Pressan - 02.02.1989, Blaðsíða 7

7
Fírhmtu'dagúr 2' féóruar' 1989
völdu 6 íslenska kylfinga á aldrin-
um 14—16 ára. Þeir voru hér í tvær
vikur og voru teknir í tíma hjá at-
vinnumanni klúbbsins, Bob Cam-
eron, sem er talinn einn sá allra
besti hér um slóðir og eftir að þeir
komu heim og tóku þátt í mótum
kom árangurinn berlega í ljós. Þeir
slógu flestir í gegn og þetta á eftir
að endurtaka sig.
Ekki síður höfum við leitast við
að koma með breska golfara til ís-
lands, sérstaklega í sambandi við
miðnæturmótið á Akureyri, sem
var haldið í fyrsta skipti í fyrra, og
komu þá einir 16 menn frá Bret-
landi, þar af nokkrir Bandaríkja-
menn sem starfa á
fjármálamarkaðinum í London.
Það eiga margir þekktir golfarar
eftir að spila heima. Við eigum
góða velli, t.d. á Grafarholti og Jað-
ar á Akureyri. En það þarf talsvert
til að fá menn til að ferðast
1.200—1.300 mílur til að spila golf á
norðlægum stað eins og á íslandi.
Það verður að vera eitthvað sér-
stakt. Hugmyndin sem ég fékk fyrir
einum 20 árum var sú að hafa golf-
keppni þar sem spilað væri fram
yfir miðnætti. Ég heyrði af keppn-
um þar sem þetta var gert og við
urðum því að hafa eitthvað enn sér-
stæðara. Þá kom sú hugmynd upp
í hugann á mér að spila með svört-
um golfkúlum. Yfirskriftin á ensku
yrði þá: „We Drive Black Golfballs
into the Night“. Þetta hljómar auð-
vitað eins og alger fjarstæða, en al-
veg útilokað annað en menn taki
eftir þessu.
Ævintýrið um svörtu
kúlurnar
Eftir sameiningu flugfélaganna
1973 fór ég til Bahama-eyja til að
kanna markaðsaðstæður og byrj-
aði á að selja sjóstangveiðar, golf
og tennis. Til að koma þessu á
framfæri komst ég í kynni við hinn
Jóhann er einn 1.200 meðllma
Sundridge Park-golfklúbbsins i
Bromiey og er myndin tekin fyrir
utan félagsheimilið. ,,Það hefur
oft komið sér illa fyrir landann i
keppni erlendis að hafa ekki
vanist trjánum. Þetta er þvi
mjög góður staður fyrir islend-
inga að kynnast." Siðastliðið
haust hreif hvirfilvindur 5.000
tré vallarins með sér og sá ekki
högg á vatni.
fræga kylfing Peter Alles og sá
hann um keppnir fyrir okkur. Ég
sagði honum frá svörtu golfkúlun-
um og honum þótti það góð hug-
mynd. En þrátt fyrir tilraunir hans
til að semja við þekktustu golfkúlu-
framleiðendur á Bretlandi var eng-
inn fáanlegur til að framleiða þær
svartar — það þótti ekki nógu góð-
ur markaður fyrir þær. En ég fann
af hálfgerðri tilviljun lítið fyrirtæki
sl. haust sem var til í að gera þetta
fyrir mig. Kúlurnar voru notaðar
að vissu marki á móti á Akureyri í
fyrra. Um 75 manns tóku þátt í
mótinu, þar af um 25 útlendingar.
Þetta mót verður endurtekið í ár,
frá 29. júní, og er hugmyndin að
nota svörtu kúlurnar til að auglýsa
mótið og koma á þeirri hefð að
menn spili fram yfir miðnætti með
svörtum kúlum.“
I fyrra sá Jóhann til þess að 6
islenskir unglingar komu á
námskeið hjá Sundridge
Park-golfklúbbnum. Árangur-
inn var slikur að þeir slógu i
gegn þegar þeir komu heim.
Á myndinni eru frá vinstri
Addi, Kerri, Haukur, Bob
Cameron, atvinnukylfingur
klúbbsins, Eddi, Ingvi og ingi.
Á innfelldu myndinni má sjá
glæsilegt félagsheimili
klúbbsins.
