Morgunblaðið - 01.03.2004, Side 17

LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 1. MARS 2004 17


 



   
    

 

  

     
 ÞAÐ er alltaf viðburður þegar
þeir félagar Kristinn og Jónas taka
saman höndum og bjóða til tóna-
veislu og ekki þurfa þeir að kvarta
undan skorti á veislugestum sem
fylltu salinn og hylltu gestgjafana
vel og rækilega í lokin og þökkuðu
fyrir sig og frábærar veitingar.
Að þessu sinni voru veitingarnar
Vetrarferðin (D911) eftir Franz Pet-
er Schubert (1797–1828). Schubert
samdi tónlistina við ljóðaflokkinn
1827 en textinn er eftir Wilhelm
Müller. Flokkurinn samanstendur af
24 ljóðum sem eins og segir í grein
eftir Halldór Hansen í efnisskrá tón-
leikanna „fjalla á yfirborðinu um
ungan mann sem hefur verið svikinn
í tryggðum og er flakandi í sárum.
Ef dýpra er skyggnst er þetta saga
þess sem tilveran í sinni hefðbundnu
mynd hefur brugðist og knúið út í
óvissuna“. Schubert tekst að klæða
þessar hugrenningar skáldsins í
búning sem hæfir og túlkar innihald
textans mjög vel. Schubert gaf
hverju ljóði titil en það hafði Müller
ekki gert sjálfur. Flokkurinn var
gefinn út í tvennu lagi 1828 þar sem
12 lög voru í hvorum helmingi.
Þeir Kristinn og Jónas fluttu
flokkinn í heild án hlés og báðu um
að flutningurinn yrði ekki truflaður
með lófataki. Þetta var vel til fundið
og áhrifin voru meiri. Það er unun að
hlýða á svona stóra listamenn sem
þekkja orðið hvor annan svo náið að
þeir vita nákvæmlega hvað hinn
hugsar. Túlkunin hjá þeim var hreint
út sagt stórkostleg frá upphafi til
enda, allt var svo úthugsað og vel
gert. Textinn svo skýr að hver stafur
komst til skila og píanóleikurinn
sömuleiðis skýr og hver smá nóta
átti sinn tíma, lifnaði við og varð að
tónlist. Það er í raun lítið annað um
þessa tónleika að segja en að þeir
voru stórkostlegir þar sem báðir
flytjendur fóru á kostum með vönd-
uðum, öguðum, úthugsuðum og til-
finningaríkum flutningi á þessu
meistarastykki Schuberts.
Stórkostleg
Vetrarferð í Salnum
TÓNLIST
Salurinn
Kristinn Sigmundsson óperusöngvari og
Jónas Ingimundarson píanóleikari. Vetr-
arferðin eftir Schubert.
Föstududagurinn 27. febrúar 2004 kl.
20.00.
EINSÖNGSTÓNLEIKAR
Morgunblaðið/Þorkell
„Það er í raun lítið annað um þessa tónleika að segja en að þeir voru stór-
kostlegir þar sem báðir flytjendur fóru á kostum,“ segir í umsögninni.
Jón Ólafur Sigurðsson
Listaháskóli Íslands kl. 12.30
Sigríður Ólafsdóttir myndlist-
armaður fjallar um verk sín og fer-
il. Sigríður útskrifaðist úr Fjöl-
tæknideild Myndlista- og
handíðaskóla Íslands árið 1989 og
stundaði framhaldsnám við Ecole
des Bauex Arts de Lyon í Frakk-
landi. Auk starfa við eigin myndlist
hefur hún unnið við Listasafn
Reykjavíkur og Menningarmiðstöð-
ina Gerðuberg að verkefnastjórnun,
fræðslustörfum og sýning-
arstjórnun.
Í DAG
 Sjá einnig Staður og stund á mbl.is
Gradualekórinn í Langholtskirkju
er orðinn gróin stofnun, barnakór
sem hefur skilað af sér áfram góðu
tónlistarfólki bæði í söng og hljóð-
færaleik. Kórfélagar njóta kennslu í
söng og nokkrir þeirra og einn fyrr-
verandi stigu á stokk og sungu ein-
söng, tvísöng og þrísöng við undir-
leik söngstjórans og gerðu það mjög
vel og sumir virkilega vel og sungu
allt frá einföldum lögum upp í söng-
lög sem eru vinsæl á efnisskrám at-
vinnusöngvara. Kórinn söng einnig
þrjú lög fyrir hlé og sýndi að hann
ræður jafnt við barokktónlist sem
snúna nútímatónlist.
Aðalverkefni tónleikanna var hin
sívinsæla Gloría í D-dúr EV 589 eftir
Vivaldi. Þessi Gloria er eitt þekkt-
asta kirkjuverk Vivaldis og er senni-
lega samin milli 1713 og 1717 fyrir
sópran- og alt-einsöngvara, kór og
litla hljómsveit. Vivaldi skiptir texta
Dýrðarsöngsins niður í 12 þætti sem
skiptast á milli kórs og einsöngvara.
MIKIÐ og blómlegt kórstarf hef-
