræði fólksins.
Skinhelgi og siðleysi eiga ekki að
vera til innan hennar. Biskupar
hennar og prestar verða að ganga á
undan og vera fyrirmynd til að við
finnum og vitum að þar fari þjónar
Drottins. Kirkjan ber ábyrgð á boð-
un Guðs Orðs sem segir skýrt að ef
við ekki trúum á Jesú Krist sem
frelsara okkar þá glötumst við. Trú-
ir íslensk kirkja því ekki?
Afríkubúi - ekki Norðurlandabúi
Kristinn Sigurðsson skrifar:
Nýlega var Afríkubúi einn sem
dvalist hefur á Vestfjörðum hand-
tekinn, sakaður um nauðgun. Þetta
fréttist til Finnlands, og þar í landi
könnuðust dómsvöld við manninn,
sem var ákærður fyrir sama glæp
og dæmdur í tveggja ára fangelsi.
Maðurinn hafði hins vegar yfirgefið
Finnland án vegabréfs. Inn í landið
komst hann vegna þess að hann
kom frá öðru norrænu landi.
Ég hélt að þetta gilti eingöngu
fyrir Norðurlandabúa, að þeir gætu
ferðast á milli án vegabréfs. Hér
hlýtur að vera galli í kerfmu og
hann alvarlegur. En það sem vakti
athygli mina var að þingmaður svo
og þekktur lögmaður voru bæði
mjög hissa á Finnum, að ætla að
sækja meintan nauðgara til íslands.
Öll samúðin var með honum en
ekki minnst á fórnarlömbin fyrir
vestan eða í Finnlandi. Ég vona
bara að síðar meir verði vegabréf
fylgikonu mannsins ekki látið gilda
fyrir hann líka.
Frumvörp og lagasetningar
- gæluverkefni þingmanna og þrýstihópa
Gunnar Sigurðsson skrifar:
Það er ekki nýtt í íslenskri stjóm-
sýslu að þrýstihópar og sterk lands-
samtök hafi þar undirtökin á kostn-
að þjóðarheildarinnar. Landsþekkt
er þjónkun þingmanna við þá er á
bak við þá standa, þ.e. kjósendur.
Mest er það áberandi í dreifbýlinu
og einstaka byggðakjömum og bæj-
um. Raunar eru það þingmenn
Reykjavikur einir sem hafa staðist
þrýsting um sértækar aðgerðir að
beiðni kjósenda. En allir eiga þing-
menn það sameiginlegt að hafa til-
hneigingu og ríkan vilja til að
ganga í sjóði ríkisins með þeim
óbeina hætti að styðja vitavonlaus
lagafrumvörp, oftar en ekki skaðleg
fyrir efnahagslífið.
Þrjú dæmi eru mest áberandi um
þessar mundir. Fyrst lög um sölu og
verðlagningu búvara, þá lögin um
Á almenningur ekki upp á pallborðið hjá löggjafarsamkomunni nema sem
féþúfa til framtiöar?
grunnskólana og loks hin tilgangs-
lausu lög um varnir gegn snjóflóð-
um sem munu kosta svimandi háar
fjárhæðir um ófyrirsjáanlegan ald-
ur. í Viðskiptablaðinu síðasta kem-
ur raunar fram mjög góð skiigrein-
ing á þessum íjáraustri öllum og
fullyrt þar að 14 lagasetningar á síð-
asta þingi kalli á um tæpa 3 miilj-
arða króna útgjaldaauka til alda-
móta.
Það má taka undir það með Við-
skiptablaðinu að óviðunandi er að
alþingismenn skuli almennt komast
upp meö að leggja fram frumvörp
án þess að gera nokkra grein fyrir
hvað viðkomandi lagasetning kost-
ar. Það er þeim mun sárara hvernig
þessi mál hafa þróast á seinni árum,
að hvað eftir annað og ár eftir ár
hafa heilu stjórnmálaflokkarnir
samþykkt það sem aðalstefnumál
sitt að afnema tekjuskattinn að
fuliu og öllu en svikið það jafnharð-
an. Það er eins og almenningur í
landinu sé sérstaklega hannaður til
að lemja á, skattpína og svíkja - á
kostnað sérstakra vildarvina stjóm-
sýslunnar. Þrýstihópanna og hinna
aðgangshörðu tengiliða dreifbýlis-
ins við Alþingi.