Fyrir utan golfpakkana eru þau
hjónin með þó nokkuð af laxveiði-
mönnum á sínum snærum, sem
hafa fjölmennt til íslands. „En
verðlagið á ánum heima er orðið
ansi hátt og sumir sem fóru í fyrra
álíta nú að þeir hafi ekki efni á
þessu. Þegar kostnaðurinn við að
veiða á íslandi er orðinn á milli 900
og 1.000 dollarar (45—50 þúsund
krónur) á dag þarftu að vera með
ansi góðar tekjur til að hafa efni á
þessu og vilja, því það er hægt að
gera ansi miklu meira fyrir slíkar
upphæðir. Það eru alltaf til menn
sem vilja helst ekkert annað, en
aukningin verður minni en maður
vonar þegár verðið er með þessu
móti. Reyndar má segja að það sem
kom um leið í höfuðið á slíku lúxus-
sporti hafi verið þegar verðbréfin
féllu í október 1987 — töluvert af
þessu fólki tapaði umtalsverðu fé.“
Jóhann er 63ja ára en ekki aldeil-
is á því að setjast í helgan stein.
„Hugurinn er á fleygiferð í kringum
allt sem kalla má íslandskynningu
og vinasambönd milli íslands og
Bretlands. Hér hef ég búið í 40 ár og
hef ógrynni af persónulegum og
viðskiptalegum samböndum. Ég
hygg að flestir íslendingar hafi áh-
uga á að halda áfram að stunda áh-
ugamálin, jafnvel allt þar til þeir
detta ofan í gröfina! Og að vera eig-
in húsbóndi er auðvitað það lang-
besta ef þess er kostur, ekki síst á
efri árum.“
Á fjallinu er yfirsýnin
mest
Jóhann fylgist vel með þjóðmál-
unum heima. Hann hefur ekki
beinlínis fjarlægst ísland þrátt fyrir
fjóra áratugi í útlandinu, kom enda
til landsins um 10 sinnum á ári sem
starfsmaður Flugleiða og kom 4
sinnurn í fyrra sem eigin húsbóndi.
En skyldi hvarfla að honum að setj-
ast að á íslandi að nýju? „Að mínu
mati á fólk að vera staðsett þar sem
það gerir mest og best fyrir þjóð
sína. Ég get t.d. ekki ímyndað mér
heppilegri .sendiherra í Frakklandi
en Albert vin minn Guðmundsson,
þótt hann hafi án efa gert ýmislegt
mjög gott í pólitíkinni. Hvað mig
varðar þá gildir það eins og með
flesta á efri árum að þeir vilja vera
þar sem börnin og barnabörnin eru,
en auk þess hef ég óbilandi áhuga á
því að kynna ísland á réttan og
sannan hátt á Bretlandi og ég tel
mig geta gert miklu meira fyrir ís-
land hér en heima. Hér eru mín
sambönd og hér er ég best staðsett-
ur, bæði fyrir mig persónulega og
fyrir íslensk málefni. í sumum til-
fellum er það mönnum best að búa
„fyrir utan“. Maður sem hefur klif-
ið fjall og horfir yfir landið fær allt
í einu svo mikla yfirsýn að mál sem
honum fannst vera stórmál niðri
verða svo lítilmótleg. Mér finnst,
þegar ég sit hér, að ég sjái allt landið
fyrir mér, mér finnst yfirsýnin vera
mikil og ég kann vel við það.“ ■

TILKYNNING
23. janúar sl. gaf viðskiptaráðherra út „reglugerð um lánskjaravísitölu til
verðtryggingar sparifjár og lánsfjár." Samkvæmt þessari reglugerð er
grundvelli lánskjaravísitölu breytt á þann veg að framfærsluvísitala,
byggingarvísitala og svonefnd launavísitala gildi að þriðjungi hver í grundvelli
hinnar nýju lánskjaravísitölu. Þessi nýja lánskjaravísitala á skv. ákvæðum
reglugerðar að koma að fullu og öllu í stað þeirrar lánskjaravísitölu sem
reiknuð hefur verið skv. lögum nr. 13/1979 og grundvallast að % á
framfærsluvísitölu og að Vá á byggingarvísitölu. Skal hin nýja vísitala
samkvæmt reglugerðinni taka gildi 1. febrúar 1989.
Samband almennra lífeyrissjóða og Landssamband lífeyrissjóða taka fram, að
þau telja vafa leika á um lögmæti þess að láta hina nýju vísitölu taka gildi um
fjárskuldbindingar sem stofnað var til fyrir 1. febrúar 1989.
Með vísan til þess gera samböndin fyrir hönd lífeyrissjóða, sem aðild eiga að
þeim, fyrirvara gagnvart öllum skuldurum sjóðanna, sem nú greiða af
fjárskuldbindingum sínum samkvæmt hinni nýju vísitölu og áskilja sér rétt til
að krefja þá um þann mismun sem leiðir af því að hinni nýju vísitölu er beitt
í stað hinnar eldri.
F.h. SAMBANDS ALMENNRA LÍFEYRISSJÓÐA
Benedikt Davíðsson
F.h. LANDSSAMBANDS LÍFEYRISSJÓÐA
Pétur H. Blöndal