ur verið einkenni Langholtskirkju í
mörg ár og stór hluti þess er barna-
og unglingastarf. Ýmsar kirkjur
leggja mikinn pening í barna- og
unglingastarfið sem byggist þá mik-
ið á leikjum og öðru þess háttar.
Fleiri kirkjur mættu taka upp þann
sið að hafa hluta af barna- og ung-
lingastarfinu í formi tónlistaruppeld-
is. Stór hluti alls helgihalds kirkj-
unnar er háður tónlist, svo hefur
verið frá fyrstu öldum hennar og er
enn. Það er eðli mannsins að tjá sig
með tónlist. Að börn og unglingar fái
að kynnast því að það sé til annað og
meira en bara einfaldir söngvar með
gítarundirleik er nauðsynlegt. Þjálf-
un tóneyra og þjálfun í öguðum og
vönduðum vinnubrögðum er hverj-
um einstaklingi góð undirstaða fyrir
átök lífsins. Í kórstarfi lærir fólk að
hlutirnir koma ekki af sjálfu sér
heldur þarf að hafa fyrir þeim og það
stundum mikið. Þetta temur börn-
unum þolinmæði og þau læra sam-
vinnu þar sem allir eru jafnir og jafn-
nauðsynlegir. Ef kirkjan þjálfar ekki
börnin og unglingana til að taka þátt
í söngstarfinu, hver á þá að gera
það? Það sem ungur nemur gamall
temur segir máltækið og ef maður
lærir ekki í arf tekna siði sem barn
lærir maður þá aldrei og þjóðfélagið
riðlast.
Ungir einsöngvarar úr röðum kór-
félaga sáu um einsönginn, þær Ásdís
Eva Ólafsdóttir, Ingibjörg Friðriks-
dóttir, Auður Albertsdóttir, Þor-
gerður Edda Hall, Þóra Sif Friðriks-
dóttir og María Vigdís Kjartans-
dóttir, og gerðu það virkilega
faglega og vel svo unun var að heyra.
Hljómur kórsins var þéttur og fal-
legur, tandurhreinn og öruggur.
Með kórnum lék kammersveit sem
var að mestu skipuð fyrrverandi kór-
félögum og jafnvel núverandi. Leik-
ur hljómsveitarinnar var mjög góður
og öruggur. Flutningurinn var allur
vel mótaður og hvergi að finna neinn
hnökur. Hraðavalið var gott og tón-
listin hélst lifandi allan tímann og
hreif alla með sér. Mikil fagnaðar-
læti brutust út í lokin og er ekki ann-
að hægt en að óska Jóni Stefánssyni
og Langholtskirkju til hamingu með
þennan sigur. Stórgóðir tónleikar.
Glæsilegur Vivaldi
Jón Ólafur Sigurðsson
TÓNLIST
Langholtskirkja
Gradualekór Langholtskirkju og kamm-
ersveit. Nemendur söngdeildar Graduale-
kórsins. Stjórnandi Jón Stefánsson.
Sunnudagurinn 22. febrúar kl. 17.00.
KÓR- OG SÖNGTÓNLEIKAR
Morgunblaðið/Sverrir
„Flutningurinn var allur vel mótaður og hvergi að finna neinn hnökur.“
PÁLL Skúlason háskólarektor opn-
aði nýtt vefsetur um íslenska sagn-
fræði, Söguslóðir, á ársfundi Sagn-
fræðistofnunar Háskóla Íslands á
dögunum. Markmiðið með Söguslóð-
um er að búa til vandað safn raf-
rænna gagna sem nýtist bæði til
rannsókna, kennslu og náms í ís-
lenskri sagnfræði á háskólastigi. Að-
standendur binda einnig vonir við að
vefsetrið verði öflugt upplýs-
ingatæki fyrir alla þá sem áhuga
hafa á íslenskri sögu.
Á Söguslóðum er að finna hvers
konar gögn um íslenska sögu og
sagnfræði, m.a. upplýsingar um nám
og kennslu í sagnfræði á há-
skólastigi, rannsóknarverkefni sem
lokið er og standa nú yfir, rann-
sóknasjóðir sem styrkja sagnfræði-
rannsóknir, efnisskrá tímaritsins
Sögu, lokaritgerðir í sagnfræði
1952–2002, Íslandssaga í greinum:
Skrá um greinar um íslenska sögu
og sagnfræði, birtar í tímaritum og
öðrum greinasöfnum frá upphafi og
fram til 2000. Skrár í bókasöfnum og
skjalasöfnum, gagnasöfn um mik-
ilvægar heimildir fyrir sagnfræði-
rannsóknir, sögulegar heimildir s.s.
texta, myndir og kort á rafrænu
formi, söfn á Íslandi og vefsíður um
söguleg viðfangsefni.
Hönnun annaðist Vefsýn hf. í sam-
vinnu við Sagnfræðistofnun sem hef-
ur umsjón með vefsetrinu.
Veffang Söguslóða er www.sogu-
slodir.hi.is
Nýtt vef-
setur um
sagnfræði
Ljósmynd/Bergþór Sigurðsson
Páll Skúlason háskólarektor opnar
vefsetrið Söguslóðir á dögunum.
Guðmundur Jónsson, forstöðumað-
ur Sagnfræðistofnunar, fylgist með.