i»v
Milljónir í
refadráp
Helga Pálsdóttir skrifar:
Fi-éttamat fjölmiðla er stund-
um með ólíkindum. Við stöndum
ráðþrota gagnvart síauknu of-
beldi en ódæði aumkunarverðra
hjóna er slegið upp í fréttum
sameiginlegra rása RÚV. Vitan-
lega ber umsjónarmaður efnis-
ins ábyrgð á því. Enginn tjölmiö-
ill sér ástæðu til að fara í
saumana á yflrlýsingu Tófuvina-
félagsins, að 40-60 milijónir
króna séu árlega lagðar í herferð
gegn íslensku tófunni á sama
tíma og sjúkrahúsdeildum er
lokað um allt land. Hvílíkt blint
og ástæðulaust hatur forpokaðra
ofstækismanna er hér á ferð? Og
þá kemur að athyglisverðri full-
yrðingu: „Gerði það sem hver
einasti bóndi hefði gert í mínum
sporum," segir Jón Þórarinsson,
hetjan þjóðkunna, á forsíðu
Dags-Tímans 18. þ.m. Hvað
finnst bændum um þau orð? Til
hvers eru refaskyttur, hvað
finnst þeim?
Reisn yfir
Hæstarétti
Ólafur Pálsson hringdi:
I fréttum Stöðvar 2 sl. fimmtu-
dag var greint frá því að fyrsti
dómurinn í nýju húsi Hæstarétt-
ar væri nýgenginn. Uppkveðinn
dómur var sagður hafa fallið
Eimskip hf. í vil, en ekkert getið
um gegn hverjum. Þar féli botn-
inn úr fréttinni úr því á annað
borð var verið að geta þessa
fyrsta dóms í nýju húsi Hæsta-
réttar. Vonandi bætir fréttastof-
an um betur og getur þess hver
dómþolinn var. Varla hefur það
verið einhver lítilmagninn sem
leiddur var á höggstokkinn í
nýju húsi Hæstaréttar. Það er
reisn yfir þessum fyrsta dómi
Hæstaréttar í nýju húsi.
Hunda- og
kattabann
Björn Halldórsson hi'ingdi:
Nú hefur borgarstjóm Reykja-
víkur stigið tímamótaskref varð-
andi lög um hundahald í borg-
inni. Auðvitað er rétt að halda
þeim reglum sem settar vora um
hundahald. Og nú þarf líka að
setja sömu reglur gagnvart
kattahaldi í borginni. Kettir eru
orðnir hvimleið plága víða og
mikið af útigangsköttum og dýr-
um sem fá ónóga gæslu og um-
hirðu. Hér þarf sannarlega að
setja strangar reglur.
Ólætin í
Rimahverfi
Sigurbjöm hringdi:
Þessar þrálátu frétth um ólæti
og ofbeldi í Rimahverfl era orðn-
ar ógnvekjandi og spurning
hvort ekki eigi að taka þetta sí-
vaxandi ofbeldi upp í ríkisstjóm
til umræðu. Hér er ekkert til-
fallandi mál á ferð. Ofbeldið
gengur yflr alla landsbyggðina ef
ekki er tekið hart á málinu. Vilj-
um við láta þetta malla svona
eða ætla yfhvöld að koma fólki
til hjálpar? Það er einfold spurn-
ing.
Einokun RÚV
á handbolta
Bjössi og Sibbi skrifa:
Við héldum nú í einfeldni okk-
ar að Ríkisútvarpið gæti einfald-
lega ekki og mætti ekki einoka
einhverja iþrótt svona gjörsam-
lega eins og nú hefur orðið raun-
in með samningi þess og Stöðvar
3 (er hún nokkuð til?) um að fá
einar að sýna frá handbolta HSÍ
næstu 4 árin! Við mótmælum
þessu gerræði Ríkisútvarpsins
fyrir okkar leyti, og teljum að
einkaréttur RÚV sé nægur fyi'ir.